Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"ɴɪᴄ ɴɪᴇ ᴊᴇsᴛ ᴛᴡᴏᴊᴇ, ᴊᴇśʟɪ ɴɪᴇ ᴘᴏᴛʀᴀғɪsᴢ sɪᴇ̨ ᴛᴇɢᴏ ᴡʏᴢʙʏᴄ́."

🧿 "Talizman" miał swoje wzloty i upadki, myślę że pisanie w duecie nie zdało egzaminu, dało się to odczuć i w tym przypadku nie jest to komplement. Mocno wynudziła mnie tak książka, tekst rozciągnięty do granic możliwości często zacierał nagromadzenie akcji tak, że nagle nic się nie działo. Motyw i historia jak najbardziej były świetnym pomysłem ale przy realizacji coś nie zagrało. Rzadko miewam załamania przy czytaniu Kinga, a tutaj kilka razy miałem ochotę przerzucić dalej lub odstawić na półkę. I jeszcze żeby była to względnie krótka książka, dałoby się to przeżyć, niestety, cegła miała ponad 700 stron co zdecydowanie wydłużyło katorge jaką przeżywałem. Jednak nie ma tego złego, bo wydaje mi się że ta historia zaowocowała w przyszłości "Baśniową opowieścią" która należy do jednej z moich ulubionych jego książek.

🧿 Jack Sawyer to dwunastolatek który w raz ze swoją umierającą matką ucieka przed wujem, wspólnikiem ojca w interesach, który nęka ich i nie daje za wygraną. Wciąż zmieniają miejsca pobytu, jednak bez skutku, Morgan Sloat wciąż ich odnajduje. W New Hampshire, Jack poznaje starego murzyna Speediego, który to uświadamia mu pewną prawdę. To, że istnieje drugi równoległy świat Terytoria, i że jest sposób na uratowanie jego matki. Opowiedział mu o ludziach którzy mają swoje odpowiedniki w świecie Terytoriów. Jego matka w tamtym świcie jest królową i także umiera. Jack rusza w niebezpieczną podróż między światami, aby uratować nie tylko swoją matkę, ale także cały świat Terytoriów przed czychajacym na tron Morganem z Orris. Na drugim końcu kraju stoi Czarny hotel, w jego wnętrzu znajduje się Talizman, który może uratować jego matkę i królową. Jak wielką cenę przyjdzie mu zapłacić za niebezpieczną podróż?

"ɴɪᴄ ɴɪᴇ ᴊᴇsᴛ ᴛᴡᴏᴊᴇ, ᴊᴇśʟɪ ɴɪᴇ ᴘᴏᴛʀᴀғɪsᴢ sɪᴇ̨ ᴛᴇɢᴏ ᴡʏᴢʙʏᴄ́."

🧿 "Talizman" miał swoje wzloty i upadki, myślę że pisanie w duecie nie zdało egzaminu, dało się to odczuć i w tym przypadku nie jest to komplement. Mocno wynudziła mnie tak książka, tekst rozciągnięty do granic możliwości często zacierał nagromadzenie akcji tak, że nagle nic się nie działo. Motyw i historia jak...

"ᴡ ᴋᴀᴢ̇ᴅᴇᴊ ʙᴀśɴɪ ᴊᴇsᴛ ᴢɪᴀʀɴᴏ ᴘʀᴀᴡᴅʏ."

ᴡɪᴇᴅᴢ́ᴍɪɴ. ᴢɪᴀʀɴᴏ ᴘʀᴀᴡᴅʏ.

🧛‍♀️ Komiks na podstawie opowiadania Andrzeja Sapkowskiego ze świetnego zbioru "Ostatnie życzenie". Nowe spojrzenie na Geralt i jego przygody. Bardzo satysfakcjonująca kreska,, z zachowaniem mrocznego klimatu w słowiańskim stylu. To wizualna gradka dla każdego fana Wiedźmina. Osobiście jestem wolce wielce rad z tego, że coraz częściej literatura przekładana jest na formaty rysunkowe.

🧛‍♀️ Geralt przemierzając bezdroża, natrafia na makabryczne znalezisko, martwych podróżnych. Postanawia podążyć tym tropem i zbadać co doprowadziło do owej tragedii. Trafia na dużą posiadłość, która wydaje się być opuszczona. Gdy przekracza jej mury szybko dowiaduje się że opuszczona wcale nie jest. Zostaje bowiem zaatakowany przez bestie, która bestią nie jest. To właściciel włości na którego została niegdyś rzucona klątwa. Geralt prosi gospodarza o gościnę, podczas której poznają się lepiej. Nivellen opowiada Geraltowi smutną historię swojego życia, klątwy i tego, jak potoczyła się cała reszta. Wiedźminowi jednak nie daje spokoju jedna rzecz. Skoro Nivellen nie jest zabójcą to kto zabił tych ludzi na trakcie. Zaczyna naciskać gospodarza, ten jednak zbywa Wiedźmina. Gdy rozstają się w zgodzie, Geralt rusza na szlak. Przeczucie którego doświadcza każe zawrócić mu z powrotem. Na miejscu zastaje potwora który sieje spustoszenie w okolicy, a którego Nivellen ukrywał pod swoim dachem.

"ᴡ ᴋᴀᴢ̇ᴅᴇᴊ ʙᴀśɴɪ ᴊᴇsᴛ ᴢɪᴀʀɴᴏ ᴘʀᴀᴡᴅʏ."

ᴡɪᴇᴅᴢ́ᴍɪɴ. ᴢɪᴀʀɴᴏ ᴘʀᴀᴡᴅʏ.

🧛‍♀️ Komiks na podstawie opowiadania Andrzeja Sapkowskiego ze świetnego zbioru "Ostatnie życzenie". Nowe spojrzenie na Geralt i jego przygody. Bardzo satysfakcjonująca kreska,, z zachowaniem mrocznego klimatu w słowiańskim stylu. To wizualna gradka dla każdego fana Wiedźmina. Osobiście jestem wolce wielce...

"ᴘʀᴏ́ᴢ̇ɴᴏśᴄ́ ɪ ᴅᴜᴍᴀ ᴛᴏ ʀᴢᴇᴄᴢʏ ᴄᴀᴌᴋɪᴇᴍ ʀᴏ́ᴢ̇ɴᴇ, ᴄʜᴏᴄ́ sᴌᴏᴡᴀ ᴛᴇ ᴄᴢᴇ̨sᴛᴏ sᴀ̨ ᴜᴢ̇ʏᴡᴀɴᴇ ᴊᴇᴅɴᴏᴢɴᴀᴄᴢɴɪᴇ. ᴍᴏᴢ̇ɴᴀ ʙʏᴄ́ ᴅᴜᴍɴʏᴍ ɴɪᴇ ʙᴇ̨ᴅᴀ̨ᴄ ᴘʀᴢʏ ᴛʏᴍ ᴘʀᴏ́ᴢ̇ɴʏᴍ. ᴅᴜᴍᴀ ᴢᴡɪᴀ̨ᴢᴀɴᴀ ᴊᴇsᴛ ᴢ ᴛʏᴍ ᴄᴏ sᴀᴍɪ ᴏ sᴏʙɪᴇ ᴍʏśʟɪᴍʏ, ᴘʀᴏ́ᴢ̇ɴᴏśᴄ́ ᴢᴀś ᴢ ᴛʏᴍ, ᴄᴏ ᴄʜᴄɪᴇʟɪʙʏśᴍʏ, ᴢ̇ᴇʙʏ ɪɴɴɪ ᴏ ɴᴀs ᴍʏśʟᴇʟɪ."

💍 Zacznę chyba od tego, że nie jest to literatura po którą mam w zwyczaju sięgać. Jednak byłem jej ciekaw, a to było silniejsze. Staram się mieć otwarty umysł i nie ograniczać się tylko dlatego, że częściej zaglądają do niej kobiety niżeli mężczyźni.

💍 "Duma i uprzedzenie" całkowicie do mnie przemawia. Napisana bardzo subtelnym językiem. Pełna uczuć i wewnętrznej walki, zawierająca wiele dobrych momentów jak i tych złych, zupełnie jak w prawdziwym życiu, i nie wątpię, że była ona na takowym wzorowana. Każdy z bohaterów urzekł mnie na swój sposób, przez co na kobiety spoglądałem z uśmiechem, gdy uruchamiały swój tok myślenia, zawiły i pokręcony, taki którego mężczyzna prawie nigdy nie potrafi odczytać. Zdecydowanie co mi się podobało w powieści to styl i elegancja, kultura i nienaganne prowadzenie się - cechy których w dzisiejszych czasach bardzo brakuje.
Przez stulecia zatarły się one, całe to wysublimowane poczucie społeczności, które niegdyś stanowiło o jej sile, dziś praktycznie przestało istnieć.

