Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie dałam rady dobrnąć do końca. Brak akcji, brak - wbrew opisowi wydawcy - wyrazistej głównej bohaterki. Jest za to niedorobiona, pełna sprzeczności Marylin Monroe lat 90-tych. Przeczytać połowę tej powieści to i tak nie lada wyczyn. Nie da się przejść obojętnie obok literackich kwiatków pokroju: "It got hot, hot, hot(...)" (opis pogody) czy użycia sformułowania "(...)seemed to permeate the planet" po to by powtórzyć je jeszcze da razy na kolejnych dwóch stronach. Po dwóch godzinach czytania puściła mi się krew z nosa - śmiem twierdzić że nie przypadkowo. Nie było dobrym pomysłem sięganie po ten tytuł od razu po skończeniu powieści Michaela Stackpole'a gdyż jego lekkość pisania jest niezrównana. Tu styl jest toporny, wręcz - brak stylu.

Nie dałam rady dobrnąć do końca. Brak akcji, brak - wbrew opisowi wydawcy - wyrazistej głównej bohaterki. Jest za to niedorobiona, pełna sprzeczności Marylin Monroe lat 90-tych. Przeczytać połowę tej powieści to i tak nie lada wyczyn. Nie da się przejść obojętnie obok literackich kwiatków pokroju: "It got hot, hot, hot(...)" (opis pogody) czy użycia sformułowania...

Nie ukrywam, że przebrnięcie przez "A Storm of Swords" zajęło mi dobry rok ze sporymi przerwami. Jak wszystkie inne pozycje Martina napisana świetnie, jednak przez starą dobrą, mozolnie budowaną fabułę ciężko zmotywować się do codziennego czytania. Mimo to, warto od czasu do czasu wziąć kubek kawy i usiąść przy porządnie napisanej książce. Będę oczywiście kontynuować, ale, jak po każdej knidze z serii, potrzebuję oddechu.

Nie ukrywam, że przebrnięcie przez "A Storm of Swords" zajęło mi dobry rok ze sporymi przerwami. Jak wszystkie inne pozycje Martina napisana świetnie, jednak przez starą dobrą, mozolnie budowaną fabułę ciężko zmotywować się do codziennego czytania. Mimo to, warto od czasu do czasu wziąć kubek kawy i usiąść przy porządnie napisanej książce. Będę oczywiście kontynuować, ale,...

Opinie, jakie czytałam wcześniej na temat tej książki okazały się prawdą. Nie jest dobrze zaczytać swoją przygodę z Anakinem od tej właśnie części - prawdę pisząc nieco mnie zniechęciła po sięgnięcie po kolejną książkę z uniwersum Gwiezdnych Wojen. Akcja wlecze się niemiłosiernie a styl pisania autora wydaje się dość toporny; chętnie sięgnęłabym po wersję oryginalną aby przekonać się czy jest to tylko wina tłumaczenia. Niestety nie mam ochoty zaopatrywać się w następną kopię tej 'pomyłki'. Chociaż powieść dosyć ciekawie przedstawia duchową przemianę Anakina i jego dorastanie jest to jedyna dobra rzecz jaką można napisać. Relacja między nim a Obi-Wanem jako jego mistrzem jest dość niejasna i bardzo słabo rozwinięta. Chyba pora zrobić sobie przerwę przed sięgnięciem po kontynuację...

Opinie, jakie czytałam wcześniej na temat tej książki okazały się prawdą. Nie jest dobrze zaczytać swoją przygodę z Anakinem od tej właśnie części - prawdę pisząc nieco mnie zniechęciła po sięgnięcie po kolejną książkę z uniwersum Gwiezdnych Wojen. Akcja wlecze się niemiłosiernie a styl pisania autora wydaje się dość toporny; chętnie sięgnęłabym po wersję oryginalną aby...

Bardzo ciekawy zbiór opowiadań o przygodach Gordianusa. Nie zawiodłam się, aczkolwiek ten tytuł na pewno trzyma w napięciu o wiele mniej niż 'Roman Blood'. Ciężko kłócić się z opinią, że powieść to najlepsza forma dla historii kryminalnych; naturalnie pozwala na o wiele bardziej złożoną fabułę. Nie mniej jednak w przyszłości na pewno sięgnę po kolejny zbiór opowiadań, chociażby z czystej ciekawości.

Bardzo ciekawy zbiór opowiadań o przygodach Gordianusa. Nie zawiodłam się, aczkolwiek ten tytuł na pewno trzyma w napięciu o wiele mniej niż 'Roman Blood'. Ciężko kłócić się z opinią, że powieść to najlepsza forma dla historii kryminalnych; naturalnie pozwala na o wiele bardziej złożoną fabułę. Nie mniej jednak w przyszłości na pewno sięgnę po kolejny zbiór opowiadań,...

