Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O dwóch bohaterskich złodziejach.

Historia opowiada o losach dwójki złodziei, którzy całkiem się od siebie różnią, a jednak są przyjaciółmi. Postanawiają zaryzykować i podjąć się niebezpiecznego zadania za dobry pieniądz. Niestety zostają wrobieni w dosyć poważne przestępstwo. Na szczęście dostają szansę od losu. Ale czy na pewno? Czy to nie kolejny przekręt?

Historia mnie porwała. Na początku śmiałam się trochę, że rozmowy przypominały mi dialogi w grach MMORPG. Ale z czasem gdzieś to uczucie zanikało. Potem pomyślałam jedynie, że czuję się, jakbym czytała serial i to chyba jeden z większych plusów, które sprawiły, że tak cenię sobie tę książkę. Na myśli mam opisy, które sprawiają, że jestem w stanie wyobrazić sobie co aktualnie dzieje się „na ekranie" i dialogi z czasem zaczęły przypominać po prostu dialogi ludzi, bardziej jak w filmach czy serialach właśnie, niż w książkach.
Świat jest ciekawie wykreowany. Jest ogromny, co mi się podoba. Mamy religię, knowania, monarchię, no i naszych złodziei. Na początku ciężko mi się było trochę połapać co i jak, ale to głównie przez brak mapy w tym wydaniu. Toteż nie potrafiłam z początku zrozumieć, czy jest kilka królestw, czy kilka nazw, a może to księstwa? Ostatecznie odnalazłam się w krainie, książce i na mapie (w internecie).

Co do fabuły samej w sobie:
I. Królewska krew - spodziewałam się, że ich zadanie wydaje się być podejrzane, ale z jakiegoś powodu nie pomyślałam o tym, że zostaną posądzeni o morderstwo króla. Narracja jest na tyle dobrze dalej poprowadzona, że wraz z bohaterami miałam problem z rozróżnieniem intencji Aristy, która posłała ich w podróż. Z jednej strony jej zaufałam, jak chłopcy, ale po tym co powiedział książę, zaczęłam wątpić jak i oni.
Spodziewałam się również, że będzie to typ książki, w której właśnie otrzymaliśmy zadanie, które będzie ciągnąć się przez wszystkie części. Jakie było moje zdziwienie, kiedy dotarli do celu swojej podróży w miarę szybko, a potem zaczęło się dziać, co autor sobie wymyślił. Dla mnie pozytywne zaskoczenie: głównie dlatego, że nic sobie nie wyobrażałam sięgając po książkę. Po prostu wraz z czytaniem myślałam, że będzie to motyw podróży, a tu proszę, jednak nie.
I tu chyba też objawiło się moje porównanie do serialu. Kończąc książkę, pomyślałam, że skończył się jakiś arc. I też w tym momencie zorientowałam się, że brakuje tu głównego wątku fabularnego.
II. Wieża elfów - no i jak już wgryzłam się w drugą część, to zarwałam na niej nockę i wciągnęłam na raz.
W końcu klaruje nam się główny wątek fabularny, który totalnie wpasował się w moje gusta. Do tego rozwija nam się gama bohaterów i poznajemy bliżej naszych głównych.
Zaczęłam się potem zastanawiać, czy autor miał szansę z początku napisać tylko 1 część, która na szczęście okazała się na tyle sukcesem, że pozwolono mu kontynuować, czy od samego początku planował taki zabieg. Niemniej jednak to się nie liczy - sam zabieg według mnie bardzo interesujący i do mnie trafił.
Dlaczego? Ano, jeśli komuś nie po drodze było ze stylem autora, bohaterami czy światem to po 1 części czuje się spełniony: nie ma zbyt wielu otwartych wątków, trochę jakby obejrzeć film. Jeśli jednak komuś spodobało się dzieło, sięgnie po 2 tom, w którym zostanie uraczony już głównym wątkiem fabularnym, który - zgaduję - będzie ciągnął się w różne strony, ale już do samego końca.