💍 Jest to także historia miłości ponad podziałami, uczucia, które w tamtych czasach nieczęsto miało miejsce. Kiedy uprzedzenia stanowiły kość niezgody, a duma nie pozwalała przezwyciężyć wewnętrznej bariery. Czasem miłość nie wystarczy, gdy nie dajemy się pokochać innym, tym bardziej gdy nie kochamy samych siebie. Jane Austen w bardzo romantycznym i pełnym emocji stylu, ukazała historię młodej arystokracji minionej epoki. Myślę że od jej czasów niewiele zmieniło się w tej materii, nadal tytuł tej powieści dzieli Nas ludzi, duma i uprzedzenie mocno zakorzeniły się w naszym życiu.

💍 Z pewnością sięgnę jeszcze po inne dzieła tej wrażliwej kobiety jaką bez wątpienia była Jane Austen.

"ᴘʀᴏ́ᴢ̇ɴᴏśᴄ́ ɪ ᴅᴜᴍᴀ ᴛᴏ ʀᴢᴇᴄᴢʏ ᴄᴀᴌᴋɪᴇᴍ ʀᴏ́ᴢ̇ɴᴇ, ᴄʜᴏᴄ́ sᴌᴏᴡᴀ ᴛᴇ ᴄᴢᴇ̨sᴛᴏ sᴀ̨ ᴜᴢ̇ʏᴡᴀɴᴇ ᴊᴇᴅɴᴏᴢɴᴀᴄᴢɴɪᴇ. ᴍᴏᴢ̇ɴᴀ ʙʏᴄ́ ᴅᴜᴍɴʏᴍ ɴɪᴇ ʙᴇ̨ᴅᴀ̨ᴄ ᴘʀᴢʏ ᴛʏᴍ ᴘʀᴏ́ᴢ̇ɴʏᴍ. ᴅᴜᴍᴀ ᴢᴡɪᴀ̨ᴢᴀɴᴀ ᴊᴇsᴛ ᴢ ᴛʏᴍ ᴄᴏ sᴀᴍɪ ᴏ sᴏʙɪᴇ ᴍʏśʟɪᴍʏ, ᴘʀᴏ́ᴢ̇ɴᴏśᴄ́ ᴢᴀś ᴢ ᴛʏᴍ, ᴄᴏ ᴄʜᴄɪᴇʟɪʙʏśᴍʏ, ᴢ̇ᴇʙʏ ɪɴɴɪ ᴏ ɴᴀs ᴍʏśʟᴇʟɪ."

💍 Zacznę chyba od tego, że nie jest to literatura po którą mam w zwyczaju sięgać. Jednak byłem jej...

"ᴡsᴢʏsᴄʏ ʟᴜᴅᴢɪᴇ, ɴᴀᴡᴇᴛ ɴᴀᴊʙᴀʀᴅᴢɪᴇᴊ ᴡʏᴋsᴢᴛᴀᴌᴄᴇɴɪ, ᴢᴀᴄʜᴏᴡᴜᴊᴀ̨ ɴᴀ ᴅɴɪᴇ ᴅᴜsᴢʏ ᴛʀᴏᴄʜᴇ̨ ᴢᴀʙᴏʙᴏɴ."

👁️ "Niewidzialny człowiek" jest moją piątą powieścią Wellsa, którą przeczytałem. Muszę przyznać, że z tych wszystkich które do tej pory czytałem, ta podobała mi się najmniej. I oczywiście nie jest to książka zła, ale uważam że nie została napisana z takim rozmachem, jaki znam z jego poprzednich dzieł. Na jej korzyść nie przemawia także główny bohater, który moim zdaniem jest chamem i prostakiem, pełnym buty i arogancji. Zdecydowanie nie polubiłem się się z Griffinem. Rozumiem, że nauka nauką, odkrycia odkryciami ale trzeba być przy tym człowiekiem. Nie zatracać swojej ludzkości a czynić postęp właśnie dla niej. Aspekt naukowy poprowadzony na poziomie.

👁️ Nie było tutaj zachwytu, jaki towarzyszył mi w poprzednich jego dziełach. Ot co zwykła historia, napędzana akcją pod koniec i z poprawnie moralnym zakończeniem. Chociaż w jednym aspekcie daje do myślenia. Chodzi o zaangażowanie i popadanie ze skrajności w skrajność. Może bowiem stać się, że dzieło naszego życia, może je obrócić w proch i pył. Zapominanie o tu i teraz, oddając się szaleńczej pracy nie przyniesie nic dobrego dla duszy ani ciała.

"ᴡsᴢʏsᴄʏ ʟᴜᴅᴢɪᴇ, ɴᴀᴡᴇᴛ ɴᴀᴊʙᴀʀᴅᴢɪᴇᴊ ᴡʏᴋsᴢᴛᴀᴌᴄᴇɴɪ, ᴢᴀᴄʜᴏᴡᴜᴊᴀ̨ ɴᴀ ᴅɴɪᴇ ᴅᴜsᴢʏ ᴛʀᴏᴄʜᴇ̨ ᴢᴀʙᴏʙᴏɴ."

👁️ "Niewidzialny człowiek" jest moją piątą powieścią Wellsa, którą przeczytałem. Muszę przyznać, że z tych wszystkich które do tej pory czytałem, ta podobała mi się najmniej. I oczywiście nie jest to książka zła, ale uważam że nie została napisana z takim rozmachem, jaki znam z jego...

"ɢᴅʏ ᴊᴀᴋᴀś sʏᴛᴜᴀᴄᴊᴀ ᴄᴢʏ ᴘʀᴏʙʟᴇᴍ sᴛᴀᴊᴇ sɪᴇ̨ ɴᴀᴢʙʏᴛ ᴄɪᴇ̨ᴢ̇ᴋɪ, ʟᴜᴅᴢɪᴇ ᴢɴᴀᴊᴅᴜᴊᴀ̨ ᴏʙʀᴏɴᴇ̨ ᴡ ɴɪᴇᴍʏśʟᴇɴɪᴜ ᴏ ɴɪᴍ. ᴀʟᴇ ᴛᴏ ᴘʀᴢᴇɴɪᴋᴀ ᴡ ᴄᴢᴌᴏᴡɪᴇᴋᴀ ɪ ᴍɪᴇsᴢᴀ sɪᴇ̨ ᴢ ᴄᴀᴌᴀ̨ ᴍᴀsᴀ̨ ɪɴɴʏᴄʜ ʀᴢᴇᴄᴢʏ, ᴋᴛᴏ́ʀᴇ ᴊᴜᴢ̇ ᴡ ɴɪᴍ ᴛᴋᴡɪᴀ̨, ɪ sᴋᴜᴛᴋɪᴇᴍ ᴊᴇsᴛ ɴɪᴇᴢᴀᴅᴏᴡᴏʟᴇɴɪᴇ, ɴɪᴇᴘᴇᴡɴᴏśᴄ́, ᴘᴏᴄᴢᴜᴄɪᴇ ᴡɪɴʏ ɪ ᴍᴜs ᴜᴄʜᴡʏᴄᴇɴɪᴀ ᴄᴢᴇɢᴏś - ᴄᴢᴇɢᴏᴋᴏʟᴡɪᴇᴋ - ᴢᴀɴɪᴍ ᴡsᴢʏsᴛᴋᴏ ᴢɴɪᴋɴɪᴇ."

💰 Dziś przychodzę do Was z ostatnią powieścią wielkiego pisarza, jakim bez wątpienia był dla mnie John Steinbeck.
"Zima naszej goryczy" to manifestacja wobec moralnego upadku człowieka, jego ślepego dążenia do zysku, nie licząc się przy tym z kosztami. Opowieść o ludziach, którzy kierując się szlachentymi pobudkami, tak naprawdę okłamują samych siebie, bo w rzeczywistości ich działania podszyte są obłudą i egozimem.

