Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza powieść Heinleina przeczytana przeze mnie i niestety spore rozczarowanie. Książka jest całkowicie pozbawiona emocji. Czyta się ją jak jakieś słabe sprawozdanie. Głównie wynika to z beznadziejnych dialogów, od których wieje sztucznością, a w wielu przypadkach infantylnością. Nie pomaga „nijakość” głównych bohaterów (Sama i Mary). Postacie są tak płaskie, że mogłyby to być roboty i nie byłoby różnicy. Trudno się do nich przywiązać, ich postępowanie często jest nielogiczne i na siłę przedramatyzowane. Do tego fatalny wątek miłosny, nikomu i niczemu nie potrzebny. Kolejną słabostką książki są obcy – prawie nic o nich nie wiadomo. Poza tym, że nijak wyglądają i zachowują się jak rośliny. W jaki sposób zbudowały tak potężną cywilizację, która podbijała wszechświat? Chyba tylko autor był sobie to wstanie wyobrazić. Pomysł na fabułę może i niezły (choć Wells częściowo już to przerabiał w Wojnie Światów). Nie znajduję już żadnych plusów, co więcej, nasuwają mi się kolejne minusy (choćby OCZYWISTY zwrot akcji w ostatnim rozdziale). Może lepiej już tej książki nie pogrążać...

Pierwsza powieść Heinleina przeczytana przeze mnie i niestety spore rozczarowanie. Książka jest całkowicie pozbawiona emocji. Czyta się ją jak jakieś słabe sprawozdanie. Głównie wynika to z beznadziejnych dialogów, od których wieje sztucznością, a w wielu przypadkach infantylnością. Nie pomaga „nijakość” głównych bohaterów (Sama i Mary). Postacie są tak płaskie, że mogłyby...