Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Początkowo nie umiałam się wciągnąć. 3 pierwsze rozdziały czytałam chyba z 4 razy. Główna pani inspektor działała mi na nerwy. Ale później... później przepadłam! Historia jest wyjątkowa, nie schematyczna. Trzyma w napięciu do końca. "Coś podobnego"- powtarzałam sobie wciąż. I ten przewrotny koniec- ja chcę więcej!!

Początkowo nie umiałam się wciągnąć. 3 pierwsze rozdziały czytałam chyba z 4 razy. Główna pani inspektor działała mi na nerwy. Ale później... później przepadłam! Historia jest wyjątkowa, nie schematyczna. Trzyma w napięciu do końca. "Coś podobnego"- powtarzałam sobie wciąż. I ten przewrotny koniec- ja chcę więcej!!

Biel jest naprawdę dobra! Przeszłość zawsze da o sobie znać, trzeba o tym pamiętać. Odgrzebana sprzed lat sprawa, która prowadzona była przez ojca Leopolda, wraca ze zdwojoną siłą. Jak wydarzenia sprzed lat powiązane są z samobójczą śmiercią młodej i pięknej studentki prawa? Czy młody prokurator w końcu pozna prawdziwą przyczynę śmierci swego taty? Dużo retrospekcji, wspaniałe ukazanie świata PRL i machin rządzących. Brawo, seria uratowana :)

Biel jest naprawdę dobra! Przeszłość zawsze da o sobie znać, trzeba o tym pamiętać. Odgrzebana sprzed lat sprawa, która prowadzona była przez ojca Leopolda, wraca ze zdwojoną siłą. Jak wydarzenia sprzed lat powiązane są z samobójczą śmiercią młodej i pięknej studentki prawa? Czy młody prokurator w końcu pozna prawdziwą przyczynę śmierci swego taty? Dużo retrospekcji,...

Nie no. Potencjał na książkę jest- historia jest w gruncie rzeczy ciekawa. Ale... ten styl. Toporny. Masakryczny, męczący. Główna bohaterka jest wszystkim przestraszona. A niby taka wyrahowana w działaniu. Nie kupuję tego. Wielka szkoda, ale książka to gigantyczny zawód.

Nie no. Potencjał na książkę jest- historia jest w gruncie rzeczy ciekawa. Ale... ten styl. Toporny. Masakryczny, męczący. Główna bohaterka jest wszystkim przestraszona. A niby taka wyrahowana w działaniu. Nie kupuję tego. Wielka szkoda, ale książka to gigantyczny zawód.

Drugi tom jest zawsze trudniejszy do napisania. A tutaj autorka miała naprawdę wysoko postawioną poprzeczkę przez tom 1. Ta książka jest mniej dynamiczna, akcja toczy się pomału, niczym spokojne życie w Kartuzach. Nie jest zła- ale trochę bardziej sztampowa, a ja osobiście wolę gdy dzieje się dużo i szybko. Nie wciągnęłam jej tak szybko jak pierwszą.

Drugi tom jest zawsze trudniejszy do napisania. A tutaj autorka miała naprawdę wysoko postawioną poprzeczkę przez tom 1. Ta książka jest mniej dynamiczna, akcja toczy się pomału, niczym spokojne życie w Kartuzach. Nie jest zła- ale trochę bardziej sztampowa, a ja osobiście wolę gdy dzieje się dużo i szybko. Nie wciągnęłam jej tak szybko jak pierwszą.

Przyznaję się bez bicia. Najpierw obejrzałam film i to on zainspirował mnie do tego, by sięgnąć po książkę. I... Książka jest duuużo lepsza od filmu (nic nowego). Wgniata w fotel, nie da się od niej oderwać. Pochłonęłam w jeden wieczór i już nie mogę się doczekać aż sięgnę po kolejne tomy. Cuuudo- naprawdę świetna narracja, lekkość, pomimo dość skomplikowanej fabuły.

Przyznaję się bez bicia. Najpierw obejrzałam film i to on zainspirował mnie do tego, by sięgnąć po książkę. I... Książka jest duuużo lepsza od filmu (nic nowego). Wgniata w fotel, nie da się od niej oderwać. Pochłonęłam w jeden wieczór i już nie mogę się doczekać aż sięgnę po kolejne tomy. Cuuudo- naprawdę świetna narracja, lekkość, pomimo dość skomplikowanej fabuły.

Uwielbiam książki medyczne. Jeszcze bardziej gdy są pisane przez specjalistów, którzy dzielą się swoim doświadczeniem. Dla początkującego fana i laika książka może być trudna w odbiorze- pomimo prób tłumaczenia zawiłości medycznych na prosty język, bywają momenty, że jest trudno (może to przez specyfikę neurochirurgii?). Ponadto zawiera dość dużo przytłaczających historii. Naprawdę trzeba to lubić by ją docenić.