💰 Bardzo dojrzała powieść. Z jej kart wylewa się niezliczona ilość tytułowej goryczy - na niespełnione aspiracje, na życiowe potknięcia, niezrealizowane marzenia. Książka napisana nieco ponad 60 lat temu jest niezykle aktualna. W dobie, kiedy pieniądz rządzi światem, a pogoń za nim staje się coraz bardziej bezpardonowa, zwykli ludzie stają w obliczu trudnego wyboru. Na rozstaju dróg muszą wybierać bowiem, czy zachować się należycie, tak jak powinno, czy jednak rzucić się w wir realizacji, po trupach do celu, by później pławić się w luksusach tego świata.

💰 John Steinbeck podchodzi do tematu bardzo wnikliwie. Ukazuje całe spektrum postępowań i zachowań którymi, my ludzie, kierujemy się do dziś. Niekiedy trudno oprzeć się pokusie. Niekiedy błądzimy, ale jest to rzeczą ludzką. Niekiedy społeczeństwo daje na to swoje przyzwolenie, a to sprawia, że czujemy się bezkarni. Dwuznaczne zakończenie dodaje całej historii bardzo dostadnego wydźwięku. Zdecydowanie bardzo solidna pozycja w dorobku noblisty. Przejrzysta i czytelna, wszystko jednak pozostaje w sferze domysłów.

"ɢᴅʏ ᴊᴀᴋᴀś sʏᴛᴜᴀᴄᴊᴀ ᴄᴢʏ ᴘʀᴏʙʟᴇᴍ sᴛᴀᴊᴇ sɪᴇ̨ ɴᴀᴢʙʏᴛ ᴄɪᴇ̨ᴢ̇ᴋɪ, ʟᴜᴅᴢɪᴇ ᴢɴᴀᴊᴅᴜᴊᴀ̨ ᴏʙʀᴏɴᴇ̨ ᴡ ɴɪᴇᴍʏśʟᴇɴɪᴜ ᴏ ɴɪᴍ. ᴀʟᴇ ᴛᴏ ᴘʀᴢᴇɴɪᴋᴀ ᴡ ᴄᴢᴌᴏᴡɪᴇᴋᴀ ɪ ᴍɪᴇsᴢᴀ sɪᴇ̨ ᴢ ᴄᴀᴌᴀ̨ ᴍᴀsᴀ̨ ɪɴɴʏᴄʜ ʀᴢᴇᴄᴢʏ, ᴋᴛᴏ́ʀᴇ ᴊᴜᴢ̇ ᴡ ɴɪᴍ ᴛᴋᴡɪᴀ̨, ɪ sᴋᴜᴛᴋɪᴇᴍ ᴊᴇsᴛ ɴɪᴇᴢᴀᴅᴏᴡᴏʟᴇɴɪᴇ, ɴɪᴇᴘᴇᴡɴᴏśᴄ́, ᴘᴏᴄᴢᴜᴄɪᴇ ᴡɪɴʏ ɪ ᴍᴜs ᴜᴄʜᴡʏᴄᴇɴɪᴀ ᴄᴢᴇɢᴏś - ᴄᴢᴇɢᴏᴋᴏʟᴡɪᴇᴋ - ᴢᴀɴɪᴍ ᴡsᴢʏsᴛᴋᴏ ᴢɴɪᴋɴɪᴇ."

💰 Dziś przychodzę do Was z ostatnią...

"ᴢᴀᴡsᴢᴇ ɴᴀᴅᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴛᴀᴋɪ ᴍᴏᴍᴇɴᴛ, ᴋɪᴇᴅʏ ᴡɪᴇ̨ᴋsᴢᴏśᴄ́ ɴᴀs ᴡɪᴅᴢɪ sᴘʀᴀᴡʏ ᴢ sᴢᴇʀsᴢᴇᴊ ᴘᴇʀsᴘᴇᴋᴛʏᴡʏ ɪ ᴢᴅᴀᴊᴇ sᴏʙɪᴇ sᴘʀᴀᴡᴇ̨, ᴢ̇ᴇ ʟᴏs ᴡᴄᴀʟᴇ ɪᴄʜ ɴɪᴇ ᴄʜᴄᴇ ᴘᴏᴄᴀᴌᴏᴡᴀᴄ́, ᴛʏʟᴋᴏ ᴅᴀᴄ́ ᴘɪɢᴜᴌᴋᴇ̨, ᴋᴛᴏ́ʀᴀ ᴊᴇsᴛ ɢᴏʀᴢᴋᴀ."

🟪 Słyszałem sporo niedobrego o tej książce, oceny także nie zachęcały, a tutaj proszę taka niespodzianka, bo podobała mi się, i to jak! Nie jest to najwybitniejsze dzieło mistrza, przyznaję, ale świetnie poprowadzona narracja i ziarno tajemniczości, które zasadził autor co zaowocowało naprawdę wciągającą historią. Widzę tutaj także kilka podobieństw do rzeczywistego wypadku, któremu uległ sam King w trakcie pisania tej właśnie książki.

🟪 W pewnym baraku, na tyłach komisariatu, stoi schowany Buick 8, który znalazł się tam w tajemniczych i niewyjaśnionych okolicznościach. Jest w nim coś niepokojącego, coś, jakby z innego świata. Grupa policjantów sprawuje na nim pieczę, obserwuje go, bada, i wciąż nie może zrozumieć czym tak naprawdę jest. Buick 8 skrywa swoje sekrety. Młody Ned, który w poprzednim roku stracił ojca na służbie, stał się częstym bywalcem w barakach, gdzie policjanci traktują go jak członka rodziny. Podczas spotkań Ned zaczyna słuchać opowieści o tajemniczym wozie, który od przeszło dwudziestu lat stoi zamknięty. Historie, które słyszy są nieprawdopodobne, często przybierają one formę najgorszego koszmaru, aż ciężko w nie uwierzyć. Buick jest jak magnes, przyciąga do siebie innych, lecz to niebezpieczny pojazd, i cały komisariat wkrótce się o tym przekona.

🟪 Widzę w niej także ukryte przesłanie. Myślę, że to powieść o stracie, o tym, że w życiu czasem różnie się układa i niekoniecznie musi być w tym logika lub drugie dno. Czasami po prostu jest jak jest i nie mamy na to wpływu. Możemy jedynie na swój własny sposób poradzić sobie z tym, poukładać to w głowie i żyć dalej.

"ᴢᴀᴡsᴢᴇ ɴᴀᴅᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴛᴀᴋɪ ᴍᴏᴍᴇɴᴛ, ᴋɪᴇᴅʏ ᴡɪᴇ̨ᴋsᴢᴏśᴄ́ ɴᴀs ᴡɪᴅᴢɪ sᴘʀᴀᴡʏ ᴢ sᴢᴇʀsᴢᴇᴊ ᴘᴇʀsᴘᴇᴋᴛʏᴡʏ ɪ ᴢᴅᴀᴊᴇ sᴏʙɪᴇ sᴘʀᴀᴡᴇ̨, ᴢ̇ᴇ ʟᴏs ᴡᴄᴀʟᴇ ɪᴄʜ ɴɪᴇ ᴄʜᴄᴇ ᴘᴏᴄᴀᴌᴏᴡᴀᴄ́, ᴛʏʟᴋᴏ ᴅᴀᴄ́ ᴘɪɢᴜᴌᴋᴇ̨, ᴋᴛᴏ́ʀᴀ ᴊᴇsᴛ ɢᴏʀᴢᴋᴀ."

🟪 Słyszałem sporo niedobrego o tej książce, oceny także nie zachęcały, a tutaj proszę taka niespodzianka, bo podobała mi się, i to jak! Nie jest to najwybitniejsze dzieło mistrza,...

ᴀsᴛᴇʀɪᴋs ʟᴇɢɪᴏɴɪsᴛᴀ. ᴛᴏᴍ 10 💬

💬 Sercowe rozterki Obeliksa doprowadzają do przeprowadzenia akcji na szeroką skalę. Otóż obiektowi jego westchnień, odebrany został wybranek serca i siłą wcielony do Rzymskiego legionu. Obeliksa w porywie heroizmu postanawia odbić go z rąk Rzymian i sprowadzić do Galii. Nasi bohaterowie udają się do punktu werbunkowego gdzie mają nadzieję odnaleźć Tragikomiksa. Niestety, wyruszył do Afryki wraz z legionami. Asteriks i Obeliks postanawiają zaciągnąć się do wojska dzięki czemu mieli dostać się do miejsca gdzie przebywał siłą wcielony Gall. Podczas szkolenia dają wycisk każdemu rzyskiemu oficerowi z którym mają do czynienia. W końcu po trudnych szkoleniach, wyruszają na pokładzie galery do Afryki. Tak rozpędzają prawdziwe piekło w poszukiwaniu Tragikomiksa, jednocześnie pomagają Cezarowi wygrać pojedynek z ludźmi Pompejusza.

