Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężko jest znaleźć słowa, kiedy człowiek ma naprawdę coś do powiedzenia.

Ciężko jest znaleźć słowa, kiedy człowiek ma naprawdę coś do powiedzenia.

Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.

Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.

Tak bardzo boję się stracić coś, co kocham, że nie chcę kochać niczego.

Tak bardzo boję się stracić coś, co kocham, że nie chcę kochać niczego.

Urodzić się głupcem to nie wstyd. Wstyd tylko głupcem umrzeć.

Urodzić się głupcem to nie wstyd. Wstyd tylko głupcem umrzeć.

Życie z drugim człowiekiem polega na tym, że zaczyna się lubić jego dziwactwa.

Życie z drugim człowiekiem polega na tym, że zaczyna się lubić jego dziwactwa.

Ale w miarę czekania przestaje się już czekać.

Ale w miarę czekania przestaje się już czekać.

Jesteś o tyle spojrzeń ode mnie. Jest mi o tyle Twych spojrzeń samotniej.

Jesteś o tyle spojrzeń ode mnie. Jest mi o tyle Twych spojrzeń samotniej.

Jeśli coś kochasz, pozwól temu odejść. Jeżeli nie wróci,to znaczy, że nigdy nie było twoje.

Jeśli coś kochasz, pozwól temu odejść. Jeżeli nie wróci,to znaczy, że nigdy nie było twoje.

Śnimy, bo nie możemy wytrzymać prawdy.

Śnimy, bo nie możemy wytrzymać prawdy.

Nic na świecie nie jest warte, żeby człowiek odwrócił się od tego, co kocha. A jednak ja także się odwracam, sam nie wiedząc dlaczego.

Nic na świecie nie jest warte, żeby człowiek odwrócił się od tego, co kocha. A jednak ja także się odwracam, sam nie wiedząc dlaczego.

Zrozumiałam tę oto zasadniczą lekcję. Żeby przetrwać, musisz się nauczyć żyć bez niczego. Pierwszy umiera optymizm, po nim miłość, na końcu nadzieja. Mimo to musisz trwać.

Zrozumiałam tę oto zasadniczą lekcję. Żeby przetrwać, musisz się nauczyć żyć bez niczego. Pierwszy umiera optymizm, po nim miłość, na końcu nadzieja. Mimo to musisz trwać.

No to znaczy, że mama nie jest szczęśliwa. Bo mama się wstydzi. Każdy się wstydzi być nieszczęśliwym. To tak jak nie odrobić zadania albo mieć pryszcza. Wszyscy, którzy nie są szczęśliwi, czują się winni jak przestępcy.

No to znaczy, że mama nie jest szczęśliwa. Bo mama się wstydzi. Każdy się wstydzi być nieszczęśliwym. To tak jak nie odrobić zadania albo mieć pryszcza. Wszyscy, którzy nie są szczęśliwi, czują się winni jak przestępcy.

Czy to nie zadziwiające, jak bardzo można cierpieć, kiedy wszystko jest właściwie w porządku?

Czy to nie zadziwiające, jak bardzo można cierpieć, kiedy wszystko jest właściwie w porządku?

To takie smutne, wszystko takie smutne; przeżywamy nasze życie jak idioci; a potem umieramy.

To takie smutne, wszystko takie smutne; przeżywamy nasze życie jak idioci; a potem umieramy.