Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"ᴢ̇ʏᴄɪᴇ ᴛᴏ ᴊᴇᴅɴᴀᴋ ᴄᴏꜱ́ ᴡɪᴇ̨ᴄᴇᴊ ɴɪᴢ̇ ᴛʏʟᴋᴏ ᴜᴄɪᴇᴄᴢᴋᴀ ᴘʀᴢᴇᴅ ʙᴏ́ʟᴇᴍ."

🏜️ Przetrwałem w Desperacji, choć czasami nie było to łatwe. Krwawa łaźnia, którą zaserwował mi Stephen King na długo pozostanie w mojej pamięci. Niezykle plastyczna opowieść, a im dalej w nią brnąłem, tym bardziej wciągała. Na przeszkodzie do pełni zadowolenia stanęło wodolejstwo, z którego autor jest znany i którego często nadużywa. Nie mniej brakowało mi właśnie takiej powieści gdzie ponownie pierwsze skrzypce zagrają zjawiska paranormalne i mroczne tajemnice z przeszłości. Takiego Kinga lubię, i mimo oczywistości jestem zadowolony z lektury. Nie mogę narzekać ani na postacie, ani na lokacje. Pierwsze z nich napisane zostały jak zawsze, z wielkim kunsztem i dbałością o głębie osobowości, tak by nie były to puste wydmuszki a prawdziwi ludzie z krwi i kości. Z kolei miasto duchów na środku pustyni, aż prosi się o historię rodem z klasycznych horrorów. Opustoszałe ulice i budynki, brak oznak życia, gęsta atmosfera napięcia i psychopatyczny olbrzym z zaburzeniami osobowości czynią tą powieść przerażającą.

🏜️ Wiele jest dróg, lecz jedna z nich jest wyjątkowa, bo prowadzi do Desperacji, dosłownie i w przenośni. W tym miejscu przecinają się i łączą losy kilku bohaterów, którzy stają w obliczu czegoś, z czym nigdy nie mieli do czynienia. Zło zamieszkujące tę pustynię nie daje o sobie zapomnieć. Wciąż depcze po piętach naszym bohaterom doprowadzając ich na skraj wytrzymałości. Pobyt w Desperacji doprowadza ich do starej i mrocznej tajemnicy miasteczka, która powoli odkrywana, ukazuje prawdziwość zdarzeń które mają teraz miejsce. Wtedy prawda okazuje się jeszcze bardziej przerażająca.

"ᴢ̇ʏᴄɪᴇ ᴛᴏ ᴊᴇᴅɴᴀᴋ ᴄᴏꜱ́ ᴡɪᴇ̨ᴄᴇᴊ ɴɪᴢ̇ ᴛʏʟᴋᴏ ᴜᴄɪᴇᴄᴢᴋᴀ ᴘʀᴢᴇᴅ ʙᴏ́ʟᴇᴍ."

🏜️ Przetrwałem w Desperacji, choć czasami nie było to łatwe. Krwawa łaźnia, którą zaserwował mi Stephen King na długo pozostanie w mojej pamięci. Niezykle plastyczna opowieść, a im dalej w nią brnąłem, tym bardziej wciągała. Na przeszkodzie do pełni zadowolenia stanęło wodolejstwo, z którego autor jest znany...

"ᴏꜱᴛᴀᴛᴇᴄᴢɴɪᴇ ᴡ ʟᴜᴅᴢɪᴀᴄʜ ᴋʀʏᴊᴇ ꜱɪᴇ̨ ᴡɪᴇ̨ᴄᴇᴊ, ɴɪᴢ̇ ᴡɪᴅᴀᴄ́ ɴᴀ ᴢᴇᴡɴᴀ̨ᴛʀᴢ."

☂️ King zaskoczył mnie, i to nie po raz pierwszy. "Pan Mercedes" to kryminał jak się patrzy, na dodatek trzymający w napięciu do końca. Takie połączenie jak najbardziej przewawia za tą książką. Przyznaję, że była to idealna odskocznia od tego, z czego King jest najbardziej znany, czyli horroru.

☂️ Mocna strona tej historii to przede wszystkim świetnie postacie. Napisane jak zwykle z wielką dbałością o szczegóły. Bill Hodges od razu zyskał moją sympatię. Z kolei Bradyego Hartsfielda znienawidziłem od początku, od pamiętnego Dużego Jima z "Pod kopułą" nie widziałem u Kinga takiego zwyrola. Najbardziej jednak ujęła mnie skromna, acz porywcza Holly Gibney. Jej problemy ze sobą, brak pewności siebie i za szczucie przez innych, jest bliskie mojemu sercu. Z chęcią poznam jej dalsze losy w innych powieściach mistrza grozy.

☂️ Wracając do powieści. Bardzo podobał mi się pomysł podziału dwustronnego: detektyw - złoczyńca, i fakt, że od samego początku wiemy kto jest kim. To rzadko przeze mnie spotykana metoda prowadzenia kryminału, nie mniej, zdecydowanie przypadła mi do gustu. Całość czytało się niezykle płynnie, przeskakując między dwoma światami. Liczę zakończyć w tym roku trylogię Billa Hodgesa, zaciekawiła mnie tak bardzo że nie mogę się doczekać kolejnych części, tym bardziej po zakończeniu, które pozostawia niedosyt i duże pole do dalszej interpretacij.

"ᴏꜱᴛᴀᴛᴇᴄᴢɴɪᴇ ᴡ ʟᴜᴅᴢɪᴀᴄʜ ᴋʀʏᴊᴇ ꜱɪᴇ̨ ᴡɪᴇ̨ᴄᴇᴊ, ɴɪᴢ̇ ᴡɪᴅᴀᴄ́ ɴᴀ ᴢᴇᴡɴᴀ̨ᴛʀᴢ."

☂️ King zaskoczył mnie, i to nie po raz pierwszy. "Pan Mercedes" to kryminał jak się patrzy, na dodatek trzymający w napięciu do końca. Takie połączenie jak najbardziej przewawia za tą książką. Przyznaję, że była to idealna odskocznia od tego, z czego King jest najbardziej znany, czyli horroru.

☂️...

"Jest sprawą do dyskusji, czy szaleństwo nie oznacza ucieczki od wszystkich rodzajów uzależnień, od których ludzie usiłują się wyzwolić."

⛱️ Jak dla mnie "Colorado Kid" mógłby być opowiadaniem, a na jakie tako nie specjalnie zwrócił bym uwagę. Po osiemnastu latach ponownie wraca na półki, i niestety, nie specjalnie robi na mnie wrażenie. Mimo że opowieść jest krótka, to strasznie rozwleczona w czasie, na dodatek dwójka głównych bohaterów, starych wyjadacz którzy próbują uchodzić za śmieszków, w moim mniemaniu wyszli na błaznów, przypominają mi parę typowych wujków z wesela. To bardzo zepsuło mi całkowity odbiór historii. Miało być komicznie a wyszło żenująco.

⛱️ Sprawa nierozwiązanego śledztwa którą prowadzono przed laty, opowiadana jest tutaj w sposób pozbawiony polotu. Może była w nim nutka tajemniczości lecz na dłuższą metę stawała się nudna i niesmaczna, a po zakończeniu wywołała u mnie niestrawność. Jedynie jasnym punktem była tu Stefanie która błyszczała inteligencją, której umysł był bystry i przenikliwy. Jednak to za mało, w ostatecznym rachunku okazało się że jest to książka o niczym. "Colorado Kid" trafia do zbioru jednej z gorszych książek jakie czytałem od autora, a uwierzcie mi, jest ich naprawdę niewiele.

