Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hmmm.
Powieść sama w sobie nie jest zła, a historia miłości Lou i Sama dość oklepana. O ile charakter Louisy w pierwszej części był zarysowany bardzo dobrze, o tyle mnie osobiście w trzeciej części zniszczyła jej głupia naiwność i wybaczanie wszystkim wszystkiego.
Tak jak myślałam, cała historia powinna zakończyć się na pierwszej części. Druga i trzecia równie dobrze mogłyby być oddzielnymi historiami o chociażby Miriam Barach czy kimkolwiek innym.
Cała fabuła (poza wątkiem miłosnym... dwoma watkami miłosnymi) totalnie nijaka i o niczym.
Zakończenie do przewidzenia, jak niestety w większości takich powieści. Wydaje mi się, że moje życie osobiste jest dużo ciekawsze niż głównej bohaterki, dlatego uważam całą tą historię (poza pierwszą częścią) za zupełnie nijaką.

Hmmm.
Powieść sama w sobie nie jest zła, a historia miłości Lou i Sama dość oklepana. O ile charakter Louisy w pierwszej części był zarysowany bardzo dobrze, o tyle mnie osobiście w trzeciej części zniszczyła jej głupia naiwność i wybaczanie wszystkim wszystkiego.
Tak jak myślałam, cała historia powinna zakończyć się na pierwszej części. Druga i trzecia równie dobrze...

Mogłabym napisać coś, ale po co? Po co komentować gówno. Przecież każdy czuje jego zapach.

Mogłabym napisać coś, ale po co? Po co komentować gówno. Przecież każdy czuje jego zapach.

Pani Blanka Lipińska jest tak próżną osobą, że z pewnością będzie Laurą w filmie. Nie przepuści takiej okazji, aby się jeszcze bardziej wybić, więc zagra główną rolę w filmie.
Nie wiem dlaczego takie gówno i gniot jak ta pożal się boże trylogia zrobiła taki rozgłos! Mam wrażenie, że ktoś tu dogadał się pod stołem z Empikiem, stąd jest ona tak długo utrzymywana na liście polskich bestsellerów, albo... mamy tak głupi naród, że podoba się ludziom taki stek bredni i bzdur.

Wstyd mi za ludzi, którzy oceniają pozytywnie coś czego nie można nazwać dobrą książką! Wstyd mi za wydawnictwo, które promuje to coś mówiąc, że jest to smaczne i dobre (świadczy to o nich bardzo dużo)! Wstyd mi za kolejną gwiazdeczkę, która szczyci się czymś takim... to tak jakby chwalić się i oczekiwać gratulacji za to, że zajęło się ostatnie miejsce w jakimś konkursie.

Przeczytałam, bo muszę się na własnej skórze przekonać i... od razu pożałowałam! Książka zupełnie nic nie wnosi. Jest napisana w prymitywny sposób i dla prymitywnych ludzi. Zwroty akcji na poziomie 0. Raczej skierowana do ciemnych mas, które nawet jeśli interesowałyby się erotyką, to wybrałyby bardziej pikantne i wnoszące coś powieści.

Pani Blanka Lipińska jest tak próżną osobą, że z pewnością będzie Laurą w filmie. Nie przepuści takiej okazji, aby się jeszcze bardziej wybić, więc zagra główną rolę w filmie.
Nie wiem dlaczego takie gówno i gniot jak ta pożal się boże trylogia zrobiła taki rozgłos! Mam wrażenie, że ktoś tu dogadał się pod stołem z Empikiem, stąd jest ona tak długo utrzymywana na liście...

Nie warta czytania! Tym bardziej nie warta wydawania pieniędzy na zakup.

Historia tylko teoretycznie mogłaby stać się intrygująco fascynująca. Niestety u pani Blanki Lipińskiej... kobiety, która chwyciła się pióra najwyraźniej z nudów, zarys fabuły sprawił, że poprzez jej braki umiejętności pisarskich, wypłynęły na powierzchnię kartek potokiem jej skąpych słów.