💬 Znów kilka motywów zostało zaczerpniętych z komiksu, tym razem do filmu "Asteriks kontra Cezar" Doborowa kompania i świetna zabawa po raz dziesiąty w tym roku.

ᴀsᴛᴇʀɪᴋs ʟᴇɢɪᴏɴɪsᴛᴀ. ᴛᴏᴍ 10 💬

💬 Sercowe rozterki Obeliksa doprowadzają do przeprowadzenia akcji na szeroką skalę. Otóż obiektowi jego westchnień, odebrany został wybranek serca i siłą wcielony do Rzymskiego legionu. Obeliksa w porywie heroizmu postanawia odbić go z rąk Rzymian i sprowadzić do Galii. Nasi bohaterowie udają się do punktu werbunkowego gdzie mają nadzieję...

"ᴘʀᴢᴇᴋʟᴇɴ́sᴛᴡᴏ ʟᴜᴅᴢᴋᴏśᴄɪ ᴘᴏʟᴇɢᴀ ᴡɪᴇ̨ᴄ ɴᴀ ᴛʏᴍ, ᴢ̇ᴇ ᴅᴡɪᴇ sᴘʀᴢᴇᴄᴢɴᴇ ɴᴀᴛᴜʀʏ sᴀ̨ ᴢᴇ sᴏʙᴀ̨ ɴᴀ ᴡɪᴇᴋɪ ᴢᴌᴀ̨ᴄᴢᴏɴᴇ, ᴢ̇ᴇ ᴡ ᴏᴛᴄʜᴌᴀɴɪ ᴅʀᴇ̨ᴄᴢᴀ̨ᴄᴇɢᴏ sᴜᴍɪᴇɴɪᴀ ᴍᴜsᴢᴀ̨ ᴛᴏᴄᴢʏᴄ́ ᴛʀᴀɢɪᴄᴢɴᴇ, ɴɪᴇ ᴋᴏɴ́ᴄᴢᴀ̨ᴄᴇ sɪᴇ̨ ʙᴏᴊᴇ."

😃😡 Robert Louis Stevenson stworzył prawdziwego potwora - niewielkich gabarytów, za to arcyważnej treści." Doktor Jekyll i pan Hyde" traktuje bezpośrednio o dualizmie ludzkiej duszy. Autor stawia tutaj niezykle wnikliwą analizę psychologiczną nam samym. To opowieść o przejmowaniu kontroli jednej natury nad drugą, która stłamszona, chowa się głęboko przed całym światem, nie mogąc przeciwstawić się sile tak destrukcyjnej manipulacji. Wtedy to na wierzch wychodzą nieposkromione rządze, które opatrzone moralną zgnilizną powodują upadek i samozniszczenie jednostki.

😃😡 Któż z Nas chociaż raz nie opierał się kiedykolwiek pokusom tego świata? Własnym pragnieniom, które za zadanie miały jedynie połechtać nasze ego i sprawić satysfakcję. Ten zapewne wie jak trudno z tego zrezygnować i jak łatwo można się w tym zatracić. Dobro i zło jest w Nas zakorzenione głęboko i to od bardzo dawna. Jednak to nasze decyzje i wybory kształtują Nas jako ludzi.

😃😡 Dr. Jekyll kontra Mr. Hyde to swoista walka dobra ze złem, moralności z zespuciem, wyboru między drogą trudną a łatwą. Jednak walka ta odbywa się w sferze emocjonalnej jednej istoty, która podzielona na dwoje symbolizuje właśnie dwoistość ludzkiej natury. Naocznym tego dowodem jest przeistaczanie się Jekylla w Hyda, co jest alegorią tejże dwojakości.

😃😡 Jest to powieść ponadczasowa i bardzo aktualna, gorąco zachęcam wszystkich do zapoznania się z nią, jest tego warta.

"ᴘʀᴢᴇᴋʟᴇɴ́sᴛᴡᴏ ʟᴜᴅᴢᴋᴏśᴄɪ ᴘᴏʟᴇɢᴀ ᴡɪᴇ̨ᴄ ɴᴀ ᴛʏᴍ, ᴢ̇ᴇ ᴅᴡɪᴇ sᴘʀᴢᴇᴄᴢɴᴇ ɴᴀᴛᴜʀʏ sᴀ̨ ᴢᴇ sᴏʙᴀ̨ ɴᴀ ᴡɪᴇᴋɪ ᴢᴌᴀ̨ᴄᴢᴏɴᴇ, ᴢ̇ᴇ ᴡ ᴏᴛᴄʜᴌᴀɴɪ ᴅʀᴇ̨ᴄᴢᴀ̨ᴄᴇɢᴏ sᴜᴍɪᴇɴɪᴀ ᴍᴜsᴢᴀ̨ ᴛᴏᴄᴢʏᴄ́ ᴛʀᴀɢɪᴄᴢɴᴇ, ɴɪᴇ ᴋᴏɴ́ᴄᴢᴀ̨ᴄᴇ sɪᴇ̨ ʙᴏᴊᴇ."

😃😡 Robert Louis Stevenson stworzył prawdziwego potwora - niewielkich gabarytów, za to arcyważnej treści." Doktor Jekyll i pan Hyde" traktuje bezpośrednio o dualizmie ludzkiej...

"ᴡ ɴᴀᴊᴄɪᴇᴍɴɪᴇᴊsᴢʏᴄʜ ɢᴏᴅᴢɪɴᴀᴄʜ ɴᴏᴄʏ ᴡʏᴅᴀᴡᴀᴌᴏ ᴍᴜ sɪᴇ̨, ᴢ̇ᴇ sᴌʏsᴢʏ ɢᴌᴏsʏ"

🏥 Najnowsza powieść w dorobku Mastertona, i muszę przyznać, że odrobinę poniżej oczekiwań. Pomysł na umiejscowienie akcji bardzo dobry, fabuła ciekawa. Jednak wykonanie mi nie podeszło, pokusiłbym się nawet o stwierdzenie że było naiwne. Postaci płytkie, które zamiast zbliżać nas do siebie, dystansowały. Wiele dialogów zbyt oklepanych. Sytuacje do przewidzenia nie pozostawiały nam pola do pogłowkowania.
Zbyt mało grozy, nie czułem w niej tego przeładowania emocjonalnego, które towarzyszyło mi przy innych książkach tego typu. Reasumując książka mnie nie kupiła. Na plus zasługują tutaj legendy o zjawach, które zagościły na kartach tej historii - były bardzo oryginalne i intrygujące.

🏥 Firma deweloperska nabywa posiadłość, były szpital wojskowy, który chcą przerobić na luksusowe apartamenty.
Lilian Chesterfield podejmuje się tego zadania. Jednak kiedy podczas pierwszych pomiarów budynku dochodzi do dziwnych zdarzeń, w wyniku których dwoje pracowników trafia do szpitala Lilian zaczyna podejrzewać, że w budynku przebywać mogą jacyś intruzi, którzy za wszelką cenę będą próbowali przeszkodzić im w przebudowie. Tajemniczy lokatorzy tak łatwo nie odpuszczą. Kiedy sytuacja nabiera tempa i zaczynają ginąć ludzie, okazuje się, że owi tajemniczy lokatorzy to zjawy nie z tego świata, a szpital jest nawiedzony. Lilian podejmuje się próby rozwiązania zagadki i pozbycia się problematycznych lokatorów, by móc dokończyć to wielomilionowe przedsięwzięcie. Czy jej się uda? To już inna historia.

🏥 Oczywiście to moja subiektywna opinia. Osobiście jestem wielkim fanem horrorów i chociażby samego Grahama Mastertona, jednak w tej powieści wiele rzeczy mi zabrakło.

"ᴡ ɴᴀᴊᴄɪᴇᴍɴɪᴇᴊsᴢʏᴄʜ ɢᴏᴅᴢɪɴᴀᴄʜ ɴᴏᴄʏ ᴡʏᴅᴀᴡᴀᴌᴏ ᴍᴜ sɪᴇ̨, ᴢ̇ᴇ sᴌʏsᴢʏ ɢᴌᴏsʏ"

🏥 Najnowsza powieść w dorobku Mastertona, i muszę przyznać, że odrobinę poniżej oczekiwań. Pomysł na umiejscowienie akcji bardzo dobry, fabuła ciekawa. Jednak wykonanie mi nie podeszło, pokusiłbym się nawet o stwierdzenie że było naiwne. Postaci płytkie, które zamiast zbliżać nas do siebie,...

