Jeden z moich ulubionych cykli komiksowych. Dwóch Galów którzy przeżywają proste przygody I cieszą się po prostu życiem. Świetna seria, bardzo fajny humor I ciekawe przygody w każdym kolejnym komiksie. Gorąco Polecam. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Jeden z moich ulubionych cykli komiksowych. Dwóch Galów którzy przeżywają proste przygody I cieszą się po prostu życiem. Świetna seria, bardzo fajny humor I ciekawe przygody w każdym kolejnym komiksie. Gorąco Polecam. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Pierwszy mój przeczytany komiks.

Pierwszy mój przeczytany komiks.

Asteriks i Obeliks dziarsko szukają tarczy Arwenów, fajne, polecam! Mimo że dość przeciętne.

No i nie można zapominać, że za dzieciaka byłem wielkim fanem komiksów!
Z tego co widzę sporo osób oprócz książek wrzuca oceny komiksów i poezji, więc ja też tak będę robił :)
To pozycja z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Asteriks i Obeliks dziarsko szukają tarczy Arwenów, fajne, polecam! Mimo że dość przeciętne.

No i nie można zapominać, że za dzieciaka byłem wielkim fanem komiksów!
Z tego co widzę sporo osób oprócz książek wrzuca oceny komiksów i poezji, więc ja też tak będę robił :)
To pozycja z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach...

Kolejny cudowny tom o dwóch Galach - Asteriksie i Obeliksie! Polecam dużym i małym!

Kolejny cudowny tom o dwóch Galach - Asteriksie i Obeliksie! Polecam dużym i małym!

Uwielbiam komiksy o tej dwójce dzielnych Gallów. Czytanie ich, oglądanie perfekcyjnie wykonanych rysunków i każdych detali na nich, to dla mnie czas wyjątkowy. Jestem wtedy ja i komiks i nikt więcej. Świat się wycisza, a ja wchodzę - ba, wkraczam odważnie - do przyjaznej (acz nie zawsze;) wioski Gallów. Tylko ta wioska nie została zdobyta, ani podbita przez Rzymian i tylko ta wioska zachowała swoją suwerenność (mówiąc górnolotnie). Tu mamy wodza Asparanoiksa, który cierpi na "nieżyt wielki swej marnej wątroby" i każde muśnięcie choćby skóry powoduje "auuu". Żona zna przyczyny, acz chory nie godzi się na taką diagnozę - zbyt dużo napitku i zbyt dużo jedzenia okraszonego skwarkami i gęstymi sosami i to wszystko w ilości dla wojska... Kto, jak kto, ale wódz jest zmęczony i basta.
Ale ból nie przechodzi i Aparanoiks jedzie do sanatorium kurować się. Po drodze zalicza oczywiście wszystkie oberże na trasie i zajada wszystko, co z mięsem i z sosami. Spodnie na nim prawie pękają, wątroba już "gra", ale w kurorcie... W kurorcie pogłoduje nieco i popije też, ale wody zdrojowej...
Kuracja nie dla Obeliksa, oj nie.
Ale w tym czasie Asteriks i Obeliks nie marnują dni ani nocy. czekając na wyjście wodza z terapii sami zwiedzają inne mieściny i pałaszują stoły szukając... zagubionej tarczy Arwenów. Szuka też wspaniały Idefiks, piesek Obeliksa bez którego ten "Puszysty Gall" się nigdzie poza wioskę nie wybierze. A, jak się niejednokrotnie okazuje, mądrzejszy on jest od swego Pana - rzadko, ale są takie momenty, gdy to piesek błyszczy intelektem w przeciwieństwie do jego opiekuna.

Komiks - wspaniały. Czas spędzony z nosem w nim - bezcenny.

Uwielbiam komiksy o tej dwójce dzielnych Gallów. Czytanie ich, oglądanie perfekcyjnie wykonanych rysunków i każdych detali na nich, to dla mnie czas wyjątkowy. Jestem wtedy ja i komiks i nikt więcej. Świat się wycisza, a ja wchodzę - ba, wkraczam odważnie - do przyjaznej (acz nie zawsze;) wioski Gallów. Tylko ta wioska nie została zdobyta, ani podbita przez Rzymian i tylko...