Uwielbiam książki medyczne. Jeszcze bardziej gdy są pisane przez specjalistów, którzy dzielą się swoim doświadczeniem. Dla początkującego fana i laika książka może być trudna w odbiorze- pomimo prób tłumaczenia zawiłości medycznych na prosty język, bywają momenty, że jest trudno (może to przez specyfikę neurochirurgii?). Ponadto zawiera dość dużo przytłaczających historii....

Książka ma tylko 230 stron a dzieje się więcej niż niekiedy w trylogiach. Czyta się mega szybko, akcja jest dynamiczna, co chwilę coś się dzieje. Ciężko odstawić na bok. Wątki erotyczne słabe.

Książka ma tylko 230 stron a dzieje się więcej niż niekiedy w trylogiach. Czyta się mega szybko, akcja jest dynamiczna, co chwilę coś się dzieje. Ciężko odstawić na bok. Wątki erotyczne słabe.

Książka była naprawdę okej... ale tylko do czasu jak Anthony obudził się ze śpiączki, co nastąpiło bardzo szybko. Główna bohaterka jest infantylna i denerwująca. Anthony z wielkiego macho stał się ciepłą kluchą. Robi się słodko i pomimo próby zatrzęsienia całą powieścią to... Nic się nie zmienia. Już początek sugeruje jaki będzie koniec- co nie zmienia faktu, że to dobry wstęp do tomu 2

Książka była naprawdę okej... ale tylko do czasu jak Anthony obudził się ze śpiączki, co nastąpiło bardzo szybko. Główna bohaterka jest infantylna i denerwująca. Anthony z wielkiego macho stał się ciepłą kluchą. Robi się słodko i pomimo próby zatrzęsienia całą powieścią to... Nic się nie zmienia. Już początek sugeruje jaki będzie koniec- co nie zmienia faktu, że to dobry...

Książka naprawdę bardzo dobra. Odczarowywuje mit, że lekarz to nieomylny Bóg, jak lubimy ich postrzegać. To zwykli ludzie, który co prawda kończą studia z dużą dozą wiedzy, lecz to praktyka czyni ich dobrymi lekarzami. Książka pokazuje obawy, rozsterki, problemy- bez upiększania. W przystępny sposób przybliża nam psychiatrię, bo niewiele o niej wiemy jak... sami lekarze.

Książka naprawdę bardzo dobra. Odczarowywuje mit, że lekarz to nieomylny Bóg, jak lubimy ich postrzegać. To zwykli ludzie, który co prawda kończą studia z dużą dozą wiedzy, lecz to praktyka czyni ich dobrymi lekarzami. Książka pokazuje obawy, rozsterki, problemy- bez upiększania. W przystępny sposób przybliża nam psychiatrię, bo niewiele o niej wiemy jak... sami lekarze.

Przewrotna. Bardzo długo nic nie wiadomo, potem autor wodzi czytelnika za nos, podsyłając zmylające tropy. Końcówka wbija w fotel.
Niepotrzebny wątek miłosny, wciśnięty na siłę, bo tak. Psuje efekt.

Przewrotna. Bardzo długo nic nie wiadomo, potem autor wodzi czytelnika za nos, podsyłając zmylające tropy. Końcówka wbija w fotel.
Niepotrzebny wątek miłosny, wciśnięty na siłę, bo tak. Psuje efekt.

Kiedy na początku zobaczyłam przedstawienie postaci, pomyślałam, że to coś nowego- czyżby kryminał w formie dramatu? Jednak gdy przekręciłam kartkę okazało się, że to powieść. Byłam przygotowana na bardzo "zagwmatwaną" fabułę, skoro autorowi tak zależało na przedstawieniu postaci. Nic bardziej mylnego. Powieść jest lekka, komiczna, seria pomyłek. Nie mój klimat, ale pewnie znajdzie swoich amatorów. Dobra w podróży, czas upływał zdecydowanie dużo szybciej.

Kiedy na początku zobaczyłam przedstawienie postaci, pomyślałam, że to coś nowego- czyżby kryminał w formie dramatu? Jednak gdy przekręciłam kartkę okazało się, że to powieść. Byłam przygotowana na bardzo "zagwmatwaną" fabułę, skoro autorowi tak zależało na przedstawieniu postaci. Nic bardziej mylnego. Powieść jest lekka, komiczna, seria pomyłek. Nie mój klimat, ale...

