Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść science fiction wydana 1898r. (w Polsce 1899r.).
Tak w tysiąc osiemset!
Więc trochę się zmieniło to co wiemy i to co może być s-f. Ale co ciekawe to tylko na początku bo z czasem okazuje się, że po inwazji na ziemię to nie ważne czy w XIX czy XXI wieku świat i przeżycie na nim będzie wyglądało podobnie.
Bardzo lubię gdy książka jest dobrze zilustrowana a ta jest i ilustracji jest naprawdę sporo.

I jeszcze jedno bo pewnie niektórym te dwa nazwiska się mylą:
- Herbert George Wells – autor tej książki
- George Orson Welles – twórca słuchowiska z 1938r na podstawie tej książki, które wśród słuchaczy zostało odebrane jako rzeczywisty reportaż inwazji na Ziemię.

Powieść science fiction wydana 1898r. (w Polsce 1899r.).
Tak w tysiąc osiemset!
Więc trochę się zmieniło to co wiemy i to co może być s-f. Ale co ciekawe to tylko na początku bo z czasem okazuje się, że po inwazji na ziemię to nie ważne czy w XIX czy XXI wieku świat i przeżycie na nim będzie wyglądało podobnie.
Bardzo lubię gdy książka jest dobrze zilustrowana a ta jest i...

Przyznam trudna, męcząca ale chyba zawsze aktualna. Zwłaszcza dla nas Polaków. Jeśli ktoś myśli, że taki świat nie jest możliwy to lepiej niech posypie głowę popiołem, założy zgrzebny wór, zamknie się w pustelni i medytuje aż nastąpi olśnienie.

Przyznam trudna, męcząca ale chyba zawsze aktualna. Zwłaszcza dla nas Polaków. Jeśli ktoś myśli, że taki świat nie jest możliwy to lepiej niech posypie głowę popiołem, założy zgrzebny wór, zamknie się w pustelni i medytuje aż nastąpi olśnienie.

Zacznijmy od cytatów, które zapadły mi w pamięci:

„Dokąd idzie dusza, kiedy umiera się w piekle?”
„Jedna z zalet współdziałania z czasem, a nie przeciwstawiania się mu, polega na tym, że się go nie marnuje”

Jest to pięknie wydany ale opasły tom (wolałbym kilka cieńszych) zawierający:
- „Świat Rocannona” (10/10)
- „Planeta wygnania” (9/10)
- „Miasto złudzeń” (8/10)
- „Lewa ręka ciemności” (9/10)
- „Słowo „las” znaczy „świat” (8/10)
- „Wydziedziczeni” (8/10)
Oceny poszczególnych części w nawiasach. No może wyszło i słabe 9 ale dziewięć. Może trochę z sentymentu bo przecież kilka z nich czytałem lata temu i mam je ciągle również w tych wydaniach z AMBER?
Czytając czuje się jednak jak mocno staliśmy się sci-fi do czasów gdy te książki powstawały autorce nawet pewnie do głowy nie przyszły takie rozwiązania jak e-book, Internet, GSM, GPS…

Zacznijmy od cytatów, które zapadły mi w pamięci:

„Dokąd idzie dusza, kiedy umiera się w piekle?”
„Jedna z zalet współdziałania z czasem, a nie przeciwstawiania się mu, polega na tym, że się go nie marnuje”

Jest to pięknie wydany ale opasły tom (wolałbym kilka cieńszych) zawierający:
- „Świat Rocannona” (10/10)
- „Planeta wygnania” (9/10)
- „Miasto złudzeń” (8/10)
- „Lewa...

W mojej kolejności czytania to 5 tom i jak na razie najsłabszy.
Nie chodzi tu o pomysł bo jest całkiem fajny ale o styl który jest jakiś trochę inny od pozostałych (pewnie z chęci nawiązania przez Terry’ego Pratchetta do Shakespeare’a).
Jak dla mnie łączenie Makbeta i Świata Dysku do siebie nie pasuje.

