Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Typowe, smutne zakończenie trylogii Sapkowskiego w jego stylu. Lubię jego książki, zwykle czytałem z zapartym tchem wiedźmina, a potem trylogię Husycką. Tym bardziej mnie zaciekawiła i lekko mi się ją czytało bo jest o terenach z których pochodzę. Moim zdaniem zrobił kawał dobrej roboty w polskiej fantastyce i choć nie zgadzam z kilkoma jego opiniami to i tak ciężko mi nie szanować tego człowieka. Cieszę się, że kończy swoje serie książkowe w przeciwieństwie do Pana Martina, który lekce sobie waży fanów i nadal nie ma zakończenia Gry o Tron.

Typowe, smutne zakończenie trylogii Sapkowskiego w jego stylu. Lubię jego książki, zwykle czytałem z zapartym tchem wiedźmina, a potem trylogię Husycką. Tym bardziej mnie zaciekawiła i lekko mi się ją czytało bo jest o terenach z których pochodzę. Moim zdaniem zrobił kawał dobrej roboty w polskiej fantastyce i choć nie zgadzam z kilkoma jego opiniami to i tak ciężko mi nie...

W prostym i przystępnym języku można się dowiedzieć o plagach jakie nawiedzały ludzkość, ale też o samych ludziach i o tym, jak ważni są liderzy i decydenci tego świata w przypadku kryzysu. Książka napisana stylem Toma Philipsa, z lekkim humorem o poważnych tematach. Myślę że 5 gwiazdek to max dla tej książki, nie jest jakoś specjalnie wybitna, ale na pewno nie przynudza i nie męczy.

W prostym i przystępnym języku można się dowiedzieć o plagach jakie nawiedzały ludzkość, ale też o samych ludziach i o tym, jak ważni są liderzy i decydenci tego świata w przypadku kryzysu. Książka napisana stylem Toma Philipsa, z lekkim humorem o poważnych tematach. Myślę że 5 gwiazdek to max dla tej książki, nie jest jakoś specjalnie wybitna, ale na pewno nie przynudza i...

Nieco inny klimat niż w Narrenturmie, opisana pożoga i tragedia wojny religijnej. Mniej w niej humoru jak w pierwszej części, robi się za to poważniej. Protagonista również się zmienia, może nie na lepsze, ale zawsze. Całość czyta się lekko, pomimo dużego wtrącania łaciny.

Nieco inny klimat niż w Narrenturmie, opisana pożoga i tragedia wojny religijnej. Mniej w niej humoru jak w pierwszej części, robi się za to poważniej. Protagonista również się zmienia, może nie na lepsze, ale zawsze. Całość czyta się lekko, pomimo dużego wtrącania łaciny.

Książka to esej o początkach Rzeczpospolitej Obojga Narodów, uważam że to bardzo dobry wstęp do historii Polski z tego okresu dla osób zainteresowanych. Najwięcej napisane jest o długim panowaniu Zygmunta III Wazy, udanym czy nie to już pozostawiam do oceny każdego z osobna. Dla mnie jedynym minusem książek Jasienicy, jest mało opisów kampanii i ważnych bitew z danych okresów. W moich oczach więcej by zyskała, jednakże sam opis polityki i ludzi z tamtych okresów uważam za bardzo dobry. Fanom historii Polski na pewno nie można przejść obojętnie obok tej pozycji.

Książka to esej o początkach Rzeczpospolitej Obojga Narodów, uważam że to bardzo dobry wstęp do historii Polski z tego okresu dla osób zainteresowanych. Najwięcej napisane jest o długim panowaniu Zygmunta III Wazy, udanym czy nie to już pozostawiam do oceny każdego z osobna. Dla mnie jedynym minusem książek Jasienicy, jest mało opisów kampanii i ważnych bitew z danych...

Nie jest możliwe nudzić się przy tej lekturze. W tej książce tyle się działo, że ciężko było się od niej oderwać być może przez to, że dużo tutaj typowo słowiańskiego humoru. Takich rzeczy mógł dokonać tylko Sapkowski. Reinmar z Bielau ma wiele minusów, ale jest on idealnym uosobieniem błędów młodości. Błędów jakie popełniał w życiu każdy.

Nie jest możliwe nudzić się przy tej lekturze. W tej książce tyle się działo, że ciężko było się od niej oderwać być może przez to, że dużo tutaj typowo słowiańskiego humoru. Takich rzeczy mógł dokonać tylko Sapkowski. Reinmar z Bielau ma wiele minusów, ale jest on idealnym uosobieniem błędów młodości. Błędów jakie popełniał w życiu każdy.

Fantastyka dobra dla dzieci, napisana językiem specjalnie dla nich. Ale jak ważny wstęp do o wiele trudniejszego dzieła - Władcy Pierścieni. Zawsze zaczynam przed przeczytanie trylogii i nigdy się przy tym nie nudzę. Być może gdzieś w środku takiego starego konia jak ja, żyje jeszcze mały dzieciak, który wychował się na filmach Jacksona.

Fantastyka dobra dla dzieci, napisana językiem specjalnie dla nich. Ale jak ważny wstęp do o wiele trudniejszego dzieła - Władcy Pierścieni. Zawsze zaczynam przed przeczytanie trylogii i nigdy się przy tym nie nudzę. Być może gdzieś w środku takiego starego konia jak ja, żyje jeszcze mały dzieciak, który wychował się na filmach Jacksona.

Jones posługuje się prostym językiem i nie wszystkim to pasuje, mi jednak przypadł do gustu. Jest to idealna pozycja do odpoczynku po czymś trudniejszym. Fikcja historyczna rządzi się własnymi prawami i książki Jonesa, choć nie idealne, mają w sobie coś co wciąga.

Jones posługuje się prostym językiem i nie wszystkim to pasuje, mi jednak przypadł do gustu. Jest to idealna pozycja do odpoczynku po czymś trudniejszym. Fikcja historyczna rządzi się własnymi prawami i książki Jonesa, choć nie idealne, mają w sobie coś co wciąga.