Dawno książka aż tak mnie nie pochłonęła! Nie mogłam się oderwać. W końcu ktoś wykreował mądrą główną bohaterkę, którą naprawdę można polubić i nazwać rozsądną. Z biegiem historii wszystko składa się w całość. Nie jest tak jak w słabych kryminałach, że ni z gruszki ni pietruszki całą historia i modus operandi są odkywane przez przypadkową osobę ot tak. Dobrze nacechowane emocjami- naprawdę można poczuć ciarki przerażenia czytając fragmenty o złym dziecku. Bardzo dobra lektura.

Dawno książka aż tak mnie nie pochłonęła! Nie mogłam się oderwać. W końcu ktoś wykreował mądrą główną bohaterkę, którą naprawdę można polubić i nazwać rozsądną. Z biegiem historii wszystko składa się w całość. Nie jest tak jak w słabych kryminałach, że ni z gruszki ni pietruszki całą historia i modus operandi są odkywane przez przypadkową osobę ot tak. Dobrze nacechowane...

Gdybym zaczęła od Echo Man'a napewno nie sięgnęłabym po tom drugi. Policja ślęczy nad śledztwem miesiącami, a randomowa osoba tylko spogląda na tablicę zbrodni i od razu wynajduje powiązania. Jeżeli wątki miłosne mają być zaskoczeniem- to sztuczka się nie udaje, widać wszystko od początku. Wytypowanie mordercy dla fanów gatunku też nie będzie mega trudne. Książka rozgrzebuje wiele spraw, wlecze się. Wolę punkty kulminacyjne w środku powieści, a nie gonitwę tłumaczenia na sam koniec. Jest delikatny smaczek i w sumie dość otwarte zakończenie- za to plus. Chociaż nie będę czekać z niecierpliwością na ich dalsze losy.

Gdybym zaczęła od Echo Man'a napewno nie sięgnęłabym po tom drugi. Policja ślęczy nad śledztwem miesiącami, a randomowa osoba tylko spogląda na tablicę zbrodni i od razu wynajduje powiązania. Jeżeli wątki miłosne mają być zaskoczeniem- to sztuczka się nie udaje, widać wszystko od początku. Wytypowanie mordercy dla fanów gatunku też nie będzie mega trudne. Książka...

Książka nie jest odkrywcza- lista zadań niczym w P.S. Kocham Cię, zachowania głównej bohaterki jakby żywcem zaczerpnięte z Dziennika Bridget Jones. Jednak czyta się to dobrze, niebywale szybko. Czy główna bohaterka jest trochę dziecinna? Może, ale chyba każdy ma koleżankę "gapę", dziecko w skórze dorosłego. Wątek miłosny też nie jest skomplikowany. Czy Książka jest cliwa i wzruszająca? Raczej nie. Ale jako czytadło do opalania sprawdzą się wyśmienicie!

Książka nie jest odkrywcza- lista zadań niczym w P.S. Kocham Cię, zachowania głównej bohaterki jakby żywcem zaczerpnięte z Dziennika Bridget Jones. Jednak czyta się to dobrze, niebywale szybko. Czy główna bohaterka jest trochę dziecinna? Może, ale chyba każdy ma koleżankę "gapę", dziecko w skórze dorosłego. Wątek miłosny też nie jest skomplikowany. Czy Książka jest cliwa i...

Ta książka aspiruje. No właśnie, do czego? Autor, który ma alergię na popularność. Okej. Jego styl jest ciężki, pogmatwany. To idealna propozycja na lekturę. Człowiek w sumie nudzi się jak mops czytając, kartek jest niewiele- 250, a powieść zajmuje aż trzy wieczory. Do tego nawiązania do wielkich dzieł, wystawiana sztuka, pomieszanie światów- gratka dla każdego polonisty sadysty. Dobrze mi się czytało tylko część procesową- tam nawet sama próbowałam się wcielić w rolę zarówno obrońcy jak i oskarżyciela.

Ta książka aspiruje. No właśnie, do czego? Autor, który ma alergię na popularność. Okej. Jego styl jest ciężki, pogmatwany. To idealna propozycja na lekturę. Człowiek w sumie nudzi się jak mops czytając, kartek jest niewiele- 250, a powieść zajmuje aż trzy wieczory. Do tego nawiązania do wielkich dzieł, wystawiana sztuka, pomieszanie światów- gratka dla każdego polonisty...