W mojej kolejności czytania to 5 tom i jak na razie najsłabszy.
Nie chodzi tu o pomysł bo jest całkiem fajny ale o styl który jest jakiś trochę inny od pozostałych (pewnie z chęci nawiązania przez Terry’ego Pratchetta do Shakespeare’a).
Jak dla mnie łączenie Makbeta i Świata Dysku do siebie nie pasuje.

Początek cyklu "Wiedźmy" fajny pomysł na główną bohaterkę. Daje jeszcze duże możliwości. Ciekawe czy autor je wykorzysta w kolejnych tomach?

Początek cyklu "Wiedźmy" fajny pomysł na główną bohaterkę. Daje jeszcze duże możliwości. Ciekawe czy autor je wykorzysta w kolejnych tomach?

Świetnie napisania.
Ciekawa historia a autor nie zniża się do wulgaryzmów, używając kulturalnego języka. Widzicie marni pisarczykowie?
Da się bez chamstwa?

Świetnie napisania.
Ciekawa historia a autor nie zniża się do wulgaryzmów, używając kulturalnego języka. Widzicie marni pisarczykowie?
Da się bez chamstwa?

Świetnie napisana, kulturalnym, pozbawionym wulgaryzmów językiem.
Naszpikowana inteligentnym i niejednokrotnie zawoalowanym humorem.

Co do wulgaryzmów po jakie sięgają niestety ostatnio pisarze to warto przypomnieć, że Słownik Poprawnej Polszczyzny PWN zaznacza, że „Występują one przeważnie w mowie ludzi o niskim poziomie kulturalnym i umysłowym…”
Ot i nic dodać nic ująć.
Czytajmy więc i bądźmy ambasadorami tego co stanowi kulturę aby nie być w gronie tych o których wspomina słownik.

Świetnie napisana, kulturalnym, pozbawionym wulgaryzmów językiem.
Naszpikowana inteligentnym i niejednokrotnie zawoalowanym humorem.

Co do wulgaryzmów po jakie sięgają niestety ostatnio pisarze to warto przypomnieć, że Słownik Poprawnej Polszczyzny PWN zaznacza, że „Występują one przeważnie w mowie ludzi o niskim poziomie kulturalnym i umysłowym…”
Ot i nic dodać nic ująć....

@8! – wulgarne słownictwo (bo trzeba piętnować za to autorów)

Zaczyna się historią o Karsie Orlongu i jest to kawał dobrego heroic fantasy. Niestety później jest jak w poprzednich częściach - marnie. Czyli malazańskie flaki z olejem. Gdyby nie ten początek to dałbym tej książce max 4/10. Stiwen Erikson ma całkiem niezłe pomysły ale na ~300str. a ciągnie to przez ~900str. co obniża zdecydowanie satysfakcję z takiej lektury.

@8! – wulgarne słownictwo (bo trzeba piętnować za to autorów)

Zaczyna się historią o Karsie Orlongu i jest to kawał dobrego heroic fantasy. Niestety później jest jak w poprzednich częściach - marnie. Czyli malazańskie flaki z olejem. Gdyby nie ten początek to dałbym tej książce max 4/10. Stiwen Erikson ma całkiem niezłe pomysły ale na ~300str. a ciągnie to przez ~900str....

Bardzo różny poziom. Od najwyższego za jaki uważam np. "Wesele w Atomicach" do całkiem słabych. Niestety chyba tych słabszych jest jednak więcej. Jeśli ktoś chce coś ekstra od Sławomira Mrożka to ja polecam osobną książkę: "Czekoladki dla Prezesa".

Bardzo różny poziom. Od najwyższego za jaki uważam np. "Wesele w Atomicach" do całkiem słabych. Niestety chyba tych słabszych jest jednak więcej. Jeśli ktoś chce coś ekstra od Sławomira Mrożka to ja polecam osobną książkę: "Czekoladki dla Prezesa".