Jeśli chodzi o bohaterów to co tu dużo mówić. Polubiłam ich wszystkich. Podoba mi się nasza główna Riyria, to że zestawione zostały ze sobą dwa różne charaktery, które się dopełniają. Czuć, że są ze sobą silnie związani, ufają sobie i się znają, co na pewno przydaje im się w ich zawodzie.
Bardzo polubiłam postać Aristy. Jest dobrze napisana, silna i kobieca.
A antagoniści wydają się być ciekawi. U niektórych nie wiadomo co w trawie piszczy na pierwszy rzut oka.
Głównie przez postacie zdecydowałam się ciągnąć serię dalej, w końcu wątku brak, prawda? A że świat wydawał się jeszcze mglisty, to bohaterowie przekonali do tego, by sięgnąć dalej i pozwolić sobie przepaść.

Jestem ciekawa czy im dalej w las, tym będzie bardziej interesująco. Na pewno na minus jest słaba dostępność serii, ale dla chcącego nic trudnego. Już nie mogę się doczekać kolejnych „odcinków".

O dwóch bohaterskich złodziejach.

Historia opowiada o losach dwójki złodziei, którzy całkiem się od siebie różnią, a jednak są przyjaciółmi. Postanawiają zaryzykować i podjąć się niebezpiecznego zadania za dobry pieniądz. Niestety zostają wrobieni w dosyć poważne przestępstwo. Na szczęście dostają szansę od losu. Ale czy na pewno? Czy to nie kolejny przekręt?

Historia...

"-Nigdzie nie ma dla mnie miejsca.
[...]
-Cóż, jeśli nie należysz do miejsca, być może należymy do siebie? My, którzy nigdzie nie pasujemy?"

Ze względu na zagrożenie, zebrano wojowników, którzy byliby gotów bronić Wrzeciona. Niestety... Wszyscy wyrżnięci, a koniec świata zbliża się wielkimi krokami. Jedynie Andry'emu, giermkowi z Gallandu, udaje się uciec. Teraz trzeba odnaleźć ostatnią córkę, w której płynie krew ze Starego Cor, nadzieję świata.

Książka już na samym początku bombarduje nas akcją. Rycerskość pachnąca średniowieczem, miesza się ze światem fantasy i idealnie trafia w czytelnika. Bardzo podoba mi się dynamika scen walk i nie tylko. Miejscami czujemy niepokój o bohaterów i o losy świata. Autorka naprawdę dobrze potrafi wpłynąć na emocje czytelnika.
A do tego plottwisty, które potrafi zaserwować są niesamowicie satysfakcjonujące i pełne skrajnych emocji!

Uwielbiam bohaterów, czuję, że znalazłam nową rodzinę. Są naprawdę dziwną zgrają różnych osobowości. Do tego mamy mieszaninę książąt ze skrytobójcami i inni. Mieszanka wybuchowa, którą dobrze się obserwuje.
Główna bohaterka, nasza nadzieja świata, bardzo przypadła mi do gustu. W jakiś sposób wydaje mi się dosyć niestandardową postacią główną.
Na razie nie ma nikogo, za kim bym specjalnie nie przepadała.
Podoba mi się, że wiemy również co się dzieje po stronie wrogów.

Lubię ten nowy świat. Po pewnym czasie nawet przestałam zerkać na mapę, bo sama rysowała się w mojej głowie. Podoba mi się dobrze zrobiony motyw podróży, poznawanie różnych kultur i zakątków świata. Nie za długie opisy przyrody czy miast idealnie obrazują miejsca, po których poruszają się nasi bohaterowie.

Książką jestem zachwycona i mam nadzieję, że jak najszybciej uda mi się dorwać w ręce części kolejne! Pani Aveyard, proszę o więcej!

"-Nigdzie nie ma dla mnie miejsca.
[...]
-Cóż, jeśli nie należysz do miejsca, być może należymy do siebie? My, którzy nigdzie nie pasujemy?"

Ze względu na zagrożenie, zebrano wojowników, którzy byliby gotów bronić Wrzeciona. Niestety... Wszyscy wyrżnięci, a koniec świata zbliża się wielkimi krokami. Jedynie Andry'emu, giermkowi z Gallandu, udaje się uciec. Teraz trzeba...

Historia o wszystkim i o niczym.