Kto nie czytał przygód Asteriksa i Obeliksa, niech szczerze żałuje!!! Rysunki, opowieść - godziny śmiechu - w tle historia zaginionej, magicznej tarczy.

Kto nie czytał przygód Asteriksa i Obeliksa, niech szczerze żałuje!!! Rysunki, opowieść - godziny śmiechu - w tle historia zaginionej, magicznej tarczy.

Dość zabawne i bardzo asterixowe. Dużo wstawek łacińskich, co akurat trochę mi przeszkadzało.

Dość zabawne i bardzo asterixowe. Dużo wstawek łacińskich, co akurat trochę mi przeszkadzało.

Z TARCZĄ CZY NA TARCZY?

W zeszłym roku wydawnictwo Egmont wznowiło kilka tomów serii „Asteriks”. Część z nich należała do klasyki pisanej przez Goscinnego, część była późniejszymi albumami – choćby „Asteriks i Latraviata”, który powstał już bez udziału tego legendarnego scenarzysty o polskich korzeniach. Teraz, idąc za ciosem, wydawca postanowił wypuścić na rynek kolejne wznowienia, a wśród z nich znalazł się też komiks „Tarcza Arwernów” (znajdziecie go w ofercie księgarni TaniaKsiazka) – jedenasta część przygód dzielnych Galów, pochodząca z najlepszego okresu serii, co sprawia, że jest to opowieść graficzna, którą znać powinien każdy miłośnik tak Asteriksa i Obeliksa, jak i komiksów w ogóle.

Poznajcie tarczę Wercyngetoryksa. Była jednym z przedmiotów, które ten rzucił pod nogi Juliusza Cezara, gdy przegrał z nim walkę. Od tamtej pory imponująca tarcza wędrowała z rąk do rąk, przegrywana, odbierana i oddawana za alkohol…
I tak oto Juliusz Cezar wpada na pomysł, by zostać wniesionym na tarczy do stolicy Arwenii, gdzie nadal dochodzi do ataków na Rzymian. Ma to być zwieńczenie jego podboju i upokorzenia ludu. Ale pozostaje kwestia, gdzie teraz owa tarcza się znajduje? I gdzie w tym wszystkim miejsce dla Asteriksa i Obeliksa?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/02/asteriks-11-tarcza-arwernow-rene.html

Z TARCZĄ CZY NA TARCZY?

W zeszłym roku wydawnictwo Egmont wznowiło kilka tomów serii „Asteriks”. Część z nich należała do klasyki pisanej przez Goscinnego, część była późniejszymi albumami – choćby „Asteriks i Latraviata”, który powstał już bez udziału tego legendarnego scenarzysty o polskich korzeniach. Teraz, idąc za ciosem, wydawca postanowił wypuścić na rynek kolejne...

skomplikowana historia

skomplikowana historia

Dla nie-Francuzów odcinki Asteriksa, których akcja toczy się na galijskiej prowincji, tracą sporo, ponieważ bardzo trudno dają się w pełni przetłumaczyć. Trzebaby się lepiej rozeznawać w specyfice francuskich gwar, w tych lokalnych kolorytach z dań i zachowań mieszkańców Owerni, aby móc w pełni docenić ten komiks.

Mimo to „Tarcza Arwernów” może bawić. Fabuła jest tym razem zapętlona i kończy się niezłym twistem. Chyba po raz pierwszy Idefix otrzymał od autorów nieco więcej uwagi. Wprawdzie ze strony Rzymian nie można oczekiwać żadnych niespodzianek, ale za to sceny w kurorcie oraz dziki wyścig w poszukiwaniu tytułowej tarczy zawierają kilka całkiem udanych gagów.

Nie jest to najlepszy Asteriks, zwłaszcza w porównaniu z jego poprzednikiem. Ostatnia strona jednak w pewien sposób wynagradza braki.

Dla nie-Francuzów odcinki Asteriksa, których akcja toczy się na galijskiej prowincji, tracą sporo, ponieważ bardzo trudno dają się w pełni przetłumaczyć. Trzebaby się lepiej rozeznawać w specyfice francuskich gwar, w tych lokalnych kolorytach z dań i zachowań mieszkańców Owerni, aby móc w pełni docenić ten komiks.

Mimo to „Tarcza Arwernów” może bawić. Fabuła jest tym razem...