Nieustannie liczę na powieść, która w dziedzinie romantycznych sprawi, że na moment zatracę się w bohaterach.
Nie rozumiem dlaczego jest tak niewiele pisarzy, którzy potrafią napisać dobrą książkę, a tysiące takich, którzy, jak wyżej wymieniona Blanka Lipińska, sprzedają siebie i swoją osobę, a nie dzieło...
No cóż... poczekam i mam nadzieję, że w końcu się doczekam.

Nie warta czytania! Tym bardziej nie warta wydawania pieniędzy na zakup.

Historia tylko teoretycznie mogłaby stać się intrygująco fascynująca. Niestety u pani Blanki Lipińskiej... kobiety, która chwyciła się pióra najwyraźniej z nudów, zarys fabuły sprawił, że poprzez jej braki umiejętności pisarskich, wypłynęły na powierzchnię kartek potokiem jej skąpych...

Trudna do ocenienia... Z jednej strony romantyczna, z drugiej zaś mało zaskakująca (przynajmniej dla mnie).

Trudna do ocenienia... Z jednej strony romantyczna, z drugiej zaś mało zaskakująca (przynajmniej dla mnie).

Niesamowity zwrot jeśli chodzi o wątek z ojcem głównej bohaterki. Historia miłosna - banalna i niskich lotów, lecz pierwszy wątek... ważniejszy - niesamowicie wyciskający łzy i dający do myślenia, a przecież o to chodzi w powieściach!

Niesamowity zwrot jeśli chodzi o wątek z ojcem głównej bohaterki. Historia miłosna - banalna i niskich lotów, lecz pierwszy wątek... ważniejszy - niesamowicie wyciskający łzy i dający do myślenia, a przecież o to chodzi w powieściach!

Przepiękna opowieść o miłości dwojga ludzi. Wzruszająca, momentami z delikatnym poczuciem humoru.

Przepiękna opowieść o miłości dwojga ludzi. Wzruszająca, momentami z delikatnym poczuciem humoru.

Niestety ze smutkiem muszę stwierdzić, że film przebił książkę o głowę. Coś mi w niej brakowało, a gdy obejrzałam film... wiedziałam czego mi w niej zabrakło.

Niestety ze smutkiem muszę stwierdzić, że film przebił książkę o głowę. Coś mi w niej brakowało, a gdy obejrzałam film... wiedziałam czego mi w niej zabrakło.

Spokojna i romantyczna. Zakończenie do przewidzenia, lecz mimo tego dobrze się ją czyta.

Spokojna i romantyczna. Zakończenie do przewidzenia, lecz mimo tego dobrze się ją czyta.

Jedna z nielicznych powieści, która mnie zaskoczyła! Niesamowita i wyjątkowo romantyczna opowieść o trzech pięknych wątkach.

Jedna z nielicznych powieści, która mnie zaskoczyła! Niesamowita i wyjątkowo romantyczna opowieść o trzech pięknych wątkach.

Niezwykle wzruszająca i romantyczna opowieść o dwojgu dojrzałych połówkach tego samego jabłka, które odnalazły wspólne szczęście. Idealna i mało wymagająca opowieść, a jednocześnie niezwykle pochłaniająca i romantyczna. Nie zabraknie przy jej czytaniu również łez, które mogą wypływać słonym potokiem.

Niezwykle wzruszająca i romantyczna opowieść o dwojgu dojrzałych połówkach tego samego jabłka, które odnalazły wspólne szczęście. Idealna i mało wymagająca opowieść, a jednocześnie niezwykle pochłaniająca i romantyczna. Nie zabraknie przy jej czytaniu również łez, które mogą wypływać słonym potokiem.