Jak zarobić na czymś co nie jest nic warte?
Wykorzystać znane nazwisko (Stephen King), w tytule nawiązać do czegoś co już było i się dobrze kojarzy, wsadzić to w dobrą oprawę, trochę zareklamować i pewnie ktoś się nabierze i kupi.
Nie wiem co się dzieje z ZYSK I S-KA? Czytelnicy czekają na dalsze wydania tego co rozpoczęli (Gra o tron. Edycja ilustrowana, Koło czasu…) a ci takie gnioty puszczają.
No dobra ale co ten paszkwil oprócz tego, że po jego przeczytaniu mamy świadomość iż ośmieszono i obrażono naszą inteligencję zawiera?
Dwanaście opowiadań, które postanowiłem ocenić indywidualnie aby nie ucierpiały na ocenie te wystające ponad ocenę końcową:
1). NIEBIESKI KOMPRESOR: 1/10
2). SIEĆ: 2/10
3). OPOWIEŚĆ O HOLOCAUŚCIE: 1/10
4). AELINA: 3/10
5). PIDGIN I THERESA: 2/10
6). KONIECWSZYSTKICH RZECZY: 2/10
7). CMENTARNY TANIEC: 1/10
8). WCIĄCNIĘTY W OGIEN: 7/10 (może i głupie ale dobrze napisane)
9). TOWARZYSZ: 1/10
10). MOWNE SERCE: 1/10
11). MIŁOŚĆ MATKI: 2/10
12). KSIĘGA STRAŻNIKA: 6/10

Jak zarobić na czymś co nie jest nic warte?
Wykorzystać znane nazwisko (Stephen King), w tytule nawiązać do czegoś co już było i się dobrze kojarzy, wsadzić to w dobrą oprawę, trochę zareklamować i pewnie ktoś się nabierze i kupi.
Nie wiem co się dzieje z ZYSK I S-KA? Czytelnicy czekają na dalsze wydania tego co rozpoczęli (Gra o tron. Edycja ilustrowana, Koło czasu…) a ci...

Świetne rysunki i dobry scenariusz. Przygoda najwyraźniej będzie miała ciąg dalszy bo ten album jej jeszcze nie zamyka.

Świetne rysunki i dobry scenariusz. Przygoda najwyraźniej będzie miała ciąg dalszy bo ten album jej jeszcze nie zamyka.

Kreska R. Surżenko jakoś mi w Thorgalu aktualnie najbardziej odpowiada. A komiks należy oceniać również pod względem graficznym.

Kreska R. Surżenko jakoś mi w Thorgalu aktualnie najbardziej odpowiada. A komiks należy oceniać również pod względem graficznym.

Świat komiksu chyba upada. Marveloskie komiksy dostają wyższe oceny od Thorgala. Dlaczego? Bo tam oceniają tylko fani tego gatunku? Mi nawet do głowy by nie przyszło aby czytać MARVELA bo tego nie lubię.
A po Thorgala sięgają malkontenci? Czy już brak prawdziwych miłośników tego cyklu?

Świat komiksu chyba upada. Marveloskie komiksy dostają wyższe oceny od Thorgala. Dlaczego? Bo tam oceniają tylko fani tego gatunku? Mi nawet do głowy by nie przyszło aby czytać MARVELA bo tego nie lubię.
A po Thorgala sięgają malkontenci? Czy już brak prawdziwych miłośników tego cyklu?

Jeśli albumy tak ściśle się ze sobą łączą to powinniśmy krócej czekać na kolejne. I mam coraz bardziej nieodparte wrażenie, że Thorgal jako postać staje się coraz bardziej nie bohaterem ale "wioskowym głupkiem" który dla własnych zasad i wygody potrafi zniszczyć możliwości rozwoju ludzi.

ISDN mojego wydania: 978-83-281-5290-8

Jeśli albumy tak ściśle się ze sobą łączą to powinniśmy krócej czekać na kolejne. I mam coraz bardziej nieodparte wrażenie, że Thorgal jako postać staje się coraz bardziej nie bohaterem ale "wioskowym głupkiem" który dla własnych zasad i wygody potrafi zniszczyć możliwości rozwoju ludzi.