"Jest sprawą do dyskusji, czy szaleństwo nie oznacza ucieczki od wszystkich rodzajów uzależnień, od których ludzie usiłują się wyzwolić."

⛱️ Jak dla mnie "Colorado Kid" mógłby być opowiadaniem, a na jakie tako nie specjalnie zwrócił bym uwagę. Po osiemnastu latach ponownie wraca na półki, i niestety, nie specjalnie robi na mnie wrażenie. Mimo że opowieść jest krótka, to...

"ᴢ̇ʏᴄɪᴇ sᴛᴀɴᴏᴡɪ ʀᴇᴘʟɪᴋᴇ̨ sᴢᴛᴜᴋɪ."

🧛‍♂️ "Marzenia i koszmary" to piąty zbiór opowiadań Kinga, który miałem przyjemność czytać. Dobrze wiem, że jeszcze wiele przede mną, ale to akurat bardzo mnie cieszy. Przyznam, że od czasu do czasu naprawdę lubię do nich zasiąść. Są zupełnie inne niż powieści do których mnie przyzwyczaił. Niektóre są naprawdę błyskotliwe, inne przeciętne, bywają zabawne jak i obrzydliwe, jedak wszystkie je łączy jedno - długość. Są, jak to się mówi - w sam raz na raz, a w tym przypadku to atut.

🧛‍♂️ W tym zbiorze według mnie 4 opowiadania zasługują na szczególną uwagę. Są to Cadillac Dolana, Nocny latawiec, Mają tu kapele jak wszyscy diabli i Crouch End. Niezykle klimatyczne i mające wiele wspólnego z tym co lubię u niego najbardziej - z nutką grozy. To bardzo obszerny zbiór, jednak w większości były to opowiadania dobre lub przeciętne. Czytywałem lepsze jego zbiory, co nie zmienia faktu że jest to pozycja obowiązkowa dla każdego fana Kinga. Udało mi się nawet obejrzeć jedną ekranizację na podstawie opowiadania "Nocny latawiec" pod tytułem "Nocne zło", w filmie wprowadzili kilka zmian które ostatecznie nie wpłynęły negatywnie na odbiór całości, a było to niezłe kino.

Cadillac Dolana - 8/10
Koniec całego bałaganu - 6/10
Udręka małych dzieci - 6/10
Nocny latawiec - 8/10
Popsy - 5/10
To żyje w nas - 6/10
Gryziszczęka - 7/10
Dedykacja - 6/10
Palec - 5/10
Trampki - 6/10
Mają tu kapele jak wszyscy diabli - 8/10
Urodzi się w domu - 7/10
Pora deszczowa - 6/10
Mój śliczny kucyk - 5/10
Przepraszam, to nie pomyłka - 5/10
Ludzie Godziny Dziesiątej - 7/10
Crouch End - 8/10
Dom na Maple Street - 6/10
Piąta ćwiartka - 6/10
Sprawa doktora - 7/10
Ostatnia sprawa Umneya - 6/10
Pałka niżej! - 6/10
Brooklyński sierpień - 6/10
Żebrak i diament - 6/10

"ᴢ̇ʏᴄɪᴇ sᴛᴀɴᴏᴡɪ ʀᴇᴘʟɪᴋᴇ̨ sᴢᴛᴜᴋɪ."

🧛‍♂️ "Marzenia i koszmary" to piąty zbiór opowiadań Kinga, który miałem przyjemność czytać. Dobrze wiem, że jeszcze wiele przede mną, ale to akurat bardzo mnie cieszy. Przyznam, że od czasu do czasu naprawdę lubię do nich zasiąść. Są zupełnie inne niż powieści do których mnie przyzwyczaił. Niektóre są naprawdę błyskotliwe, inne przeciętne,...

"ɴɪᴄ ɴɪᴇ ᴊᴇsᴛ ᴛᴡᴏᴊᴇ, ᴊᴇśʟɪ ɴɪᴇ ᴘᴏᴛʀᴀғɪsᴢ sɪᴇ̨ ᴛᴇɢᴏ ᴡʏᴢʙʏᴄ́."

🧿 "Talizman" miał swoje wzloty i upadki, myślę że pisanie w duecie nie zdało egzaminu, dało się to odczuć i w tym przypadku nie jest to komplement. Mocno wynudziła mnie tak książka, tekst rozciągnięty do granic możliwości często zacierał nagromadzenie akcji tak, że nagle nic się nie działo. Motyw i historia jak najbardziej były świetnym pomysłem ale przy realizacji coś nie zagrało. Rzadko miewam załamania przy czytaniu Kinga, a tutaj kilka razy miałem ochotę przerzucić dalej lub odstawić na półkę. I jeszcze żeby była to względnie krótka książka, dałoby się to przeżyć, niestety, cegła miała ponad 700 stron co zdecydowanie wydłużyło katorge jaką przeżywałem. Jednak nie ma tego złego, bo wydaje mi się że ta historia zaowocowała w przyszłości "Baśniową opowieścią" która należy do jednej z moich ulubionych jego książek.

🧿 Jack Sawyer to dwunastolatek który w raz ze swoją umierającą matką ucieka przed wujem, wspólnikiem ojca w interesach, który nęka ich i nie daje za wygraną. Wciąż zmieniają miejsca pobytu, jednak bez skutku, Morgan Sloat wciąż ich odnajduje. W New Hampshire, Jack poznaje starego murzyna Speediego, który to uświadamia mu pewną prawdę. To, że istnieje drugi równoległy świat Terytoria, i że jest sposób na uratowanie jego matki. Opowiedział mu o ludziach którzy mają swoje odpowiedniki w świecie Terytoriów. Jego matka w tamtym świcie jest królową i także umiera. Jack rusza w niebezpieczną podróż między światami, aby uratować nie tylko swoją matkę, ale także cały świat Terytoriów przed czychajacym na tron Morganem z Orris. Na drugim końcu kraju stoi Czarny hotel, w jego wnętrzu znajduje się Talizman, który może uratować jego matkę i królową. Jak wielką cenę przyjdzie mu zapłacić za niebezpieczną podróż?

"ɴɪᴄ ɴɪᴇ ᴊᴇsᴛ ᴛᴡᴏᴊᴇ, ᴊᴇśʟɪ ɴɪᴇ ᴘᴏᴛʀᴀғɪsᴢ sɪᴇ̨ ᴛᴇɢᴏ ᴡʏᴢʙʏᴄ́."

🧿 "Talizman" miał swoje wzloty i upadki, myślę że pisanie w duecie nie zdało egzaminu, dało się to odczuć i w tym przypadku nie jest to komplement. Mocno wynudziła mnie tak książka, tekst rozciągnięty do granic możliwości często zacierał nagromadzenie akcji tak, że nagle nic się nie działo. Motyw i historia jak...