"ᴅᴢɪᴡɴᴇ, ᴊᴀᴋ ʀᴏᴢʟᴇɢᴌᴀ ᴡɪᴇᴅᴢᴀ ᴍᴏᴢ̇ᴇ ᴄᴢᴀsᴇᴍ ɪśᴄ́ ᴡ ᴘᴀʀᴢᴇ ᴢᴇ ᴢᴅᴜᴍɪᴇᴡᴀᴊᴀ̨ᴄᴀ̨ ɪɢɴᴏʀᴀɴᴄᴊᴀ̨."

🪐 Nareszcie dotarłem do końca tej fascynującej podróży. Arthur C. Clark zabrał mnie w nią przed rokiem i na każdą kolejną część czekałem z niecierpliwością. Oto za mną finał Odyseji kosmicznej która mnie zajęła rok, a naszym bohaterom 1000 lat.

🪐 Tyle bowiem czasu minęło od poprzedniej części. W niezmierzonych czeluściach kosmosu statek Goliat trafia na znalezisko ogromnej wagi - zaginionego inżyniera ze statku Discovery: Franka Poola. Następuje przebudzenie z hibernacji i szok pokoleniowy. Historia Poola przypomina mi nieco Hala Bregga, bohatera z powieści Stanisława Lema, który po powrocie z kosmosu znalazł się w zupełnie nowej i nieznanej rzeczywistości.

🪐 Clark bardzo sprytnie nakreślił wszelakie zmiany jakie zaszły w ciągu tych 1000 lat. Rozwój technologiczny i komunikacyjny. Historię podróży kosmicznych. Tego jak sami ludzie zmienili swoje światopoglądy, jak religia, niegdyś kultywowana na całym świecie, dziś odeszła w niepamięć. O życiu na ziemi. Bo dziś większość ludzkości mieszka na stacjach około orbitalnych.
Frank Poole poszukuje własnej tożsamości, własnego celu w życiu. Trafia mu się do tego okazja, by ponownie ruszyć w nieznane. Będzie to miało związek z jego dawnym kapitanem Davidem Bowmanem, Halem i tajemniczym monolitem, który od setek lat pozostaje owiany mgłą tajemnicy.

🪐 Trochę szkoda, że to już koniec. Bawiłem się świetnie i chociaż ta ostatnia cześć podobała mi się najmniej, to miała swoje wzloty. Może nie była ona wcale potrzebna, nie mniej Clark zrobił miły ukłon w stronę fanów i dał im domknięcie całej historii na które zasłużyli.

"ᴅᴢɪᴡɴᴇ, ᴊᴀᴋ ʀᴏᴢʟᴇɢᴌᴀ ᴡɪᴇᴅᴢᴀ ᴍᴏᴢ̇ᴇ ᴄᴢᴀsᴇᴍ ɪśᴄ́ ᴡ ᴘᴀʀᴢᴇ ᴢᴇ ᴢᴅᴜᴍɪᴇᴡᴀᴊᴀ̨ᴄᴀ̨ ɪɢɴᴏʀᴀɴᴄᴊᴀ̨."

🪐 Nareszcie dotarłem do końca tej fascynującej podróży. Arthur C. Clark zabrał mnie w nią przed rokiem i na każdą kolejną część czekałem z niecierpliwością. Oto za mną finał Odyseji kosmicznej która mnie zajęła rok, a naszym bohaterom 1000 lat.

🪐 Tyle bowiem czasu minęło od poprzedniej...

"ᴢ̇ʏᴄɪᴇ ᴊᴇsᴛ ᴅᴏᴘʀᴀᴡᴅʏ ᴏʜʏᴅɴᴇ, ɴᴀ ᴅᴏᴍɪᴀʀ ᴢᴌᴇɢᴏ ᴢᴀś ᴜᴄʜʏʟᴀ ɴɪᴇᴋɪᴇᴅʏ ᴢᴀsᴌᴏɴᴇ̨ ᴘᴏᴢᴏʀᴏ́ᴡ ɪ ᴏᴅsᴌᴀɴɪᴀ ᴘʀᴢᴇᴅ ɴᴀᴍɪ ᴘʀᴢᴇʙᴌʏsᴋɪ ᴅɪᴀʙᴏʟɪᴄᴢɴᴇᴊ ᴘʀᴀᴡᴅʏ ᴄᴢʏɴɪᴀ̨ᴄᴇᴊ ᴊᴇ ᴛʏsɪᴀ̨ᴄᴋʀᴏᴄ́ ᴏʜʏᴅɴɪᴇᴊsᴢʏᴍ..."

🐙 Za każdym razem kiedy czytam opowiadania Lovecrafta, nie mogę nadziwić się jego wspaniałej i odrobinę chorej wyobraźni, która zrodziła tak ohydne i przerażające wizje. Klimat każdego z opowiadań jest niepowtarzalny. Ich archaiczny język i niezykle plastyczne opisy, przenoszą mnie do innej rzeczywistości, w której strach jest pierwotny, a zmysły wyostrzone na każdy najmniejszy szelest czy ruch. Jesień to dla mnie najlepszy czas na czytanie takiej prozy. Ten zbiór uświetnił mi wejście w ten czas. Płynna narracja powoduje, że nie można się oderwać od lektury, intrygujące historie z przeszłości napinają strunę ciekawości do maksimum, a odrażające monstra czyhające gdzieś w mrocznych czeluściach, pobudzają wyobraźnię.

🐙 "Zgroza w Dunwich i inne opowiadania" to zbiór najlepszych opowiadań w dorobku Lovecraft. Moim ulubionym jest zdecydowanie "Widmo nad Innsmouth" mroczne miasteczko, które skrywa przerażającą tajemnicę, gęsty klimat spowija mgłą całą tą historię. Z kolei "Przypadek Charlesa Dextera Warda" czy "W górach szaleństwa" zasługują na szczególną uwagę. Z racji niezykle rozbudowanych konstrukcji są prawdziwą gradką dla fanów H. P. Lovecrafta.

Dagon - 7/10
Ustalenia dotyczące zmarłego Arthura Jermyna i jego rodu - 8/10
Wyrzutek - 7/10
Muzyka Erich Zanna - 7/10
Szczury w murach - 8/10
Święto - 6/10
Zew Cthulhu - 8/10
Przypadek Charlesa Dextera Warda - 8/10
Kolor z innego wszechświata - 8/10
Zgroza w Dunwich - 8/10
Szepczący w ciemności - 8/10
W górach szaleństwa - 8/10
Widmo nad Innsmouth - 9/10
Cień spoza czasu - 7/10
Nawiedziciel mroku - 8/10

"ᴢ̇ʏᴄɪᴇ ᴊᴇsᴛ ᴅᴏᴘʀᴀᴡᴅʏ ᴏʜʏᴅɴᴇ, ɴᴀ ᴅᴏᴍɪᴀʀ ᴢᴌᴇɢᴏ ᴢᴀś ᴜᴄʜʏʟᴀ ɴɪᴇᴋɪᴇᴅʏ ᴢᴀsᴌᴏɴᴇ̨ ᴘᴏᴢᴏʀᴏ́ᴡ ɪ ᴏᴅsᴌᴀɴɪᴀ ᴘʀᴢᴇᴅ ɴᴀᴍɪ ᴘʀᴢᴇʙᴌʏsᴋɪ ᴅɪᴀʙᴏʟɪᴄᴢɴᴇᴊ ᴘʀᴀᴡᴅʏ ᴄᴢʏɴɪᴀ̨ᴄᴇᴊ ᴊᴇ ᴛʏsɪᴀ̨ᴄᴋʀᴏᴄ́ ᴏʜʏᴅɴɪᴇᴊsᴢʏᴍ..."

🐙 Za każdym razem kiedy czytam opowiadania Lovecrafta, nie mogę nadziwić się jego wspaniałej i odrobinę chorej wyobraźni, która zrodziła tak ohydne i przerażające wizje. Klimat każdego z...