Opisanie o czym jest książka, jest w zasadzie ciężkie. Główna bohaterka przez przypadek słyszy zerwanie stulecia, a potem jest skazana na jedną z dziewczyn, która w ogólnym odczuciu wydaje się nieprzyjemna. Potem tak po prostu natyka się na najfajniejszego chłopaka w szkole i ich losy zaczynają się splatać.
Główne skrzypce grają relacje Claudii. Gdzieś w tle mamy przedstawienie w szkole, dzięki któremu główna bohaterka ma szansę częściej spotykać się z pewną grupą osób - w tym z Gideonem.

Ogółem historia jest naprawdę przyjazna i dobra. Fajnie się to czyta i płynie się przez rozdziały. I mimo iż historia wydaje się być o niczym, szczerze polecam zapoznać się z nią. Może dzięki niej spędzicie kilka miłych wieczorów (może nawet jeden, bo serio wciąga).

Mam jedynie jedną uwagę. Naprawdę chciałabym dowiedzieć się, skąd takie nagłe zainteresowanie Gideona Claudią. W zasadzie do momentu rozpoczęcia książki, znali się pobieżnie, potem Gideon ewidentnie zaczepiał Claudię i chciał poznać ją bardziej, ale z jakiej racji? Co tak nagle go do tego skłoniło?

Historia o wszystkim i o niczym.

Opisanie o czym jest książka, jest w zasadzie ciężkie. Główna bohaterka przez przypadek słyszy zerwanie stulecia, a potem jest skazana na jedną z dziewczyn, która w ogólnym odczuciu wydaje się nieprzyjemna. Potem tak po prostu natyka się na najfajniejszego chłopaka w szkole i ich losy zaczynają się splatać.
Główne skrzypce grają relacje...

Bawiłam się przewspaniale!
Główna bohaterka jest przeurocza i bardzo łatwo ją polubić. Spotkała ją tragedia w życiu, wspomina o tym, ale nie jest w tym zatracona.
Główny bohater jest prześwietny i również przeuroczy (jego psiak to już w ogóle). Podoba mi się jego charakter.
Relacje głównych bohaterów są prawdziwe i tak super się to czytało i się im kibicowało.
Na pewno wrócę do tej książki nie raz!

Bawiłam się przewspaniale!
Główna bohaterka jest przeurocza i bardzo łatwo ją polubić. Spotkała ją tragedia w życiu, wspomina o tym, ale nie jest w tym zatracona.
Główny bohater jest prześwietny i również przeuroczy (jego psiak to już w ogóle). Podoba mi się jego charakter.
Relacje głównych bohaterów są prawdziwe i tak super się to czytało i się im kibicowało.
Na pewno...

Jak ja się przy tym dobrze bawię! Ciężko jest się oderwać. Fabuła wciąga, czasem naprawdę zaskakuje zwrotami akcji. Jest miejsce na humor i na powagę. Najlepsi w tym wszystkim są bohaterowie, ich relacje i świetnie prowadzone dialogi!

Jak ja się przy tym dobrze bawię! Ciężko jest się oderwać. Fabuła wciąga, czasem naprawdę zaskakuje zwrotami akcji. Jest miejsce na humor i na powagę. Najlepsi w tym wszystkim są bohaterowie, ich relacje i świetnie prowadzone dialogi!

Naprawdę ciężko oderwać się od lektury.

Naprawdę ciężko oderwać się od lektury.

Połączenie dwóch światów z książek Ricka Riordana wyszło całkiem fajnie. Szkoda, że trzy powieści były dokładnie tymi samymi z "Archiwum Herosów".
Fajnym uzupełnieniem była ostatnia opowieść, pamiętnik. Oczy mi załzawiły przy jej ostatnich stronach.

Połączenie dwóch światów z książek Ricka Riordana wyszło całkiem fajnie. Szkoda, że trzy powieści były dokładnie tymi samymi z "Archiwum Herosów".
Fajnym uzupełnieniem była ostatnia opowieść, pamiętnik. Oczy mi załzawiły przy jej ostatnich stronach.

Kilka fajnych smaczków do głównej historii.

Kilka fajnych smaczków do głównej historii.