Zabierając się za lekturę tej książki spodziewałam się ciekawych postaci, moralnego dylematu ale i przede wszystkim barwnego, orientalnego świata. Nie mogę przyznać, że poczułam przywiązanie do protagonistki, bo za mało w książce informacji o Mariko z przeszłości. Spotykamy ją na rozdrożu i ot, nagle zmienia swoje postrzeganie świata i zachowanie. Nie robi to żadnego wrażenia. To samo tyczy się zmarłych - jaką rolę ma odgrywać zmarła postać, która nie odegrała żadnej za życia? Dylemat moralny - o to to jest. Nawet dużo. Parafrazując piosenkę Maryli: "tylko fabuły żal". Mogłoby być o wiele piękniej, gdyby tylko te opisy były odrobinę bardziej obszerne. Może dlatego tak wartościowe i przyjemne są te na wagę złota. Koniec utyskiwań - zgrabnie napisane, szybko przeczytane.

Zabierając się za lekturę tej książki spodziewałam się ciekawych postaci, moralnego dylematu ale i przede wszystkim barwnego, orientalnego świata. Nie mogę przyznać, że poczułam przywiązanie do protagonistki, bo za mało w książce informacji o Mariko z przeszłości. Spotykamy ją na rozdrożu i ot, nagle zmienia swoje postrzeganie świata i zachowanie. Nie robi to żadnego...

Bardzo zagmatwana powieść, w pewnym momencie praktycznie przyjmuje formę stream of consciousness. Sprawia to wrażenie, jak gdyby Vonnegutowi na półmetku pracy przestało się chcieć; "sypie" potokiem słów i wydarzeń bez głębszej linii fabularnej która wcześniej przecież była. Jeżeli ktoś kiedykolwiek wyrażał zachwyt tą książką to szczerze nie rozumiem. Nadal jest to Vonnegut, ale na pewno mocno odbiega od poziomu, który trzyma w 'Slaughterhouse Five'.

Bardzo zagmatwana powieść, w pewnym momencie praktycznie przyjmuje formę stream of consciousness. Sprawia to wrażenie, jak gdyby Vonnegutowi na półmetku pracy przestało się chcieć; "sypie" potokiem słów i wydarzeń bez głębszej linii fabularnej która wcześniej przecież była. Jeżeli ktoś kiedykolwiek wyrażał zachwyt tą książką to szczerze nie rozumiem. Nadal jest to Vonnegut,...

Po opiniach, które przeczytałam na temat "Hyperiona" (oraz po doczytaniu się, że książka otrzymała nagrodę Hugo) spodziewałam się, że wywoła on u mnie żywe emocje. Tak niestety się nie stało, z wyjątkiem pierwszej historii, która wywołała we mnie głód kolejnych. Niestety, żadna z nich nie porywa chociażby w podobnym stopniu, chociaż nie oznacza to, że nie są warte przeczytania. Książka kończy się jak dobry serial, więc nie sposób nie sięgnąć po kolejną część. Zabiorę się więc za nią z nadzieją, że tym razem lektura mnie złamie.

Po opiniach, które przeczytałam na temat "Hyperiona" (oraz po doczytaniu się, że książka otrzymała nagrodę Hugo) spodziewałam się, że wywoła on u mnie żywe emocje. Tak niestety się nie stało, z wyjątkiem pierwszej historii, która wywołała we mnie głód kolejnych. Niestety, żadna z nich nie porywa chociażby w podobnym stopniu, chociaż nie oznacza to, że nie są warte...

Nie wiem, czy to kwestia tego że minęło naprawdę sporo czasu od przeczytania poprzedniej części, czy też to że minął już zachwyt nad serialem, jednak ta część nie zrobiła już na mnie takiego wrażenia jak jej poprzedniczki. Akcja toczy się bardzo powoli, co więcej: stała się zaskakująco przewidywalna. Mam nadzieję jednak że ta tendencja spadkowa nie potwierdzi się po przeczytaniu kolejnej części.

Nie wiem, czy to kwestia tego że minęło naprawdę sporo czasu od przeczytania poprzedniej części, czy też to że minął już zachwyt nad serialem, jednak ta część nie zrobiła już na mnie takiego wrażenia jak jej poprzedniczki. Akcja toczy się bardzo powoli, co więcej: stała się zaskakująco przewidywalna. Mam nadzieję jednak że ta tendencja spadkowa nie potwierdzi się po...