"śᴍɪᴇsᴢɴᴇ, ᴊᴀᴋ ᴍᴀᴌᴏ ᴄᴢᴀsᴀᴍɪ sɪᴇ̨ ᴡɪᴅᴢɪ ɪ ʀᴏᴢᴜᴍɪᴇ, ᴄʜᴏᴄ́ ᴄᴢᴌᴏᴡɪᴇᴋ ᴍʏśʟɪ, ᴢ̇ᴇ ᴡɪᴇ ᴊᴜᴢ̇ ᴡsᴢʏsᴛᴋᴏ"

🛏️ "Gra Geralda" w moim odczuciu to tak naprawdę - obraz kobiety umęczonej. Niezykle wnikliwie studium kobiecej psychiki, która została zszargana przez liczne traumy i przykre wydarzenia, które towarzyszyły naszej bohaterce od dzieciństwa aż po dorosłość. Przerażająca historia. Jednak żaden potwór nie będzie nas tutaj straszył... prawie. Przerażająca jest tutaj walka z sobą samym, z własnymi przeżyciami, które odcisnęły swoje piętno na niewinnej niczemu istocie. Które nie pozwalają żyć normalnie, i ruszyć do przodu zapominając o tym co było. Żeby żyć pełnią życia, wpierw trzeba uporać się z własnymi demonami, inaczej postanie się już miejscu na zawsze.

🛏️ Jessie Burlingame pewnego razu wybiera się ze swoim mężem Geraldem do ich domku w lesie, gdzie oddają się miłosnym grom. Kiedy jednak dochodzi to śmierci Geralda, Jessie zostaje sama, przypięta kajdankami do łóżka, nie mogąc się uwolnić, zaczyna rozprawiać się ze swoim życiem, naznaczonym bólem. Najgorsze jednak ma nadejść, bo kiedy nachodzi noc, w ludzkim sercu budzą się koszmary. Ludzki umysł potrafi w niespotykany wręcz sposób bronić się przed różnymi zagrożeniami. Świadomość uwięzienia w domu z daleka od cywilizacji budzi koszmar z którym Jessie będzie musiała uporać się sama.

🛏️ Opowieść o determicaji i woli przetrwania. O sile kobiet, które żyjąc w piekle zgotowanym przez mężczyzn, nie dają się złamać. Które idą pod wiatr, mimo przeciwnościom losu. Czasem zostawienie całego swojego bagażu doświadczeń za sobą, to jedyna droga do szczęścia. Chociaż bywa tak, że i to nie wystarczy.
Świetne powiązanie z Dolores Claiborne i smaczki związane z osobami znanymi z innych powieści Kinga są tutaj dużym plusem. Nie mniej książka zdecydowanie za długa i momentami mnie nużyła, treści nie mam nic do zarzucenia, lecz rozciągnięta była do granic możliwości.

"śᴍɪᴇsᴢɴᴇ, ᴊᴀᴋ ᴍᴀᴌᴏ ᴄᴢᴀsᴀᴍɪ sɪᴇ̨ ᴡɪᴅᴢɪ ɪ ʀᴏᴢᴜᴍɪᴇ, ᴄʜᴏᴄ́ ᴄᴢᴌᴏᴡɪᴇᴋ ᴍʏśʟɪ, ᴢ̇ᴇ ᴡɪᴇ ᴊᴜᴢ̇ ᴡsᴢʏsᴛᴋᴏ"

🛏️ "Gra Geralda" w moim odczuciu to tak naprawdę - obraz kobiety umęczonej. Niezykle wnikliwie studium kobiecej psychiki, która została zszargana przez liczne traumy i przykre wydarzenia, które towarzyszyły naszej bohaterce od dzieciństwa aż po dorosłość. Przerażająca historia....

Asteriks i Normanowie. Tom 9 💬

Tym razem do Galijskiej wioski ma przyjechać siostrzeniec wodza Asparanoiksa. Jego brat wysłał mu pod opiekę swego syna Skandaliksa, by ten zrobił z niego mężczyzne. To szlachetne zadanie zostaje przydzielone Asteriksowi i Obeliksowi. Gdy ów mlodziecien przybywa na miejsce, okazuje się niezykle krnąbrny, a cechuje go ogromny brak szacunku do innych. Nasi bohaterowie stają przed trudnym zadaniem. W tym samym czasie okrutni i barbarzyńscy Normanowie wypływają do Galii by posiąść wiedzę na temat strachu który podobno dodaje skrzydeł.

Kiedy przybywają na miejsce, losy ich oraz naszych Gallów przecinają się. Zwiadowca Normanów podsłuchuje rozmowę Asteriksa ze Skandaliksem i wnioskuje że to ten drugi jest mistrzem strachu, bo boi się dosłownie wszystkiego. Porywają więc nowo przybyłego Galla by przyjąć od niego lekcje. Jednak okazuje się to być trudniejsze niż na pierwszy rzut oka mogło się wydawać.

Asteriks wraz z Obeliksem dowiadując się o porwaniu natychmiast wyruszają z pomocą Skandaliksowi. Nasi Gallowie dadzą Normanom lekcję staruchu którą zapamiętają na długo.

Asteriks i Normanowie. Tom 9 💬

Tym razem do Galijskiej wioski ma przyjechać siostrzeniec wodza Asparanoiksa. Jego brat wysłał mu pod opiekę swego syna Skandaliksa, by ten zrobił z niego mężczyzne. To szlachetne zadanie zostaje przydzielone Asteriksowi i Obeliksowi. Gdy ów mlodziecien przybywa na miejsce, okazuje się niezykle krnąbrny, a cechuje go ogromny brak szacunku do...

"(...) ʀᴏᴢᴘᴀᴄᴢ ᴊᴇsᴛ ʀᴇᴢᴜʟᴛᴀᴛᴇᴍ ᴋᴀᴢ̇ᴅᴇᴊ ᴘᴏᴡᴀᴢ̇ɴᴇᴊ ᴘʀᴏ́ʙʏ ᴢʀᴏᴢᴜᴍɪᴇɴɪᴀ ɪ ᴜsᴘʀᴀᴡɪᴇᴅʟɪᴡɪᴇɴɪᴀ ᴢ̇ʏᴄɪᴀ ʟᴜᴅᴢᴋɪᴇɢᴏ. ʀᴏᴢᴘᴀᴄᴢ ᴊᴇsᴛ ʀᴇᴢᴜʟᴛᴀᴛᴇᴍ ᴋᴀᴢ̇ᴅᴇᴊ ᴘᴏᴡᴀᴢ̇ɴᴇᴊ ᴘʀᴏ́ʙʏ, ʙʏ ᴢ̇ʏᴄ́ ᴄɴᴏᴛʟɪᴡɪᴇ, sᴘʀᴀᴡɪᴇᴅʟɪᴡɪᴇ ɪ ʀᴏᴢᴜᴍɴɪᴇ ɪ sᴘᴇᴌɴɪᴄ́ ᴡʏᴍᴏɢɪ ᴢ̇ʏᴄɪᴀ. ᴄɪ, ᴋᴛᴏ́ʀᴢʏ ɴɪᴇ ᴢɴᴀᴊᴀ̨ ʀᴏᴢᴘᴀᴄᴢʏ, sᴀ̨ ᴅᴢɪᴇᴄ́ᴍɪ; ᴄɪ, ᴋᴛᴏ́ʀᴢʏ ᴘʀᴢᴇᴋʀᴏᴄᴢᴀ̨ ᴊᴇᴊ ɢʀᴀɴɪᴄᴇ, sᴛᴀᴊᴀ̨ sɪᴇ̨ ᴘʀᴢᴇʙᴜᴅᴢᴏɴʏᴍɪ"

🌄 Tym razem porwałem się z motyką na słońce, bo oto dzieło Hermanna Hessego, które ciężko jest sklasyfikować i zinterpretować jednoznacznie. Czułem się odrobinę zagubiony i zdezorientowany, lecz czym dalej pousuwałem się do przodu, tym więcej docierało do mnie.
W przypadku "Wilka Stepowego" miałem jakiś punkt odniesienia, tutaj zostałem rzucony w wir wydarzeń, których obrazy są wręcz oniryczne. Piękne słowa, piękne idee. Konsorpcjum ludzi, którzy podążają wytyczoną im ścieżką. Mnogość wątków dotyczy życia samego Hessego - czytając jego książki poznajemy tak naprawdę samego autora. Jego marzenia, niespełnione nadzieje, smutek czy niemożność odnalezienia się w świecie.