"ᴢᴀᴡsᴢᴇ ɴᴀᴅᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴛᴀᴋɪ ᴍᴏᴍᴇɴᴛ, ᴋɪᴇᴅʏ ᴡɪᴇ̨ᴋsᴢᴏśᴄ́ ɴᴀs ᴡɪᴅᴢɪ sᴘʀᴀᴡʏ ᴢ sᴢᴇʀsᴢᴇᴊ ᴘᴇʀsᴘᴇᴋᴛʏᴡʏ ɪ ᴢᴅᴀᴊᴇ sᴏʙɪᴇ sᴘʀᴀᴡᴇ̨, ᴢ̇ᴇ ʟᴏs ᴡᴄᴀʟᴇ ɪᴄʜ ɴɪᴇ ᴄʜᴄᴇ ᴘᴏᴄᴀᴌᴏᴡᴀᴄ́, ᴛʏʟᴋᴏ ᴅᴀᴄ́ ᴘɪɢᴜᴌᴋᴇ̨, ᴋᴛᴏ́ʀᴀ ᴊᴇsᴛ ɢᴏʀᴢᴋᴀ."

🟪 Słyszałem sporo niedobrego o tej książce, oceny także nie zachęcały, a tutaj proszę taka niespodzianka, bo podobała mi się, i to jak! Nie jest to najwybitniejsze dzieło mistrza, przyznaję, ale świetnie poprowadzona narracja i ziarno tajemniczości, które zasadził autor co zaowocowało naprawdę wciągającą historią. Widzę tutaj także kilka podobieństw do rzeczywistego wypadku, któremu uległ sam King w trakcie pisania tej właśnie książki.

🟪 W pewnym baraku, na tyłach komisariatu, stoi schowany Buick 8, który znalazł się tam w tajemniczych i niewyjaśnionych okolicznościach. Jest w nim coś niepokojącego, coś, jakby z innego świata. Grupa policjantów sprawuje na nim pieczę, obserwuje go, bada, i wciąż nie może zrozumieć czym tak naprawdę jest. Buick 8 skrywa swoje sekrety. Młody Ned, który w poprzednim roku stracił ojca na służbie, stał się częstym bywalcem w barakach, gdzie policjanci traktują go jak członka rodziny. Podczas spotkań Ned zaczyna słuchać opowieści o tajemniczym wozie, który od przeszło dwudziestu lat stoi zamknięty. Historie, które słyszy są nieprawdopodobne, często przybierają one formę najgorszego koszmaru, aż ciężko w nie uwierzyć. Buick jest jak magnes, przyciąga do siebie innych, lecz to niebezpieczny pojazd, i cały komisariat wkrótce się o tym przekona.

🟪 Widzę w niej także ukryte przesłanie. Myślę, że to powieść o stracie, o tym, że w życiu czasem różnie się układa i niekoniecznie musi być w tym logika lub drugie dno. Czasami po prostu jest jak jest i nie mamy na to wpływu. Możemy jedynie na swój własny sposób poradzić sobie z tym, poukładać to w głowie i żyć dalej.

"ᴢᴀᴡsᴢᴇ ɴᴀᴅᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴛᴀᴋɪ ᴍᴏᴍᴇɴᴛ, ᴋɪᴇᴅʏ ᴡɪᴇ̨ᴋsᴢᴏśᴄ́ ɴᴀs ᴡɪᴅᴢɪ sᴘʀᴀᴡʏ ᴢ sᴢᴇʀsᴢᴇᴊ ᴘᴇʀsᴘᴇᴋᴛʏᴡʏ ɪ ᴢᴅᴀᴊᴇ sᴏʙɪᴇ sᴘʀᴀᴡᴇ̨, ᴢ̇ᴇ ʟᴏs ᴡᴄᴀʟᴇ ɪᴄʜ ɴɪᴇ ᴄʜᴄᴇ ᴘᴏᴄᴀᴌᴏᴡᴀᴄ́, ᴛʏʟᴋᴏ ᴅᴀᴄ́ ᴘɪɢᴜᴌᴋᴇ̨, ᴋᴛᴏ́ʀᴀ ᴊᴇsᴛ ɢᴏʀᴢᴋᴀ."

🟪 Słyszałem sporo niedobrego o tej książce, oceny także nie zachęcały, a tutaj proszę taka niespodzianka, bo podobała mi się, i to jak! Nie jest to najwybitniejsze dzieło mistrza,...

"śᴍɪᴇsᴢɴᴇ, ᴊᴀᴋ ᴍᴀᴌᴏ ᴄᴢᴀsᴀᴍɪ sɪᴇ̨ ᴡɪᴅᴢɪ ɪ ʀᴏᴢᴜᴍɪᴇ, ᴄʜᴏᴄ́ ᴄᴢᴌᴏᴡɪᴇᴋ ᴍʏśʟɪ, ᴢ̇ᴇ ᴡɪᴇ ᴊᴜᴢ̇ ᴡsᴢʏsᴛᴋᴏ"

🛏️ "Gra Geralda" w moim odczuciu to tak naprawdę - obraz kobiety umęczonej. Niezykle wnikliwie studium kobiecej psychiki, która została zszargana przez liczne traumy i przykre wydarzenia, które towarzyszyły naszej bohaterce od dzieciństwa aż po dorosłość. Przerażająca historia. Jednak żaden potwór nie będzie nas tutaj straszył... prawie. Przerażająca jest tutaj walka z sobą samym, z własnymi przeżyciami, które odcisnęły swoje piętno na niewinnej niczemu istocie. Które nie pozwalają żyć normalnie, i ruszyć do przodu zapominając o tym co było. Żeby żyć pełnią życia, wpierw trzeba uporać się z własnymi demonami, inaczej postanie się już miejscu na zawsze.

🛏️ Jessie Burlingame pewnego razu wybiera się ze swoim mężem Geraldem do ich domku w lesie, gdzie oddają się miłosnym grom. Kiedy jednak dochodzi to śmierci Geralda, Jessie zostaje sama, przypięta kajdankami do łóżka, nie mogąc się uwolnić, zaczyna rozprawiać się ze swoim życiem, naznaczonym bólem. Najgorsze jednak ma nadejść, bo kiedy nachodzi noc, w ludzkim sercu budzą się koszmary. Ludzki umysł potrafi w niespotykany wręcz sposób bronić się przed różnymi zagrożeniami. Świadomość uwięzienia w domu z daleka od cywilizacji budzi koszmar z którym Jessie będzie musiała uporać się sama.

🛏️ Opowieść o determicaji i woli przetrwania. O sile kobiet, które żyjąc w piekle zgotowanym przez mężczyzn, nie dają się złamać. Które idą pod wiatr, mimo przeciwnościom losu. Czasem zostawienie całego swojego bagażu doświadczeń za sobą, to jedyna droga do szczęścia. Chociaż bywa tak, że i to nie wystarczy.
Świetne powiązanie z Dolores Claiborne i smaczki związane z osobami znanymi z innych powieści Kinga są tutaj dużym plusem. Nie mniej książka zdecydowanie za długa i momentami mnie nużyła, treści nie mam nic do zarzucenia, lecz rozciągnięta była do granic możliwości.

"śᴍɪᴇsᴢɴᴇ, ᴊᴀᴋ ᴍᴀᴌᴏ ᴄᴢᴀsᴀᴍɪ sɪᴇ̨ ᴡɪᴅᴢɪ ɪ ʀᴏᴢᴜᴍɪᴇ, ᴄʜᴏᴄ́ ᴄᴢᴌᴏᴡɪᴇᴋ ᴍʏśʟɪ, ᴢ̇ᴇ ᴡɪᴇ ᴊᴜᴢ̇ ᴡsᴢʏsᴛᴋᴏ"

🛏️ "Gra Geralda" w moim odczuciu to tak naprawdę - obraz kobiety umęczonej. Niezykle wnikliwie studium kobiecej psychiki, która została zszargana przez liczne traumy i przykre wydarzenia, które towarzyszyły naszej bohaterce od dzieciństwa aż po dorosłość. Przerażająca historia....