Dobra, lecz nie doskonała.
Zarys historii ciekawy, lecz niestety można się spodziewać zakończenia. Chciałabym, aby w końcu książka mnie w jakiś sposób zaskoczyła i zdziwiła. Ta niestety taka nie jest. Mimo iż śmierć żony głównego bohatera jest misterną zagadką... a w zasadzie nie śmierć, lecz osoba, która zbiegła z miejsca wypadku, a cała akcja opiera się o odnalezienie sprawcy, nie jest to opisane w tak wodzący za nosek czytelnika sposób jak to jest w thrillerach i wszelkiego rodzaju innych kryminałach.
Niestety w tym momencie dobry romans, musi mieć swoje specjalne tło i historię, lecz uważam, że porywanie się przy romansach (jako wątek poboczny) na wątki kryminalne (wybierany jako ten główny) nie jest dobrym rozwiązaniem jeśli nie jest się w stanie dobrze tego pociągnąć. Uwielbiam Sparksa i będę to powtarzała wiele razy, ale zarys fabuły mnie nie przekonał, a zwroty akcji - dobry lecz niestety do przewidzenia, chociażby co do osoby, pod której kołami zginęła żona głównego bohatera. Problem, z którym będzie się borykał bohater po odnalezieniu sprawcy będzie trudny. Decyzja, którą będzie musiał podjąć - kluczowa w całej historii, a szkoda.
z motyką na słońce

Dobra, lecz nie doskonała.
Zarys historii ciekawy, lecz niestety można się spodziewać zakończenia. Chciałabym, aby w końcu książka mnie w jakiś sposób zaskoczyła i zdziwiła. Ta niestety taka nie jest. Mimo iż śmierć żony głównego bohatera jest misterną zagadką... a w zasadzie nie śmierć, lecz osoba, która zbiegła z miejsca wypadku, a cała akcja opiera się o odnalezienie...

O ile uwielbiam powieści Saparksa, o tyle "NA ratunek" zaczyna się standardowo i kończy oklepanie, co niestety mnie nie urzekło. Sam zarys głównego wątka czyli upośledzenia mowy syna głównej bohaterki bardzo ciekawy i godny rozwinięcia, a nie zbagatelizowania.
Książka (niestety w mojej skromnej opinii) zwyczajna i raczej napisana jakby tylko po to, aby wyszła kolejna.

O ile uwielbiam powieści Saparksa, o tyle "NA ratunek" zaczyna się standardowo i kończy oklepanie, co niestety mnie nie urzekło. Sam zarys głównego wątka czyli upośledzenia mowy syna głównej bohaterki bardzo ciekawy i godny rozwinięcia, a nie zbagatelizowania.
Książka (niestety w mojej skromnej opinii) zwyczajna i raczej napisana jakby tylko po to, aby wyszła...

Zdecydowanie i bez zastanowienia 10 gwiazdek!
Moja ukochana, pomimo niewielu kartek do przeczytania.
Zaczynam płakać za każdym razem jak ją czytam! Sparks w Jesiennej Miłości ukazuje nam bardzo trudną miłość... miłość, która może przytrafić się każdemu z nas! Niesamowicie piękna i wzruszająca miłość dwojga młodych ludzi, których pomimo różnego charakteru, ostatecznie los przyciąga ku sobie malując im historię życia.

Zdecydowanie i bez zastanowienia 10 gwiazdek!
Moja ukochana, pomimo niewielu kartek do przeczytania.
Zaczynam płakać za każdym razem jak ją czytam! Sparks w Jesiennej Miłości ukazuje nam bardzo trudną miłość... miłość, która może przytrafić się każdemu z nas! Niesamowicie piękna i wzruszająca miłość dwojga młodych ludzi, których pomimo różnego charakteru, ostatecznie los...

Bardzo cenię sobie autora, gdyż większość jego książek ma zaplanowane i sprytne zwroty akcji, które zmieniają bieg historii. Pamiętnik jest delikatną i niezwykle romantyczną powieścią dla wrażliwych ludzi. Dobra prosta książka na zimowe wieczory przy kominku i lampce wina.

Bardzo cenię sobie autora, gdyż większość jego książek ma zaplanowane i sprytne zwroty akcji, które zmieniają bieg historii. Pamiętnik jest delikatną i niezwykle romantyczną powieścią dla wrażliwych ludzi. Dobra prosta książka na zimowe wieczory przy kominku i lampce wina.