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Opasły tom- 650 stron! Męczyłam to bardzo długo. Dlaczego? Bo większość czasu nic się nie dzieje. Okej, sprawa rusza jakoś do przodu. Ale mozolnie. Przez chwilę miałam ochotę czytać już tylko same dialogi! Akcja rozwija się mocno pod koniec- wtedy robi się naprawdę ciekawie. Ale... książkę naprawdę można by odchudzić.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Opasły tom- 650 stron! Męczyłam to bardzo długo. Dlaczego? Bo większość czasu nic się nie dzieje. Okej, sprawa rusza jakoś do przodu. Ale mozolnie. Przez chwilę miałam ochotę czytać już tylko same dialogi! Akcja rozwija się mocno pod koniec- wtedy robi się naprawdę ciekawie. Ale... książkę naprawdę można by odchudzić.

Dużo rzeczy mega schematycznych. Detektyw z ciężką przeszłością, która wpływa na jego pracę. Nawet żona ze świata medycznego. Rozszyfrowałam też motywację mordercy. Czyta się szybko i lekko. Nawiązania do innej książki-echomana, która także wydaje się schematyczna.

Dużo rzeczy mega schematycznych. Detektyw z ciężką przeszłością, która wpływa na jego pracę. Nawet żona ze świata medycznego. Rozszyfrowałam też motywację mordercy. Czyta się szybko i lekko. Nawiązania do innej książki-echomana, która także wydaje się schematyczna.

To chyba najlepsza książka z całej trylogii. Nie jest aż tak słodko pierdółkowata, losy bohaterów stają się zagmatwane. Bohaterów spotykają rzeczy z codzienności wielu z nas, dopadają ich kryzysy, popełniają błędy, gubią się we wszystkim. Wielokrotnie nie wiedzą jak postąpić, albo muszą mierzyć z konsekwencjami własnych czynów. Książka pomimo, że raczej młodzieżowa- otwiera oczy. Dobra pozycja!

To chyba najlepsza książka z całej trylogii. Nie jest aż tak słodko pierdółkowata, losy bohaterów stają się zagmatwane. Bohaterów spotykają rzeczy z codzienności wielu z nas, dopadają ich kryzysy, popełniają błędy, gubią się we wszystkim. Wielokrotnie nie wiedzą jak postąpić, albo muszą mierzyć z konsekwencjami własnych czynów. Książka pomimo, że raczej młodzieżowa- otwiera...

Klimat utrzymany jak w części pierwszej- główni bohaterowie znów się nienawidzą, znów skaczą sobie do gardeł, by ostatecznie... zakochać się na zabój. Książka jest bardziej dojrzalsza, losy bohaterów- trochę mocniej skomplikowane. Wciąż słodko, wciąż baśniowo. Nie wybijająca się opowiastka w sam raz na długą podróż samochodem, kiedy okoliczności nie pozwalają na mega skupienie.

Klimat utrzymany jak w części pierwszej- główni bohaterowie znów się nienawidzą, znów skaczą sobie do gardeł, by ostatecznie... zakochać się na zabój. Książka jest bardziej dojrzalsza, losy bohaterów- trochę mocniej skomplikowane. Wciąż słodko, wciąż baśniowo. Nie wybijająca się opowiastka w sam raz na długą podróż samochodem, kiedy okoliczności nie pozwalają na mega...

Powieść w formie dramatu.

Gdyby była możliwość po 15 latach zacząć związek od początku, Gdyby obudzić się z czystą kartą... Ile rzeczy tak naprawdę potoczyło by się inaczej? Kiedy tylko wmawiamy sobie, że chcemy zmiany? A kiedy tak naprawdę podoba nam się tak jak jest?

Miłość to skomplikowane uczucie. Skomplikowane jak wywody naszych bohaterów, jak ich pokręcone życie. Każdy z nas kocha na swój sposób, każdy pewne sytuacje interpretuje inaczej- książka przypomina jak ważny jest w życiu dialog! Bo można patrzeć, ale tak naprawdę nie widzieć drugiej osoby.

E.E. Schmitt jak zawsze- dostarcza dobrych wrażeń, przemyśleń do rozważań. Dlaczego więc taka "słaba " ocena? Bo pomimo, że książka ma niecałe sto stron... można się czasem potracić co i jak. I choć zapewne to zabieg celowy- ma być jak w życiu.... ja jednak w książkach lubię harmonię 😀

Powieść w formie dramatu.

Gdyby była możliwość po 15 latach zacząć związek od początku, Gdyby obudzić się z czystą kartą... Ile rzeczy tak naprawdę potoczyło by się inaczej? Kiedy tylko wmawiamy sobie, że chcemy zmiany? A kiedy tak naprawdę podoba nam się tak jak jest?

Miłość to skomplikowane uczucie. Skomplikowane jak wywody naszych bohaterów, jak ich pokręcone życie....