Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trochę mam problem z tą publikacją.
Z jednej strony temat ważny i dobrze, że się o nim m.in. za sprawą takich książek robi głośno.

Z drugiej autorka często odwołuje się do różnych badań, ale równie często przytacza tzw. dowody anegdotyczne... Irytujący jest czasem całkowity brak wątpliwości, kłócący się z naukowym podejściem. No i nie mogę przeboleć biednego Jerry'ego, co to się wziął był i wykiełkował, i tak powstał choca..., sorry, tak powstały organizmy fotosyntezujące (a fitoplankton?!). Niby to wszystko ma ułatwiać odbiór ważnych przecież treści, ale momentami je znacząco infantylizuje.

Same porady dotyczące sposobów zapobiegania skokom cukru we krwi szkodliwe raczej nie są (może poza szokującym nieco pomysłem picia rozcieńczonego octu). Mam jednak wrażenie, że bardziej chodzi o absolutne podstawy, typu np. wytrawne śniadania, ruch czy znaczenie błonnika w menu.

Jeżeli ktoś w ogóle interesuje się żywieniem czy np. dietą z niskim indeksem glikemicznym, to zbyt wielu nowych rzeczy tu dla siebie nie znajdzie, a parę innych będzie kontrowersyjnych (ilość posiłków dziennie, poddawanie w wątpliwość przewagę pieczywa pełnoziarnistego nad białym itd.).

Dość przystępnie natomiast opisane są mechanizmy związane z wydzielaniem insuliny oraz gospodarką węglowodanami, dla kogoś, kto dopiero zaczyna się tym interesować może być to wartościowe.

Trochę mam problem z tą publikacją.
Z jednej strony temat ważny i dobrze, że się o nim m.in. za sprawą takich książek robi głośno.

Z drugiej autorka często odwołuje się do różnych badań, ale równie często przytacza tzw. dowody anegdotyczne... Irytujący jest czasem całkowity brak wątpliwości, kłócący się z naukowym podejściem. No i nie mogę przeboleć biednego Jerry'ego, co...