"ᴘʀᴏᴡᴏᴋᴏᴡᴀᴄ́ ᴍᴏᴢ̇ɴᴀ ᴛʏʟᴋᴏ ᴅᴏ ᴘᴇᴡɴᴇɢᴏ ᴍᴏᴍᴇɴᴛᴜ, ᴘᴏ́ᴢ́ɴɪᴇᴊ ᴛᴇɴ ᴋᴛᴏś ᴘᴇ̨ᴋᴀ"

🩸 Jak to często w życiu bywa, nie zawsze zaczynamy tak, jak zacząć powinniśmy czyli od samego początku. Ponieważ oto przed Wami pierwsza pełnoprawna powieść mistrza grozy, którą osobiście uważam za niemały sukces, a która daje nam przedsmak tego, co przyniesie przyszłość w twórczości pisarza.

🩸 Carrie nie jest tak rozbudowana jak przyszłe powieści mistrza grozy. Niemniej jednak jest to bardzo dobra, krótka i przede wszystkim wciągająca historia, przeplatana wstawkami, które zdradzają co nastąpi za moment i przyznaję dałem się porwać, ponieważ ciężko się od niej oderwać. Trzymająca w napięciu, pełna fanatyzmu religijnego i ludzkiej tragedii jakiej doświadczyła młoda dziewczyna ze strony swoich rówieśniczek. Zakończenie to prawdziwa krwawa łaźnia z mrocznym finałem. Książka mocna, nie polecam osobom o słabych nerwach.

🩸 Historia Carrie - nastolatki wkraczającej w wiek dojrzewania oraz jej matki Margareth - religijnej fanatyczki, która wychowuje swoją córkę w reżimie, zakazując jej praktycznie wszystkiego, gotując jej istne piekło na ziemi, karząc ją dotkliwie za najmniejsze choćby przewinie. Z kolei w szkole, rówieśnicy dokuczali jej na każdym kroku, obrzydzając jej życie. Każdy z nas by się zapewne zbuntował, tak jest również i w tym przypadku, lecz Carrie posiada wyjątkową zdolność - telekinezę, która pod wpływem gniewu i niemożności poradzenia sobie z problemami, eskaluje, rozpętując prawdziwy armagedon.

🩸 Niekiedy ludzie bywają naprawdę okrutni w swoich poczynaniach, czyniąc komuś przykrość i krzywdę, nie zastanawiając się co ta druga osoba czuje. Wiem, że może to trochę oklpane, niemniej ta książka skłania abyśmy zastanowili się nad sensem tych słów raz jeszcze, tak naprawdę, tak dogłębnie.

"ᴘʀᴏᴡᴏᴋᴏᴡᴀᴄ́ ᴍᴏᴢ̇ɴᴀ ᴛʏʟᴋᴏ ᴅᴏ ᴘᴇᴡɴᴇɢᴏ ᴍᴏᴍᴇɴᴛᴜ, ᴘᴏ́ᴢ́ɴɪᴇᴊ ᴛᴇɴ ᴋᴛᴏś ᴘᴇ̨ᴋᴀ"

🩸 Jak to często w życiu bywa, nie zawsze zaczynamy tak, jak zacząć powinniśmy czyli od samego początku. Ponieważ oto przed Wami pierwsza pełnoprawna powieść mistrza grozy, którą osobiście uważam za niemały sukces, a która daje nam przedsmak tego, co przyniesie przyszłość w twórczości pisarza.

🩸...

"ᴋɪᴇᴅʏ ᴢ̇ʏᴄɪᴇ ʀᴢᴜᴄᴀ ᴄɪ ᴋᴌᴏᴅʏ ᴘᴏᴅ ɴᴏɢɪ, ᴢʙᴜᴅᴜᴊ ᴢ ɴɪᴄʜ ᴅᴏᴍ"

🔮 Tym razem akcja z Kingiem zaowocowała opasłym tomiszczem, które pochłonąłem w niecałe trzy tygodnie. Długa była to powieść. Pod kopułą różni się nieco od innych książek mistrza grozy. Aspektów paranormalnych nie ma tutaj wcale. Z kolei wątek science-fiction jest tutaj marginalny. Najważniejsze w niej to ludzie - ich realny wpływ na wydarzenia, reakcje na zmieniający się świat, reagowanie w sytuacjach podbramkowych i najważniejsze - pokazywanie swoich prawdziwych twarzy. Dopiero wtedy możemy zobaczyć z jakiej gliny człowiek jest ulepiony. Historia bardzo wciągająca i nie mogłem narzekać na nudę, lecz zakończenie nie przypadło mi do gustu. Zbyt wiele niewiadomych i niedopowiedzeń.

🔮 Pierwszym mocnym elementem powieści jest jeden z antagonistów, a mianowicie Duży Jim. Jest on idealnym przykładem człowieka, który zasłania się Bogiem i jego naukami, czyniąc jednocześnie tak wiele zła, że sam szatan piał by z zachwytu. To bezwzględny, egoistyczny i pozbawiony uczuć człowiek. Jeden z lepszych czarnych charakterów jaki spotkałem w literaturze.

🔮 Drugim mocnym elementem powieści są właśnie ludzie, których King ukazał tutaj w pełnej gamie charakterów dobrych i złych. Chester's Mill stało się poligonem ludzkiej niegodziwości i egoizmu. Pycha kroczy przed upadkiem i w trudnych czasach widać to jak na widelcu. Na wierzch wychodzą najgorsze instynkty, bezkarność sprawia, że ludzie zabawiają się w Boga. Na szczęście jest także druga strona medalu. Ponieważ złe czasy generują także bohaterów. Ludzi którzy z narażeniem własnego życia niosą pomoc tym, którzy jej potrzebują. Myślą perpektywocznie i nie uważają się za lepszych od innych. Nie ma w nich nienawiści, chcą żyć i pomóc żyć innym.
Niestety, czasem w życiu pojawia się taki Duży Jim który potrafi wrócić świat do góry nogami, podpalić go i z satysfakcją obserwować jak płonie.

"ᴋɪᴇᴅʏ ᴢ̇ʏᴄɪᴇ ʀᴢᴜᴄᴀ ᴄɪ ᴋᴌᴏᴅʏ ᴘᴏᴅ ɴᴏɢɪ, ᴢʙᴜᴅᴜᴊ ᴢ ɴɪᴄʜ ᴅᴏᴍ"

🔮 Tym razem akcja z Kingiem zaowocowała opasłym tomiszczem, które pochłonąłem w niecałe trzy tygodnie. Długa była to powieść. Pod kopułą różni się nieco od innych książek mistrza grozy. Aspektów paranormalnych nie ma tutaj wcale. Z kolei wątek science-fiction jest tutaj marginalny. Najważniejsze w niej to ludzie -...

"ɴɪᴋᴛ ɴɪᴇ ᴊᴇsᴛ ᴛᴀᴋ śʟᴇᴘʏ ᴊᴀᴋ ᴛᴇɴ, ᴄᴏ ɴɪᴇ ᴄʜᴄᴇ ᴡɪᴅᴢɪᴇᴄ́"

🔥 Nadszedł w końcu czas na kolejną powieść mistrza grozy. Tym razem napisaną w samych początkach jego kariery, a jest to Podpalaczka. Trzymająca w napięciu, pełna strachu i niepewności - historia Andyego i jego rodziny, która swoim motywem bardzo przypomina mi jego inną powieść - Instytut. Który jak mniemam, był w części inspirowany właśnie wcześniej napisaną Podpalaczką.

