Kolejna dobra pozycja z tzw. serii szetlandzkiej. Uwielbiam klimat stworzony przez autorkę, jej umiejętność portretowania małych społeczności. Wspaniały kryminał do smakowania w czasie długich jesienno-zimowych wieczorów.

Kolejna dobra pozycja z tzw. serii szetlandzkiej. Uwielbiam klimat stworzony przez autorkę, jej umiejętność portretowania małych społeczności. Wspaniały kryminał do smakowania w czasie długich jesienno-zimowych wieczorów.

Jimmy Perez po tragicznej śmierci narzeczonej musi wrócić do rzeczywistości. Na wyspie pojawia się młoda detektyw, która ma poprowadzić śledztwo w sprawie śmierci dziennikarza pochodzącego z Szetlandów.Perez włącza się do dochodzenia. Wkrótce ginie narzeczony Evie Watt, zaangażowanej w projekt energetyczny na wyspie. Wcześniej miała romans z zamordowanym dziennikarzem. Policjanci muszą powiązać tropy i odnaleźć sprawcę obu zbrodni. Perez stara się współpracować z nową szefową. Sprawa jak zwykle nie jest oczywista.

Jimmy Perez po tragicznej śmierci narzeczonej musi wrócić do rzeczywistości. Na wyspie pojawia się młoda detektyw, która ma poprowadzić śledztwo w sprawie śmierci dziennikarza pochodzącego z Szetlandów.Perez włącza się do dochodzenia. Wkrótce ginie narzeczony Evie Watt, zaangażowanej w projekt energetyczny na wyspie. Wcześniej miała romans z zamordowanym dziennikarzem....

Jakkolwiek absurdalnie by to nie zabrzmiało, to najbardziej udaną powieścią “Kwartetu szetlandzkiego” jest (jak dotąd) w mojej opinii piąta jego część, czyli właśnie “Martwa woda”.
Poprzednie cztery części przyzwyczaiły mnie już do tego, że akcja toczy się tu niespiesznie, a w pierwszej połowie w wątku kryminalnym w zasadzie w ogóle niewiele się dzieje. Tymczasem “Martwa woda” pod tym względem jest o wiele równiejsza i od samego początku możemy towarzyszyć żmudnemu, ale dobrze zorganizowanemu śledztwu. To już jest bez wątpienia rasowy, klasyczny kryminał.
Nieco zmarginalizowany jest tu udział Jimmiego Pereza, który ciągle nie może dojść do siebie po traumatycznych przeżyciach opisanych w poprzedniej książce. Na jego miejscu pojawia się nowa osoba kierująca śledztwem, młoda inspektor Willow, która od początku wzbudza sympatię i robi jak najlepsze wrażenie. Z zainteresowaniem będę obserwował dalszy rozwój tej postaci.
W tej powieści intryga kryminalna jest bodaj najlepsza z dotychczasowych, starannie przemyślana i solidnie zakręcona.
Całość fabuły pod pełną kontrolą Ann Cleeves, której sprawność literacka i lekkość pióra znowu mi zaimponowały.
Zdecydowanie polecam.

Jakkolwiek absurdalnie by to nie zabrzmiało, to najbardziej udaną powieścią “Kwartetu szetlandzkiego” jest (jak dotąd) w mojej opinii piąta jego część, czyli właśnie “Martwa woda”.
Poprzednie cztery części przyzwyczaiły mnie już do tego, że akcja toczy się tu niespiesznie, a w pierwszej połowie w wątku kryminalnym w zasadzie w ogóle niewiele się dzieje. Tymczasem “Martwa...

Bardzo lubię serię tej autorki, więc z przyjemnością wróciłam na Szetlandy:) To co mi się podoba w książkach Ann Cleeves to zgrabne osadzenie wątku kryminalnego w lokalnej społeczności, odpowiednie proporcje pomiędzy życiem prywatnym bohaterów a historią morderstwa i nawiązanie do tradycji i zwyczajów mieszkańców wysp. Właściwie wszystkie części cyklu trzymają poziom, co nie jest oczywiste w przypadku innych autorów.
Zauważyłam przy okazji, że na mojej subiektywnej liście najlepszych autorów powieści kryminalnych, pierwsze 4 miejsca zajmują... kobiety:) Ann Cleeves jest w tej czołówce.

Bardzo lubię serię tej autorki, więc z przyjemnością wróciłam na Szetlandy:) To co mi się podoba w książkach Ann Cleeves to zgrabne osadzenie wątku kryminalnego w lokalnej społeczności, odpowiednie proporcje pomiędzy życiem prywatnym bohaterów a historią morderstwa i nawiązanie do tradycji i zwyczajów mieszkańców wysp. Właściwie wszystkie części cyklu trzymają poziom, co...

Książka wydaję się być zbyt melancholijna. Fabuła mało wartka, bardziej przypomina mi to zbiór opowiadań bohaterów niż prawdziwy kryminał. Może trochę za delikatna jak dla mnie. Raczej nie sięgnę ponownie po powieści tej autorki.