🌄 Podobno istnieje bardzo wiele interpretacji tego dzieła, ja jednak postawie na swojej i myślę, że jest to opowieść o tym, jak utrata celu w życiu człowieka, wiary we własne możliwości, może doprowadzić na skraj wegetacji. Życie które rozpadając się na części, pozbawia sensu istnienia. Natomiast nadanie swoiemu życiu sensu i odnalezieniu w nim celu, może sprawić, że wyjście z matni staje się możliwe i bardzo pożądane. "Podróż na wschód" skłoniła mnie do refleksji nad sensem mojego własnego życia i celami jakie sobie wyznaczyłem. Czy są w istocie tym czego pragnę? Sposobem na samorealizacje? Czy są jedynie zapełnieniem pustki, którą czuję w środku i której nie potrafię zapełnić?

🌄 Bez wątpienia jest to opowieść o bardzo głębokim, ukrytym znaczeniu, które dla każdego może być zupełnie inne. To dopiero moja druga książka Hermanna Hessego którą przeczytałem i cytując klasyka "To może być początek pięknej przyjaźni"

"(...) ʀᴏᴢᴘᴀᴄᴢ ᴊᴇsᴛ ʀᴇᴢᴜʟᴛᴀᴛᴇᴍ ᴋᴀᴢ̇ᴅᴇᴊ ᴘᴏᴡᴀᴢ̇ɴᴇᴊ ᴘʀᴏ́ʙʏ ᴢʀᴏᴢᴜᴍɪᴇɴɪᴀ ɪ ᴜsᴘʀᴀᴡɪᴇᴅʟɪᴡɪᴇɴɪᴀ ᴢ̇ʏᴄɪᴀ ʟᴜᴅᴢᴋɪᴇɢᴏ. ʀᴏᴢᴘᴀᴄᴢ ᴊᴇsᴛ ʀᴇᴢᴜʟᴛᴀᴛᴇᴍ ᴋᴀᴢ̇ᴅᴇᴊ ᴘᴏᴡᴀᴢ̇ɴᴇᴊ ᴘʀᴏ́ʙʏ, ʙʏ ᴢ̇ʏᴄ́ ᴄɴᴏᴛʟɪᴡɪᴇ, sᴘʀᴀᴡɪᴇᴅʟɪᴡɪᴇ ɪ ʀᴏᴢᴜᴍɴɪᴇ ɪ sᴘᴇᴌɴɪᴄ́ ᴡʏᴍᴏɢɪ ᴢ̇ʏᴄɪᴀ. ᴄɪ, ᴋᴛᴏ́ʀᴢʏ ɴɪᴇ ᴢɴᴀᴊᴀ̨ ʀᴏᴢᴘᴀᴄᴢʏ, sᴀ̨ ᴅᴢɪᴇᴄ́ᴍɪ; ᴄɪ, ᴋᴛᴏ́ʀᴢʏ ᴘʀᴢᴇᴋʀᴏᴄᴢᴀ̨ ᴊᴇᴊ ɢʀᴀɴɪᴄᴇ, sᴛᴀᴊᴀ̨ sɪᴇ̨ ᴘʀᴢᴇʙᴜᴅᴢᴏɴʏᴍɪ"

🌄 Tym razem porwałem się z motyką na...

"ᴌᴀᴊᴅᴀᴋ ɴɪᴇ ᴜśᴍɪᴇᴄʜᴀ sɪᴇ̨ ᴡ ᴛᴀᴋɪ sᴀᴍ sᴘᴏsᴏ́ʙ ᴊᴀᴋ ᴜᴄᴢᴄɪᴡʏ ᴄᴢᴌᴏᴡɪᴇᴋ, ʜɪᴘᴏᴋʀʏᴛᴀ ɴɪᴇ ᴘᴌᴀᴄᴢᴇ ᴛᴀᴋ sᴀᴍᴏ ᴊᴀᴋ ᴄᴢᴌᴏᴡɪᴇᴋ sᴢᴄᴢᴇʀʏ. ᴋᴀᴢ̇ᴅʏ ғᴀᴌsᴢ ᴊᴇsᴛ ᴍᴀsᴋᴀ̨ ɪ ᴄʜᴏᴄ́ʙʏ ɴɪᴇ ᴡɪᴇᴍ ᴊᴀᴋ ᴍᴀsᴋᴀ ʙʏᴌᴀ ᴅᴏʙʀᴀ, ᴘᴏśᴡɪᴇ̨ᴄɪᴡsᴢʏ ᴛʀᴏᴄʜᴇ̨ ᴜᴡᴀɢɪ, ᴍᴏᴢ̇ɴᴀ ᴊᴀ̨ ᴢᴀᴡsᴢᴇ ᴏᴅʀᴏ́ᴢ̇ɴɪᴄ́ ᴏᴅ ᴛᴡᴀʀᴢʏ"

⚔️ Jeszcze nigdy nie czytałem tak poetycko napisanej prozy - doniośle i z odwagą. Językiem, który na dzisiejsze czasy jest odrobinę archaiczny, jednak kiedy wciągniemy się w historię, ciężko się od niej oderwać. Opowieść o odwadze, waleczności i lojalności. Przesycona górnolotnymi zwrotami prawiącymi o honorze i niczym nieskalanej miłości.
Wspaniałe tło historyczne oraz barwne postaci tamtych czasów uświetniają jedynie całe to widowisko. Bohaterowie nasi posiadają wiele cnut, które przynoszą im uznanie lub nienawiść w oczach innych. Całość prezentuje się naprawdę wspaniale. Bawiłem się przy niej świetnie, a to znaczy że jest ponadczasowa. Dumas żył w epoce romantyzmu i to widać w jego powieści. To właśnie jego patetyczny styl wyróżnia ją spośród wielu.

⚔️ Mocną stroną są tutaj bohaterowie powieści, dlatego chciałbym im poświęcić odrobinę czasu. Każdy z nich różni się od siebie, każdy z nich przedstawia różne cechy i wartości którymi się kierują. Dartagnan to młodość i porywczość, Atos - dojrzałość i mądrość, Portos - beztroska i ignorancja, Aramis - głos rozsądku i dobroć. Cała czwórka tworzy wręcz wybuchowy duet. Z kolei Kardynał Richelieu to bezwzględność i żądza władzy. Jednak na największą uwagę zasługuje Milady de Winter, która poza bezwzględnością jest po prostu okrutna. To wyrachowana, pozbawiona uczuć i empatii kobieta, która nie cofnie się przed niczym na drodze do osiągnięcia swoich celów. W tym roku jedynie trzy postacie sprawiły że krew zawrzała we mnie, ona należy do jednej z nich.

⚔️ Reasumując, jeśli ktoś jeszcze nie czytał Trzech Muszkieterów i nie boi się wyzwań, to gorąco polecam tą pozycję.

"ᴌᴀᴊᴅᴀᴋ ɴɪᴇ ᴜśᴍɪᴇᴄʜᴀ sɪᴇ̨ ᴡ ᴛᴀᴋɪ sᴀᴍ sᴘᴏsᴏ́ʙ ᴊᴀᴋ ᴜᴄᴢᴄɪᴡʏ ᴄᴢᴌᴏᴡɪᴇᴋ, ʜɪᴘᴏᴋʀʏᴛᴀ ɴɪᴇ ᴘᴌᴀᴄᴢᴇ ᴛᴀᴋ sᴀᴍᴏ ᴊᴀᴋ ᴄᴢᴌᴏᴡɪᴇᴋ sᴢᴄᴢᴇʀʏ. ᴋᴀᴢ̇ᴅʏ ғᴀᴌsᴢ ᴊᴇsᴛ ᴍᴀsᴋᴀ̨ ɪ ᴄʜᴏᴄ́ʙʏ ɴɪᴇ ᴡɪᴇᴍ ᴊᴀᴋ ᴍᴀsᴋᴀ ʙʏᴌᴀ ᴅᴏʙʀᴀ, ᴘᴏśᴡɪᴇ̨ᴄɪᴡsᴢʏ ᴛʀᴏᴄʜᴇ̨ ᴜᴡᴀɢɪ, ᴍᴏᴢ̇ɴᴀ ᴊᴀ̨ ᴢᴀᴡsᴢᴇ ᴏᴅʀᴏ́ᴢ̇ɴɪᴄ́ ᴏᴅ ᴛᴡᴀʀᴢʏ"

⚔️ Jeszcze nigdy nie czytałem tak poetycko napisanej prozy - doniośle i z odwagą. Językiem, który na dzisiejsze czasy...