🔥 Będąc na studiach Andy, wziął udział w tajemniczym projekcie "Próba sześć", dzięki której zyskał nadzwyczajne zdolności. Poznaje zjawiskową Vicky, która również brała udział w ekspeymencie. W niedalekiej przyszłości, związują się ze sobą, a owocem ich miłości jest Charlie, dziewczynka która staje się posiadaczką jeszcze większych zdolności niż jej rodzice. Pirokineza - bardzo niebezpieczna zdolność, która sprawia, że bacznie zaczyna się im przyglądać agencja rządowa znana jako "Sklepik" której notabene "Próba sześć" była wiodącym przedsięwzięciem. Cała rodzina znajduje się w niebezpieczeństwie, a gdy dochodzi do tragedii w ich ognisku domowym, zaczyna się walka z czasem, ze swoimi słabościami, ujawniając przy tym siłę charakteru głównych bohaterów. Życie na krawędzi, ciągłe ucieczki przed organizacją, która nie daje za wygraną i wciąż siedzi im na ogonie, dezorganizując całe ich życie.

🔥 To niezwykła opowieść o woli przetwania, potrzebie bliskości, wolności oraz wspieraniu się nawzajem, kiedy życie wystawia Nas na najcięższe próby.

"ɴɪᴋᴛ ɴɪᴇ ᴊᴇsᴛ ᴛᴀᴋ śʟᴇᴘʏ ᴊᴀᴋ ᴛᴇɴ, ᴄᴏ ɴɪᴇ ᴄʜᴄᴇ ᴡɪᴅᴢɪᴇᴄ́"

🔥 Nadszedł w końcu czas na kolejną powieść mistrza grozy. Tym razem napisaną w samych początkach jego kariery, a jest to Podpalaczka. Trzymająca w napięciu, pełna strachu i niepewności - historia Andyego i jego rodziny, która swoim motywem bardzo przypomina mi jego inną powieść - Instytut. Który jak mniemam, był w...

"𝔻𝕠𝕓𝕣𝕫𝕖 𝕦𝕔𝕚𝕖𝕔 𝕕𝕠 𝕫𝕞𝕪ś𝕝𝕠𝕟𝕪𝕔𝕙 ś𝕨𝕚𝕒𝕥ó𝕨, 𝕜𝕚𝕖𝕕𝕪 𝕡𝕣𝕫𝕖𝕓𝕪𝕨𝕒𝕟𝕚𝕖 𝕨 𝕡𝕣𝕒𝕨𝕕𝕫𝕚𝕨𝕪𝕞 𝕓𝕠𝕝𝕚"

ʟᴀɴɢᴏʟɪᴇʀʏ - 8/10 ✈️
ᴜᴋʀʏᴛᴇ ᴏᴋɴᴏ, ᴜᴋʀʏᴛʏ ᴏɢʀᴏ́ᴅ - 7/10 🏡
ʙɪʙʟɪᴏᴛᴇᴄᴢɴʏ ᴘᴏʟɪᴄᴊᴀɴᴛ - 7/10 👮‍♂️
ᴘɪᴇs ᴢ ᴀᴘᴀʀᴀᴛᴜ - 6/10 📸

✈️ "Langoliery" to pierwsze opowiadanie, które według mnie jest zarazem najlepszym z całej czwórki. Niepokojąca i surrealistyczna, trzymająca w napięciu i przerażająca historia. King wykazał się w nim dużą kreatywnością i kunsztem, by tak ciekawą wizję, skompresować w tak krótkim utworze. A postać Nicka Hopewella zasługuje na szczególną uwagę, dawno nie czytałem tak dobrze napisanej postaci. Zostaje jednym z moich ulubionych opowiadań autora.

🏡 "Ukryte okno, ukryty ogród" to kolejne opowiadanie które, tym razem pełne tajemniczości, zabiera nas w pisarski świat Morta Raineya. Niestety znając pozostałe dzieła Kinga, od samego początku wiedziałem dokąd zmierza historia i jakie będzie jej rozstrzygnięcie. Nie zmienia to faktu, że to solidne opowiadanie, które potrafi zmrozić krew w żyłach.

👮‍♂️ "Biblioteczny policjant" podobał mi się na równi z poprzednim opowiadaniem. Muszę przyznać, że motyw z przerażającą bibliotekarką to strzał w dziesiątkę. A historia która się za tym wszystkim kryła, pochłonęła mnie bez reszty. Klimatyczna i przerażająca.

📸 "Pies z aparatu" to zdecydowanie najsłabsze opowiadanie z całego zbioru. Nie mniej ma ono kilka zalet. Najważniejszą z nich jest dla mnie to wspaniałe preludium do "Sklepiku z marzeniami" który uwielbiam. Jest w nim kilka smaczków dotyczących powieści oraz kilku bohaterów którzy się w niej pojawią. Świetnie łączy ze sobą jedno i drugie. A jeśli chodzi o morderczego psa, zaklętego w aparacie, to oczywiście świetny motyw na opowiadanie. Niestety trochę przeciągnięte, można byłoby je skrócić o połowę i nic by na tym nie straciło.

"𝔻𝕠𝕓𝕣𝕫𝕖 𝕦𝕔𝕚𝕖𝕔 𝕕𝕠 𝕫𝕞𝕪ś𝕝𝕠𝕟𝕪𝕔𝕙 ś𝕨𝕚𝕒𝕥ó𝕨, 𝕜𝕚𝕖𝕕𝕪 𝕡𝕣𝕫𝕖𝕓𝕪𝕨𝕒𝕟𝕚𝕖 𝕨 𝕡𝕣𝕒𝕨𝕕𝕫𝕚𝕨𝕪𝕞 𝕓𝕠𝕝𝕚"

ʟᴀɴɢᴏʟɪᴇʀʏ - 8/10 ✈️
ᴜᴋʀʏᴛᴇ ᴏᴋɴᴏ, ᴜᴋʀʏᴛʏ ᴏɢʀᴏ́ᴅ - 7/10 🏡
ʙɪʙʟɪᴏᴛᴇᴄᴢɴʏ ᴘᴏʟɪᴄᴊᴀɴᴛ - 7/10 👮‍♂️
ᴘɪᴇs ᴢ ᴀᴘᴀʀᴀᴛᴜ - 6/10 📸

✈️ "Langoliery" to pierwsze opowiadanie, które według mnie jest zarazem najlepszym z całej czwórki. Niepokojąca i surrealistyczna, trzymająca w napięciu i przerażająca historia. King...

"ʙᴏ́ɢ ᴋᴀʀᴢᴇ ɴᴀs ᴢᴀ ᴛᴏ, ᴄᴢᴇɢᴏ ɴɪᴇ ᴜᴍɪᴇᴍʏ sᴏʙɪᴇ ᴡʏᴏʙʀᴀᴢ́ɪᴄ́"

⛵ Dziś przychodzę do Was z recenzją "Ręki mistrza" którą wiele osób tutaj mi polecało. Muszę przyznać, że dawno nie czytałem tak wyśmienitego horroru, a jednocześnie samego Kinga w tak dobrej formie, że nie pozostaje mi nic innego, jak wyrazić słowa podziwu. Podczas czytania, autentycznie występowały u mnie ciarki, niekiedy przejmując mnie zgrozą a to u mnie pewnego rodzaju wyznacznik jakości.