Książka wydaję się być zbyt melancholijna. Fabuła mało wartka, bardziej przypomina mi to zbiór opowiadań bohaterów niż prawdziwy kryminał. Może trochę za delikatna jak dla mnie. Raczej nie sięgnę ponownie po powieści tej autorki.

Wątek kryminalny nie jest najmocniejszą stroną tej książki, ale ogólnie oceniam ja dobrze.
Perez powoli wraca do pracy po tragicznej śmierci narzeczonej i próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Do akcji wkracza nowa detektyw Willow. Mam nadzieję, że pojawi się ona w kolejnych tomach.

Wątek kryminalny nie jest najmocniejszą stroną tej książki, ale ogólnie oceniam ja dobrze.
Perez powoli wraca do pracy po tragicznej śmierci narzeczonej i próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Do akcji wkracza nowa detektyw Willow. Mam nadzieję, że pojawi się ona w kolejnych tomach.

Sama zagadka morderstwa nie jest najmocniejszą stroną książki., natomiast wprowadzenie nowej bohaterki było dobrym posunięciem. Po mniej ciekawych tomach, ten czytało mi się tak dobrze jak tom 1. Lubię pióro Cleeves. Chociaż Jimmy Perez to nie Vera Stanhope.

Sama zagadka morderstwa nie jest najmocniejszą stroną książki., natomiast wprowadzenie nowej bohaterki było dobrym posunięciem. Po mniej ciekawych tomach, ten czytało mi się tak dobrze jak tom 1. Lubię pióro Cleeves. Chociaż Jimmy Perez to nie Vera Stanhope.

Już powód przyjazdu Jerry'ego na wyspę jest mocno naciągany, ale jeszcze do przełknięcia. Niestety, jak się do tego doda domniemaną motywację zabójcy to całość robi się niemiłosiernie przekombinowana, zupełnie nie kupuję takiego obrotu spraw.

Ciekawa jest tylko postać Willow i oglądanie śledztwa dla odmiany nie oczami Jimmy'ego. Dobrze też obejrzeć Jimmy'ego trochę z dystansu.

Teraz naprawdę ciekawa byłaby kolejna powieść, w której z jakichś powodów trzeba wrócić do tej sprawy i ta gmatwanina się - tym razem wiarygodnie i koniecznie z jakimś smakowitym twistem - wyjaśnia...

Już powód przyjazdu Jerry'ego na wyspę jest mocno naciągany, ale jeszcze do przełknięcia. Niestety, jak się do tego doda domniemaną motywację zabójcy to całość robi się niemiłosiernie przekombinowana, zupełnie nie kupuję takiego obrotu spraw.

Ciekawa jest tylko postać Willow i oglądanie śledztwa dla odmiany nie oczami Jimmy'ego. Dobrze też obejrzeć Jimmy'ego trochę z...

To bardziej obyczajowy kryminał niż typowy pełnokrwisty kryminał. Książka polecona przez bibliotekarkę, ale jak dla mnie tematyka niezbyt pociągająca; akcja mizerna, bo oprócz dwóch trupów nic się tutaj zbytnio nie dzieje poza przysłowiowym pukaniem od drzwi do drzwi i rozpytywaniem, samo śledztwo baaaaardzo rozwlekłe i momentami nużące. Jedynie obrazy Szetlandów budzą zaciekawienie czytelnika. Jak dla mnie słabe, pomimo, że był to praktycznie już któryś tom z serii, nie zdecyduje się na kontynuację sagi - „Martwą wodę” doczytałam ostatnimi siłami tylko dlatego, że nigdy nie rezygnuję z już raz rozpoczętej książki, niemniej jeśli chcecie znać moje zdanie - nie warto rozpoczynać.

To bardziej obyczajowy kryminał niż typowy pełnokrwisty kryminał. Książka polecona przez bibliotekarkę, ale jak dla mnie tematyka niezbyt pociągająca; akcja mizerna, bo oprócz dwóch trupów nic się tutaj zbytnio nie dzieje poza przysłowiowym pukaniem od drzwi do drzwi i rozpytywaniem, samo śledztwo baaaaardzo rozwlekłe i momentami nużące. Jedynie obrazy Szetlandów budzą...

Bardzo spodobał mi się klimat tej serii. Śledztwa sa prowadzone dosc mozolnie, duzo tutaj wątków obyczajowych jednak bardzo przyjemnie mi sie te książki czyta. Piata część utrzymuje taki samo poziom. Nie jest gorzej, ale niestety nie jest lepiej. Z pewnością sięgnę po następna cześć.

Bardzo spodobał mi się klimat tej serii. Śledztwa sa prowadzone dosc mozolnie, duzo tutaj wątków obyczajowych jednak bardzo przyjemnie mi sie te książki czyta. Piata część utrzymuje taki samo poziom. Nie jest gorzej, ale niestety nie jest lepiej. Z pewnością sięgnę po następna cześć.