Gniot jakich mało. Książka dla kobiet, które lubią delikatną historię bez szczególnych zwrotów akcji, zaskoczeń. Można ją położyć obok pamiętnika człowieka, krósy spisuje swoje trzy miesiące życia, w których zupełnie nic nie robił. Kolejna, która zapowiadała się doskonale, autorka mogła z niej wydusić kilkadziesiąt ciekawych fabuł, a nie zrobiła z tym zupełnie nic, zawodząc mnie, gdyż zmarnowałam na nią jedynie swój czas.

Gniot jakich mało. Książka dla kobiet, które lubią delikatną historię bez szczególnych zwrotów akcji, zaskoczeń. Można ją położyć obok pamiętnika człowieka, krósy spisuje swoje trzy miesiące życia, w których zupełnie nic nie robił. Kolejna, która zapowiadała się doskonale, autorka mogła z niej wydusić kilkadziesiąt ciekawych fabuł, a nie zrobiła z tym zupełnie nic, zawodząc...

Kolejna książka o jakiejś miłości, bez dobrego podłoża i dobrej historii. Wymęczyła mnie tak bardzo, że oszczędziłam sobie czytania Gabriela. Oklepana miłość dziewczyny, która pracuje dla bogatego mężczyzny. Zero romantyzmu. Opisy seksu prymitywne i bynajmniej nie górnolotne. Jedyne co w powieści jest pociągające to zachęcający wzrok mężczyzny umieszczonego na okładce. Mężczyzna jednak zwodzi, gdyż sugeruje nam, że po otwarciu książki czekać nas będzie niekończąca się opowieść ociekająca namiętnością.

Kolejna książka o jakiejś miłości, bez dobrego podłoża i dobrej historii. Wymęczyła mnie tak bardzo, że oszczędziłam sobie czytania Gabriela. Oklepana miłość dziewczyny, która pracuje dla bogatego mężczyzny. Zero romantyzmu. Opisy seksu prymitywne i bynajmniej nie górnolotne. Jedyne co w powieści jest pociągające to zachęcający wzrok mężczyzny umieszczonego na okładce....

Historia ciekawa, lecz jej realizacja marna. Nie zaskoczyła mnie w żaden sposób. Zakończenie do przewidzenia. Ode mnie 4 gwiazdki za to, że czyta się ją przyjemnie, lecz bez żadnych emocji, bo ich nie wywiera na czytelniku, a przynajmniej na mnie.

Historia ciekawa, lecz jej realizacja marna. Nie zaskoczyła mnie w żaden sposób. Zakończenie do przewidzenia. Ode mnie 4 gwiazdki za to, że czyta się ją przyjemnie, lecz bez żadnych emocji, bo ich nie wywiera na czytelniku, a przynajmniej na mnie.

Tak jak się spodziewałam, autorka książki wypuściła drugą część najwyraźniej tylko w celach sprzedażowych. Nie ujęła mnie w żaden nawet najmniejszy sposób. Zero jakiejkolwiek zaskakującej fabuły. Poza dwoma ciekawymi momentami, nie było w niej zupełnie nic co mogłabym zaliczyć do miana dobrej książki, aczkolwiek przymierzam się do przeczytania trzeciej części, aby upewnić się, czy miałam rację co do faktu, że pani Moyes spartoliła coś co było dobre, czyli pierwszą część.

Tak jak się spodziewałam, autorka książki wypuściła drugą część najwyraźniej tylko w celach sprzedażowych. Nie ujęła mnie w żaden nawet najmniejszy sposób. Zero jakiejkolwiek zaskakującej fabuły. Poza dwoma ciekawymi momentami, nie było w niej zupełnie nic co mogłabym zaliczyć do miana dobrej książki, aczkolwiek przymierzam się do przeczytania trzeciej części, aby upewnić...

Doba historia. Gdyby nie fakt, że wcześniej obejrzałam film, z pewnością koniec by mnie zaskoczył.

Doba historia. Gdyby nie fakt, że wcześniej obejrzałam film, z pewnością koniec by mnie zaskoczył.