⛵ King w napisanej przez siebie historii, umieścił kilka uniwersalnych prawd o życiu. Pokazał jego gorzkie aspekty, niekiedy smutne aż do bólu. Ale także te szczęśliwe, pełne miłości, spełnienia, walki o siebie, oraz tego wszystkiego dla czego warto żyć. W bardzo wrażliwy sposób porusza tutaj temat przemijania, i zmian jakie się z nim wiążą. W życiu różnie się układa, nigdy nie jesteśmy gotowi na to co przychodzi niespodziewanie, gwałtownie wyrywając nas ze stabilnej codzienności. Grunt to stawiać temu czoła, nie poddawać się, ponieważ czasem koniec czegoś, może być początkiem czegoś nowego.

⛵ Edgar Freemantle, mąż, ojciec, właścicieli firmy budowlanej - pewnego dnia ulega wypadkowi, z którego ledwo uchodzi z życiem. Wypadek zmienia całe jego życie. Wstrząs jaki przeżył, odbił się na jego psychice, tym samym odbijając się na relacjach z żoną. Depresja, myśli samobójcze, wybuchy agresji. Edgar postanawia opuścić dom i udać się w miejsce odosobnienia. Wynajmuje dom na wyspie Duma Key, w którym to wraca do dawno zapomnianej pasji - malarstwa. Mimo braku ręki, zaczyna malować, coś tajemniczego popycha go do tego, a fantomowe bóle napawają go niepokojem. Ów wyspa skrywa swoje mroczne i krwawe sekrety, wywiera wpływ na "podatnych". Obrazy Edgara nabierają strasznej mocy. Gdy poznaje starszą Panią, właścicielkę wyspy, oraz jej opiekuna, zaczyna poznawać owe tajemnice dotyczące jej rodziny. Historię mrożącą krew w żyłach.

"ʙᴏ́ɢ ᴋᴀʀᴢᴇ ɴᴀs ᴢᴀ ᴛᴏ, ᴄᴢᴇɢᴏ ɴɪᴇ ᴜᴍɪᴇᴍʏ sᴏʙɪᴇ ᴡʏᴏʙʀᴀᴢ́ɪᴄ́"

⛵ Dziś przychodzę do Was z recenzją "Ręki mistrza" którą wiele osób tutaj mi polecało. Muszę przyznać, że dawno nie czytałem tak wyśmienitego horroru, a jednocześnie samego Kinga w tak dobrej formie, że nie pozostaje mi nic innego, jak wyrazić słowa podziwu. Podczas czytania, autentycznie występowały u mnie ciarki,...

"ʟᴇ̨ᴋʟɪᴡɪ ʟᴜᴅᴢɪᴇ ᴢ̇ʏᴊᴀ̨ ᴡᴇ ᴡᴌᴀsɴʏᴍ ᴘɪᴇᴋʟᴇ. ᴍᴏᴢ̇ɴᴀ ᴘᴏᴡɪᴇᴅᴢɪᴇᴄ́, ᴢ̇ᴇ sᴀᴍɪ ᴊᴇ sᴏʙɪᴇ ᴛᴡᴏʀᴢᴀ̨..."

⚡Historia Jamiego Mortona, która rozgrywa się na przestrzeni pięćdziesięciu lat. Poczynając od okresu dziecięcego, który to w dużej mierze zadecydował o jego przyszłym życiu - nie zawsze usłanego różami. Pewnego dnia do Harlow przybywa nowy pastor - Charles Jacobs, który zmienia wszystko w małej sennej mieścinie. Za sprawą tragedii, na którą nie miał wpływu, i kazania, które odcisnęło piętno na mieszkańcach i naszym głównym bohaterze. Przeskakujemy przez jego życie, poznając wszystkie etapy. Niekiedy pełne pięknych przygód, mnogości ludzi których poznawał, romansów które miał. Ale także ukazuje jego samotność w tym świecie, którą za wszelką cenę chciał zagłuszyć heroiną. To ona ostatecznie bowiem doprowadziła do jego przebudzenia. Wszystko za sprawą pastora, którego spotkał po wielu latach, i który naprawił jego życie. Dzięki niemu narodził się na nowo. Lecz za jaką cenę?

⚡ Uzależnieni mają specjalne miejsce w moim sercu. Dlatego ta powieść ma dla mnie wymiar osobisty, przez co główny bohater stał mi się również bliski. Sam doznałem przebudzenia, gdy przed paroma laty zerwałem z nałogiem, który powoli acz nieubłaganie, wyniszczał mnie całkowicie, rzucając na kolana.

⚡ Życie nie zawsze rozdaje równo. Niektórzy z nas muszą walczyć z własnymi demonami, nosić na plecach swój przysłowiowy krzyż. Bywa, że pod wpływem pewnych czynników lub po prostu frustracji, następuje przebudzenie...
O tym właśnie jest powieść Kinga. O zmarnowanych szansach, o nadziei na to, że będzie lepiej... że jakoś to będzie mimo przeciwności losu. Powieść bardzo poruszająca i melancholijna. Proza ukazującą jak to czasem w życiu się układa i jak niezbadane są jego ścieżki. Jak potrafi być niesprawiedliwe i niekiedy przynosząc nam więcej bólu, niż jesteśmy w stanie udźwignąć.

"ʟᴇ̨ᴋʟɪᴡɪ ʟᴜᴅᴢɪᴇ ᴢ̇ʏᴊᴀ̨ ᴡᴇ ᴡᴌᴀsɴʏᴍ ᴘɪᴇᴋʟᴇ. ᴍᴏᴢ̇ɴᴀ ᴘᴏᴡɪᴇᴅᴢɪᴇᴄ́, ᴢ̇ᴇ sᴀᴍɪ ᴊᴇ sᴏʙɪᴇ ᴛᴡᴏʀᴢᴀ̨..."

⚡Historia Jamiego Mortona, która rozgrywa się na przestrzeni pięćdziesięciu lat. Poczynając od okresu dziecięcego, który to w dużej mierze zadecydował o jego przyszłym życiu - nie zawsze usłanego różami. Pewnego dnia do Harlow przybywa nowy pastor - Charles Jacobs, który zmienia...

"ʟᴜᴅᴢᴋɪ ᴜᴍʏsᴌ ᴊᴇsᴛ ᴢᴜᴘᴇᴌɴɪᴇ ɴɪᴇᴏʙʟɪᴄᴢᴀʟɴʏ"

Zbiory opowiadań rządzą się swoimi prawami. Często przy większych ilościach jest to swoista amplituda uczuć, od zachwytu, po zażenowanie. Poziom ich jest nierówny, ale w większości przypadków wychodzą one na plus. To mój trzeci zbiór opowiadań Stephena Kinga, lecz jak do tej pory najsłabszy z nich wszystkich. Oczywiście w ogólnym rozrachunku końcowa ocena nie jest zła, to było tu kilka opowiadań które ewidentnie były poniżej poziomu Mistrza grozy. Na osłodę mogę powiedzieć że było też kilka które wybijały się na tle innych, i moim zdaniem zasługują na szczególną uwagę.
Jest to "Mgła", "Małpa", "Tratwa" i "Edytor tekstu" - rasowe horrory, które lubię najbardziej w jego wykonaniu.

