Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyznam się, że czytałam tą książkę na dwa podejścia. Gdy zaczęłam ją po raz pierwszy całkowicie mi się nie podobała, nie potrafiłam przekonać się do bardzo specyficznego języka, a sama historia nie wydawała mi się zbyt interesująca. Odłożyłam książkę na półkę po przeczytaniu około 100 stron i wróciłam do niej jakiś miesiąc później i to była świetna decyzja. Mniej więcej od połowy książki historia naprawdę robi się bardzo wciągająca i nabiera barw. Język oraz styl są bardzo specyficzne, ale w miarę czytania można się do nich przyzwyczaić i docenić kunszt autorki. Historia jest naprawdę świetna i urocza, sylwetki bohaterów są doskonale zarysowane, dokładnie wiemy co, kiedy i z jakich powodów czują. Bardzo podobało mi się również to, że uczucie pomiędzy głównymi bohaterami nie wzięło się znikąd, jak to często bywa w literaturze, i możemy obserwować jak ich nastawienie do siebie nawzajem się zmieniało. Dodatkowo niezwykle cenne dla mnie było przedstawienie ówczesnych realiów, dzięki któremu mogłam przenieść się w czasie. Jestem oczarowana tą powieścią i z pewnością będę do niej wracać.

Przyznam się, że czytałam tą książkę na dwa podejścia. Gdy zaczęłam ją po raz pierwszy całkowicie mi się nie podobała, nie potrafiłam przekonać się do bardzo specyficznego języka, a sama historia nie wydawała mi się zbyt interesująca. Odłożyłam książkę na półkę po przeczytaniu około 100 stron i wróciłam do niej jakiś miesiąc później i to była świetna decyzja. Mniej więcej...

Chociaż w miarę szybko czytało mi się "Współlokatorów" to nie mogę na ich temat powiedzieć wiele dobrego. Już na początku, gdy główna bohaterka dzieli się swoimi problemami z zupełnie obcym jej człowiekiem, co wydaje mi się zachowaniem całkowicie nienaturalnym, uprzedziłam się do tej historii i w miarę czytania irytowała mnie coraz bardziej. Styl pisania autorki jest dość kiepski, dialogi między bohaterami są często nudne i niczego nie wnoszą, większość zabawnych momentów całkowicie mnie nie śmieszyła. Wątek romantyczny jest moim zdaniem mocno spłycony, mam wrażenie że bohaterów łączy głównie pożądanie, a nie jakiekolwiek uczucie. Bohaterowie są za to całkiem dobrze wykreowani i można poczuć do nich sympatię, całkiem podobał mi się również wątek psychologiczny, ale mam wrażenie że mógł zostać lepiej przedstawiony. Nie jest to zła książka, ale zdecydowanie nie dla mnie.

Chociaż w miarę szybko czytało mi się "Współlokatorów" to nie mogę na ich temat powiedzieć wiele dobrego. Już na początku, gdy główna bohaterka dzieli się swoimi problemami z zupełnie obcym jej człowiekiem, co wydaje mi się zachowaniem całkowicie nienaturalnym, uprzedziłam się do tej historii i w miarę czytania irytowała mnie coraz bardziej. Styl pisania autorki jest dość...

Czytałam ją jakiś czas temu i absolutnie nic z niej nie pamiętam. Chyba mówi to samo za siebie.

Czytałam ją jakiś czas temu i absolutnie nic z niej nie pamiętam. Chyba mówi to samo za siebie.