Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zabrałem się za Irlandczyka po przeczytaniu Donniego Brasco. Widać różnicę w stylu pisania Brandta porównaniu z Pinsone czy nawet Puzzo, z wyraźnym wskazaniem na Brandta. Mistrzowskie prowadzenie narracji.

Zabrałem się za Irlandczyka po przeczytaniu Donniego Brasco. Widać różnicę w stylu pisania Brandta porównaniu z Pinsone czy nawet Puzzo, z wyraźnym wskazaniem na Brandta. Mistrzowskie prowadzenie narracji.

Spotkałem się z tą książką na targach książki w Krakowie. Pan bardzo ją zachwalał. Kupiłem i nie żałuje. Fenomenalna i wciągająca fabuła która pędzi dwiema równoległymi liniami czasowymi. Obie fascynujące i magnetyzujące. Polecam wielbicielom klimatów szpiegowskich.

Spotkałem się z tą książką na targach książki w Krakowie. Pan bardzo ją zachwalał. Kupiłem i nie żałuje. Fenomenalna i wciągająca fabuła która pędzi dwiema równoległymi liniami czasowymi. Obie fascynujące i magnetyzujące. Polecam wielbicielom klimatów szpiegowskich.

Mnie najwięcej kłopotu zajęło przyzwyczajenie się do słownictwa. Jak już się w to wejdzie i potraktuje słownik zwrotów używanych w "Czarnym słońcu" jako coś normalnego, można się skupić na fabule a ta naprawdę wymiata.

Mnie najwięcej kłopotu zajęło przyzwyczajenie się do słownictwa. Jak już się w to wejdzie i potraktuje słownik zwrotów używanych w "Czarnym słońcu" jako coś normalnego, można się skupić na fabule a ta naprawdę wymiata.

Mnie się książka bardzo podobała. Czyta się z dużą przyjemnością. W sumie sięgnąłem zainspirowany inną książką tego typu czyli GAD-em. Takie historyjki ze świata policji czy więziennictwa robią się coraz popularne. Czekam na kolejne książki tego typu np. o lekarzach, czy górnikach.

Mnie się książka bardzo podobała. Czyta się z dużą przyjemnością. W sumie sięgnąłem zainspirowany inną książką tego typu czyli GAD-em. Takie historyjki ze świata policji czy więziennictwa robią się coraz popularne. Czekam na kolejne książki tego typu np. o lekarzach, czy górnikach.