Lecz najważniejsza w tym zestawieniu jest dla mnie "Mgła" - która pod przykrywką horroru połączonego z science-fiction, posiada drugie dno. Traktując o studium kondycji ludzkiej, która jest, nie bójmy się tego słowa, przerażająca. Ponieważ w sytuacji podbramkowej, ludzie, zamiast pomagać sobie nawzajem, zamykają się w swoich skorupach, myśląc tylko o sobie. Bez empatii, współczucia i jakiejkolwiek moralności. Złe czasy, tworzą złych ludzi, którzy podsycają płomień strachu i nienawiści, zwracając ludzi przeciwko sobie, ku własnym, bliżej nie sprecyzowanym celom. Chyba tylko po to by siać chaos.


Mgła - 9/10 🌫️
Zjawia się tygrys - 3/10 🐅
Małpa - 8/10 🐒
Bunt Kaina - 7/10 🔪
Skrót pani Todd - 6/10 🌳
Jauting - 7/10 🌌
Weselna chałtura - 5/10 👰
Lament paranoika - 4/10 😫
Tratwa - 8/10 💦
Edytor tekstu - 8/10 📄
Człowiek który nie podawał ręki - 7/10 🤝
Świat plaży - 6/10 ⛱️
Wizerunek kosiarza - 6/10 🔍
Nona - 7/10 🐀
Dla Owena - 6/10 💌
Szkoła przetrwania - 6/10 💪
Ciężarówka wuja Ottona - 7/10 🚛
Poranne dostawy - 4/10 🥛
Wielkie bębny - 5/10 🔫
Babcia - 7/10 🧓
Ballada o celnym strzale - 6/10 🎯
Cieśnina - 6/10 🏝️

"ʟᴜᴅᴢᴋɪ ᴜᴍʏsᴌ ᴊᴇsᴛ ᴢᴜᴘᴇᴌɴɪᴇ ɴɪᴇᴏʙʟɪᴄᴢᴀʟɴʏ"

Zbiory opowiadań rządzą się swoimi prawami. Często przy większych ilościach jest to swoista amplituda uczuć, od zachwytu, po zażenowanie. Poziom ich jest nierówny, ale w większości przypadków wychodzą one na plus. To mój trzeci zbiór opowiadań Stephena Kinga, lecz jak do tej pory najsłabszy z nich wszystkich. Oczywiście w ogólnym...

Opowieści Makabryczne

Za mną mój pierwszy komiks w karierze! I to jeszcze trafiło mi się dzieło mojego ulubionego pisarza Stephena Kinga. A wszystko to za sprawą @liniadruku i @otulonaksiazkami dzięki którym dowiedziałem się o istnieniu tej pozycji.

Pięć strasznych opowieści, w naprawdę przerażającej odsłonie wizualnej, ma w sobie coś, co pozwala mi wrócić do wspomnień z dzieciństwa, gdy czekałem na kolejny odcinek z Archiwum X, a muzyka z czołówki sprawiała że czułem strach wywołując tym samym niepokój i nutę eksytacji. Natomiast za dzieciaka nigdy nie oglądałem Gęsiej skórki czy Opowieśći z krypty, czego dziś naprawdę bardzo żałuję. Ale ten komiks pozwolił mi poczuć się znów dzieckiem, jak gdybym czytał ją właśnie wtedy, gdy mój umysł był plastyczny i podatny na tego typu historie.
Zabawa była naprawdę przednia, dostałem to czego oczekiwałem. Szczerze powiedziawszy trochę brakuje mi w twórczości Kinga właśnie takich historii przełożonych na powieść, prostych, strasznych, paranormalnych. Ale na szczęście Opowieści Makabryczne trochę mi to zrekompensowały. Najchętniej przeczytał bym coś podobnego ale w świecie komiksów jestem raczej noga. Może któreś z was mogłoby mi polecić coś takiego?

Opowieści Makabryczne

Za mną mój pierwszy komiks w karierze! I to jeszcze trafiło mi się dzieło mojego ulubionego pisarza Stephena Kinga. A wszystko to za sprawą @liniadruku i @otulonaksiazkami dzięki którym dowiedziałem się o istnieniu tej pozycji.

Pięć strasznych opowieści, w naprawdę przerażającej odsłonie wizualnej, ma w sobie coś, co pozwala mi wrócić do wspomnień z...

"Życie jest tym, co z niego zrobimy, a akceptacja jest kluczem do wszystkich naszych problemów"

Tym razem King nieco mnie zaskoczył, zaserwował nam krótką, jednotorową historię, prostą na pierwszy rzut oka. Lecz pod warstwą dużej czcionki i długości odpowiadającej opowiadaniu, kryje się zaskakująco wiele. Myślę że tę historię można odbierać dosłownie jak i w przenośni. Dwa główne aspekty przewodnie to - pogodzenie się z losem i tolerancja dla drugiego człowieka. King sprytnie lawiruje między tymi dwoma terminami, sprawiając że historia jest po prostu przyjemna w odbiorze, bez zbędnego rozbijania na atomy pierwsze.
Jest to historia bardzo mądra i życiowa, dodająca otuchy i odwagi.

Scott Carey dowiaduje się pewnego dnia że posiada dziwną przypadłość, mianowicie zaczął tracić na wadze, jednocześnie pozostając takim samym na ciele. Konsultuje to ze swoim przyjacielem, emerytowanym lekarzem, i dochodzą do wniosku że jest to niewytłumaczalne, a sam lekarz nigdy nie spotkał się z czymś takim w całej swojej karierze. Spadek wagi zaczyna przyspieszać, a Scott z dnia na dzień zaczyna czuć się coraz lepiej. Poprawia się jego motoryka i kondycja. Lecz to tylko pozory, ponieważ ciągły spadek wagi może doprowadzić tylko do jednego... do uniesienia.

Główny bohater to dobry człowiek, któremu w pewnym momencie coś w życiu nie wyszło, rozpad związku, rozwód. Jednak mimo wszystko zachował optymizm, a w obliczu jego niesprawiedliwej przypadłości, pogodził się z losem, zachował godność ale przede wszystkim nadal pozostał tym samym, uczciwym człowiekiem. Odczuwał silną potrzebę by jeszcze coś na tym świecie naprawić, zmienić coś na lepsze. To postawa godna naśladowania! Scott uczy nas tolerancji do drugiego człowieka, zrozumienia jego istoty i wrażliwości.

"Życie jest tym, co z niego zrobimy, a akceptacja jest kluczem do wszystkich naszych problemów"

Tym razem King nieco mnie zaskoczył, zaserwował nam krótką, jednotorową historię, prostą na pierwszy rzut oka. Lecz pod warstwą dużej czcionki i długości odpowiadającej opowiadaniu, kryje się zaskakująco wiele. Myślę że tę historię można odbierać dosłownie jak i w przenośni. Dwa...

"Będąc dziećmi, uczymy się żyć, a będąc dorosłymi, uczymy się umierać"

Jedna z bardziej znanych powieści mistrza grozy, Stephena Kinga. Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że ta powieść niekiedy potrafiła przyprawić o ciarki i zmrozić krew w żyłach. Przerażająca i obrzydliwa Christine, która zgotowała piekło naszym bohaterom, wcale nie jest tym czym się wydaje, nie jest osobą, lecz samochodem, samochodem z piekła rodem.