ISDN mojego wydania: 978-83-281-5290-8

Jak dla mnie to główna seria Thorgala traci klimat. Nie chodzi to o wstawki s-f bo to zawsze było ale coś jest tu gorzej od serii pobocznych.

Jak dla mnie to główna seria Thorgala traci klimat. Nie chodzi to o wstawki s-f bo to zawsze było ale coś jest tu gorzej od serii pobocznych.

Świetny scenariusz i przepiękna kreska.
Sam album jednak krwawy jak sugeruje okładka.

Świetny scenariusz i przepiękna kreska.
Sam album jednak krwawy jak sugeruje okładka.

Do albumu nie siadamy nie zaliczając serii LOUVE powiedzmy do t.7 włącznie. Zresztą dowiemy się tego na pierwszej stronie. A Album równie dobrze mógłby być t.8 serii LOUVE.

Do albumu nie siadamy nie zaliczając serii LOUVE powiedzmy do t.7 włącznie. Zresztą dowiemy się tego na pierwszej stronie. A Album równie dobrze mógłby być t.8 serii LOUVE.

Kiedyś każdy album, każdy komiks to była osobna historia.
Teraz przygoda Ciągnie się przez kilka zeszytów a na dodatek przeplata się między seriami. Nie wystarczy już przeczytać jednego wyrwanego z całości serii komiksu. Trzeba być na bieżąco. Może dlatego takie niskie oceny? Bo pewnie niewielu zostało takich jak ja, czytających "Thorgala" od pierwszego wydania w 1988r.

Kiedyś każdy album, każdy komiks to była osobna historia.
Teraz przygoda Ciągnie się przez kilka zeszytów a na dodatek przeplata się między seriami. Nie wystarczy już przeczytać jednego wyrwanego z całości serii komiksu. Trzeba być na bieżąco. Może dlatego takie niskie oceny? Bo pewnie niewielu zostało takich jak ja, czytających "Thorgala" od pierwszego wydania w...

Kolejny przepięknie ilustrowany i oparty na dobrym scenariuszu album. Łączy się z poprzednimi z tej serii i serii podstawowej - sporo tu odnośników do nich. Jest nawet nawiązanie do tomu 14 "AARICIA" wydanego w 1989r. Kto nie ma w pamięci lub na półce całej serii może nie docenić. Thorgale stały się już chyba albumami dla wiernych fanów.
Ja kupuję te komiksy od pierwszego wydania.

ISDN mojego wydania: 978-83-281-0293-4

Kolejny przepięknie ilustrowany i oparty na dobrym scenariuszu album. Łączy się z poprzednimi z tej serii i serii podstawowej - sporo tu odnośników do nich. Jest nawet nawiązanie do tomu 14 "AARICIA" wydanego w 1989r. Kto nie ma w pamięci lub na półce całej serii może nie docenić. Thorgale stały się już chyba albumami dla wiernych fanów.
Ja kupuję te komiksy od pierwszego...

Po marnym albumie z głównej serii Thorgal: Aniel to znowu powrót do najwyższej jakości. A Roman Surżenko graficznie przerósł mistrza Grzegorza Rosińskiego. Chociaż nie wiem czy Aniela nie kolorował syn pana Grzegorza bo w którymś z wywiadów wspominał, że jego syn zajmuje się teraz kolorowaniem. No i właśnie niestety kolor "kładzie się cieniem" na jakości Aniela. Na szczęście tu rysunki i kolor to arcydzieło.

ISDN mojego wydania: 978-83-237-6198-3

Po marnym albumie z głównej serii Thorgal: Aniel to znowu powrót do najwyższej jakości. A Roman Surżenko graficznie przerósł mistrza Grzegorza Rosińskiego. Chociaż nie wiem czy Aniela nie kolorował syn pana Grzegorza bo w którymś z wywiadów wspominał, że jego syn zajmuje się teraz kolorowaniem. No i właśnie niestety kolor "kładzie się cieniem" na jakości Aniela. Na...