Asteriks i Goci. Tom 8 💬

💬 Pewnego dnia Panoramiks wybiera się do świętego lasu na zjazd druidów. Asteriks nie jest zadowolony z tego pomysłu, postanawia wraz z Obeliksem czuwać nad bezpieczeństwem druida na szlaku. W między czasie barbarzyńscy Goci wschodu przekroczyli granice Galli. Do lasu mogą wejść jedynie druidzi, a więc Asteriks musi czekać przed jego granicami. Podczas spotkania podstępni Goci uprowadzają Panoramiks i zabierają go ze sobą do Geemani. Asteriks wraz z Obeliksem ruszają w pogoń za Gotami, niestety na ich nieszczęście zostają wzięci przez Rzymian za Gotów i rusza za nimi obława. Utrudnia to naszym bohaterom przedarcie się przez granice. W Germani popadają w konflikt z mieszkańcami. Po wielu perypetjach udaje im się odnaleźć Panoramiksa i opracować plan ucieczki. Polegał on na wywołaniu wojny domowej, dzięki czemu mogli u uciec z kraju nieprzejednanych Gotów.

💬 Jak zwykle duża dawka humoru. W tym komisie dojrzałem wiele zapożyczeń do filmu Asteriks kontra Cezar, który jest jedyny z moich ulubionych.

Asteriks i Goci. Tom 8 💬

💬 Pewnego dnia Panoramiks wybiera się do świętego lasu na zjazd druidów. Asteriks nie jest zadowolony z tego pomysłu, postanawia wraz z Obeliksem czuwać nad bezpieczeństwem druida na szlaku. W między czasie barbarzyńscy Goci wschodu przekroczyli granice Galli. Do lasu mogą wejść jedynie druidzi, a więc Asteriks musi czekać przed jego granicami....

ᴀsᴛᴇʀɪᴋs ᴜ ʙʀʏᴛᴏ́ᴡ. ᴛᴏᴍ 7 💬

💬 Historia dobrze mi znana z animacji jak i filmowej wersji aktorskiej. O ile bajka był dobra, o tyle wersja filmowa nie umywa się ani do bajki, ani do komiksu.

💬 Wielkie cesarstwo Rzymskie po podbiciu całej Galii, no powiedzmy prawie całej, postanawia ruszyć na Brytów i podbić ich wspaniały kraj. Szybko jednak ulegają potędze Rzymskiej, lecz jedna wioska opiera się najeźdźcy, pod wodzą dzielnego Zebigbosa. W wiosce owej mieszka także daleki krewny Asteriksa, Mentafiks, który informując swojego wodza że istnieje Galijska wioska która opiera się Rzymianom od lat za sprawą magicznego napoju. Mentafiks zostaję wysłany z misją ratunkową, aby sprowadzić pomoc do Brytanii. W Galii zostaje mu ona udzielona a także jego rodakom. Wyposażeni w beczkę magicznego napoju Asteriks i spółka ruszają z odsieczą przez morze. Na miejscu napotykają wiele przeszkód i w wyniku niefortunnych zdarzeń tracą beczkę. Zaczynają się wielkie poszukiwania jedynego ratunku dla Brytów. Los wciąż rzuca naszym bohaterom kłody pod nogi. I kiedy wydaje się że wszystko jest opanowane, tracą grunt pod nogami. Jednak dzięki sprytowi Asteriksa, Brytowie pokonują i wypędzają Rzymian ze swojej ziemi.

ᴀsᴛᴇʀɪᴋs ᴜ ʙʀʏᴛᴏ́ᴡ. ᴛᴏᴍ 7 💬

💬 Historia dobrze mi znana z animacji jak i filmowej wersji aktorskiej. O ile bajka był dobra, o tyle wersja filmowa nie umywa się ani do bajki, ani do komiksu.

💬 Wielkie cesarstwo Rzymskie po podbiciu całej Galii, no powiedzmy prawie całej, postanawia ruszyć na Brytów i podbić ich wspaniały kraj. Szybko jednak ulegają potędze Rzymskiej, lecz...

"ᴊᴀᴋᴢ̇ᴇ ᴍᴀᴍ ɴɪᴇ ʙʏᴄ́ ᴡɪʟᴋɪᴇᴍ sᴛᴇᴘᴏᴡʏᴍ ɪ ᴏʙᴅᴀʀᴛʏᴍ ᴘᴜsᴛᴇʟɴɪᴋɪᴇᴍ, sᴋᴏʀᴏ ᴢ̇ʏᴊᴇ̨ ᴡ śᴡɪᴇᴄɪᴇ, ᴋᴛᴏ́ʀᴇɢᴏ ᴄᴇʟᴏ́ᴡ ɴɪᴇ ᴘᴏᴅᴢɪᴇʟᴀᴍ, ᴋᴛᴏ́ʀᴇɢᴏ ʀᴀᴅᴏśᴄɪ sᴀ̨ ᴍɪ ᴡsᴢʏsᴛᴋɪᴇ - ᴏʙᴄᴇ"

🐺 Najtrudniej zawsze jest zacząć. "Wilk stepowy" jest dla mnie niekwestionowanym arcydziełem, to literatura najwyższych lotów. Wiele jej fragmentów zostawiło we mnie swoje ślady. Trafiła do mnie tak, jak rzadko która książka. To głęboka i przemyślana opowieść o akceptacji siebie i konfrontacji z własnym ja. O zrozumieniu swojej natury i głębi uczuć, które skrywa serce. To tęsknota za czasem który uleciał, o niespełnionych marzeniach i pragnieniach. O naprawie siebie samego. Gdzie zza nowego ja, wciąż wyziera stare, które na powrót próbuje skutecznie unicestwić to, co udało się już odbudować. Ale przede wszystkim jest to przenikliwe studium ludzkiej samotności, rozpaczy jednostki w obliczu otaczającego go świata, który wydej się być obcy i nieprzenikniony, który nie rozumie go, z dnia na dzień oddalając się coraz bardziej.

🐺 To historia Harrego Hallera, który jest alter ego Hermanna Hessego. Każdy aspekt duchowy odzwierciedla tutaj rzeczywistość. Osamotnienie głównego bohatera staje się naszym osamotnienia. Jego cierpienie i rozterki - naszymi. Rozpacz i zatracanie się w beznadziei daje asumpt do zmiany na lepsze, lub powolnego zatracenia. Czułem się jakbym czytał o sobie samym. To bardzo osobliwe wrażenie i myślę, że Hesse urodził się nie w tych czasach, w których powinien żyć. Urodził się ze "starą duszą", która pragnęła uciec z tego świata i żyć w tym, który już dawno przeminął i nigdy nie powróci. Mam dokładnie tak samo i dlatego tak bardzo się z nim utożsamiam, tak bardzo dobrze go rozumiem. Być wilkiem stepowym nabiera tutaj bezpośredniego obrazu dwojakości ludzkiej natury, która walczy ze sobą o dominację.

🐺 Zabijanie w sobie miłości to jedna z największych zbrodni, którą możemy wyrządzić.

"ᴊᴀᴋᴢ̇ᴇ ᴍᴀᴍ ɴɪᴇ ʙʏᴄ́ ᴡɪʟᴋɪᴇᴍ sᴛᴇᴘᴏᴡʏᴍ ɪ ᴏʙᴅᴀʀᴛʏᴍ ᴘᴜsᴛᴇʟɴɪᴋɪᴇᴍ, sᴋᴏʀᴏ ᴢ̇ʏᴊᴇ̨ ᴡ śᴡɪᴇᴄɪᴇ, ᴋᴛᴏ́ʀᴇɢᴏ ᴄᴇʟᴏ́ᴡ ɴɪᴇ ᴘᴏᴅᴢɪᴇʟᴀᴍ, ᴋᴛᴏ́ʀᴇɢᴏ ʀᴀᴅᴏśᴄɪ sᴀ̨ ᴍɪ ᴡsᴢʏsᴛᴋɪᴇ - ᴏʙᴄᴇ"

🐺 Najtrudniej zawsze jest zacząć. "Wilk stepowy" jest dla mnie niekwestionowanym arcydziełem, to literatura najwyższych lotów. Wiele jej fragmentów zostawiło we mnie swoje ślady. Trafiła do mnie tak, jak rzadko...