Głowni bohaterowie to Arnie i Dennis. Pewnego dnia ten pierwszy zauważa na podjeździe samochód, który całkowicie zawładnął jego umysłem, którego zapragnął całym sercem, i w tej chwili nie liczyło się już nic innego, więc nabył go. Słabowity i często nieporadny Arnie pod wpływem samochodu ulega zmianie - jego wygląd, zachowanie i podejście do życia. Ponieważ Christine to nawiedzony samochód, który niezykle negatywnie oddziałuje na swojego posiadacza. Do tego posiada mordercze skłonności które wprowadza w życie, gdy poczuje się zagrożona, a bezwzględność to jej dewiza. Denisowi przyjdzie się mierzyć ze śmiertelnym niebezpieczeństwem. Czy uda mu się uratować przyjaciela spod złego wpływu? A także poznać historię przerażającej Christine?

Moim zdaniem ta powieść posiada także drugie dno, które do mnie trafia bez dwóch zdań. To strach przed zmianami, przemijanie i chorobliwe pożądanie, które niekiedy potrafi zaprowadzić człowieka na krawędź przepaści, z której nie ma już powrotu. Zastosowane metafory mają swoje odzwierciedlenie w codziennym życiu. Komu z nas nie zdarzyło się posiadanie zabawki lub pasji, która bez reszty pochłonęła nas, sprawiając że zapominaliśmy o całym świecie. A może posiadania wieloletnich przyjaciół z którymi w pewnym momencie drogi się rozeszły, i każdy poszedł w swoją stronę. Czy to za sprawą zmian osobowości, stylu życia lub poglądów. Ta historia skłania do przemyśleń!

"Będąc dziećmi, uczymy się żyć, a będąc dorosłymi, uczymy się umierać"

Jedna z bardziej znanych powieści mistrza grozy, Stephena Kinga. Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że ta powieść niekiedy potrafiła przyprawić o ciarki i zmrozić krew w żyłach. Przerażająca i obrzydliwa Christine, która zgotowała piekło naszym bohaterom, wcale nie jest tym czym się wydaje, nie jest osobą,...

"Świat jest brudny, a im dłużej się człowiek na nim obraca, tym bardziej nasiąka tym brudem"

W końcu nadszedł czas na książkę napisaną przez mroczną połowę Stephena Kinga, pt. "Blaze". Nie mogę zaliczyć jej w kategorii horroru, choć pod takim mianem widnieje, wydaje się być raczej powieścią kryminalną. Lecz mogę powiedzieć że jest to bardzo wzruszająca i smutna historia człowieka, który pozostawiony samemu sobie i odtrącony przez najbliższych, musiał dawać sobie radę, w tym okrutnym i niesprawiedliwym świecie.

Blaze to chłopak który doznał w swoim życiu wielu krzywd i niesprawiedliwości. Nie jest również tytanem intelektu, na co miał bezpośredni wpływ zdarzenie z dzieciństwa. Blaze jest człowiekiem zagubionym w odmętach swego nierozgarniętego umysłu, nie do końca pojmując otaczającego go świat, i tego, jakim prawami się rządzi. Książka ukazuje jego życie na dwóch płaszczyznach - tej z dzieciństwa, oraz tej jako dorosłego człowieka. Dute który stworzył z Georgem, który stał się jego przyjacielem, przywodzi mi na myśl głównych bohaterów "Myszy i ludzie" J. Steinbecka, tyle że w wersji hard. A sam główny bohater uderzająco przypomina mi Johna Coffeya z "Zielonej Mili"

Ta historia porusza bardzo ważny problem, który jest globalny, i za pewne dotknął kiedyś niejednego z nas - to samotność i potrzeba akceptacji. King w znanym sobie, świetnym stylu, ukazuje intymne relacje jakie tworzą się między ludźmi. Ludźmi których nie oszczędziło życie, których dotknęło wiele krzywd i zniewag. Oni starają się tylko odnaleźć siebie, samotni pośród tłumu. Blaz to nie porywająca powieść akcji, lecz zabawna i wzruszająca, obok której nie można przejść obojętnie, ma w sobie coś, co poruszyło mnie do głębi.

"Mamy do kogo otworzyć gębę, mamy kogoś, kto się choć trochę nami przejmuje (...). Ja mam ciebie, a ty masz mnie" - John Steinbeck.

"Świat jest brudny, a im dłużej się człowiek na nim obraca, tym bardziej nasiąka tym brudem"

W końcu nadszedł czas na książkę napisaną przez mroczną połowę Stephena Kinga, pt. "Blaze". Nie mogę zaliczyć jej w kategorii horroru, choć pod takim mianem widnieje, wydaje się być raczej powieścią kryminalną. Lecz mogę powiedzieć że jest to bardzo wzruszająca i smutna historia...

"Pamiętaj, są rzeczy, których lepiej nie oglądać, i rzeczy, które lepiej zgubić niż znaleźć"

Nareszcie udało mi się sięgnąć po jedno z wcześniejszych dzieł Stephena Kinga, w tym przypadku jest to "Martwa strefa", która dostarczyła mi masę emocjonalnych wzlotów i upadków. Doprowadziła mnie do wielu przemyśleń, które w ostateczności napełniły mnie smutkiem. W gruncie rzeczy nasz główny bohater to postać tragiczna, a mnie jego los szczególnie zabolał. Czasem życie bywa niesprawiedliwe, czasem może nam się wydawać że cały świat uwziął się na nas, i często mamy w tym przypadku rację, ale nie należy się poddawać, najważniejsze to podnosić się po każdym upadku i iść dalej przed siebie, z podniesioną głową i niezachwianą wiarą w to, że będzie lepiej.

Głównym bohaterem powieści jest nauczyciel, John Smith, który pewnego dnia ulega wypadkowi samochodowemu, po którym zapada w śpiączkę na prawie 5 lat. Gdy się z niej wybudza, okazuje się, że stracił tak wiele lat życia, z czym w dalszym czasie nie potrafi sobie poradzić, ani się z tym pogodzić. Po wybudzeniu dowiaduje się również innej rzeczy, a mianowicie tego, że kiedy dotyka innych ludzi, w głowie ukazują mu się obrazy przeszłości, oraz takie, które mają się wydarzyć. John zyskuje boską moc jasnowidzenia, lecz z czasem zacznie zadawać sobie pytanie - czy to cudowny dar, czy jednak przekleństwo?

Świetna, trzymająca w napięciu historia o podłożu politycznym. King sprytnie wplótł wydarzenia czasów, w których pisał swoją powieść. Znalazł się w niej również fanatyzm religijny, który tak bardzo lubię w jego wykonaniu, a także niespełniona historia miłości, która chwyta za serce. Ale przede wszystkim jest to historia człowieka dotkniętego niezwykłą przypadłością. Zagubionego i osamotnionego w obliczu tego, z czym musi się mierzyć - konsekwencjami swoich wyborów.

"Pamiętaj, są rzeczy, których lepiej nie oglądać, i rzeczy, które lepiej zgubić niż znaleźć"

Nareszcie udało mi się sięgnąć po jedno z wcześniejszych dzieł Stephena Kinga, w tym przypadku jest to "Martwa strefa", która dostarczyła mi masę emocjonalnych wzlotów i upadków. Doprowadziła mnie do wielu przemyśleń, które w ostateczności napełniły mnie smutkiem. W gruncie rzeczy...