Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zwyczajna, niczym nie wyróżniająca się książka na zabicie czasu np. w autobusie kiedy wracamy do domu. Ogólnie dobrze się ją czyta ale jak dla mnie trochę mało jej polotu. W większości nudna i przewidywalna.

Zwyczajna, niczym nie wyróżniająca się książka na zabicie czasu np. w autobusie kiedy wracamy do domu. Ogólnie dobrze się ją czyta ale jak dla mnie trochę mało jej polotu. W większości nudna i przewidywalna.

Książka bardzo słaba, nie podobała mi się wykreowana przez Annę Dąbrowską bohaterka, która sprawiała wrażenie jakby nie była za mądra. Było bardzo dużo wątków, które w większej części nie były dokończone, autorka zostawiła nas z wieloma znakami zapytania. Nie było żadnych spektakularnych momentów, wszystkie wydarzenia, które wydawać się mogły szokujące przeszły u mnie bez echa. Na początku książka nawet mi się podobała a potem z dobrze zapowiadającej się powieści zrobiło się kiepskie fantasy które z trudem się czytało. Całe szczęście, że do przeczytania były tylko 222 strony bo więcej bym nie zmogła. Jedyny plus to ładna okładka.
To była moja pierwsza książka Anny Dąbrowskiej i nie zachęciła mnie ona do zapoznania się z inną jej twórczością.

Książka bardzo słaba, nie podobała mi się wykreowana przez Annę Dąbrowską bohaterka, która sprawiała wrażenie jakby nie była za mądra. Było bardzo dużo wątków, które w większej części nie były dokończone, autorka zostawiła nas z wieloma znakami zapytania. Nie było żadnych spektakularnych momentów, wszystkie wydarzenia, które wydawać się mogły szokujące przeszły u mnie bez...

Niczym szczególnym się nie wyróżnia od reszty z serii. Znowu beznadziejne dialogi i przekomarzanki braci jak u dzieci z podstawówki. Książka nie jest zła i całe szczęście nie jest aż tak "przeciągnięta". Na pewno jest lepsza niż trzecia część. Książkę dosyć przyjemnie i szybko mi się czytało. To już ostatni tom o braciach Arrowood. Czy będę tęsknić? Niekoniecznie.

Niczym szczególnym się nie wyróżnia od reszty z serii. Znowu beznadziejne dialogi i przekomarzanki braci jak u dzieci z podstawówki. Książka nie jest zła i całe szczęście nie jest aż tak "przeciągnięta". Na pewno jest lepsza niż trzecia część. Książkę dosyć przyjemnie i szybko mi się czytało. To już ostatni tom o braciach Arrowood. Czy będę tęsknić? Niekoniecznie.

Jestem trochę zawiedziona. Z każdą kolejną powieścią z tej serii jest gorzej. Przez całą książkę wałkowanie w kółko jednego i tego samego tematu, rozmowy bohaterów w kółko o jednym i tym samym i na koniec beznadziejne zakończenie. Nie było momentu żeby mnie coś zaciekawiło, chciałam ją po prostu skończyć. Główna bohaterka była taka irytująca i przewidywalna, sama nie wiedziała czego chce. To w głównej mierze jej kreacja spowodowała to, że ta książka jest po prostu kiepska.

Jestem trochę zawiedziona. Z każdą kolejną powieścią z tej serii jest gorzej. Przez całą książkę wałkowanie w kółko jednego i tego samego tematu, rozmowy bohaterów w kółko o jednym i tym samym i na koniec beznadziejne zakończenie. Nie było momentu żeby mnie coś zaciekawiło, chciałam ją po prostu skończyć. Główna bohaterka była taka irytująca i przewidywalna, sama nie...

Pierwsza część była fantastyczna, ta niestety za długa i za bardzo przeciągnięta. Lubię książki z motywem hate-love ale ta nie do końca przypadła mi do gustu. Ta zabawa w kotka i myszkę była nudna. Główna bohaterka czasami była taka irytująca. Nie czuć było chemii pomiędzy bohaterami. Powieść niestety jest przeciętna, niczym nie zaskakuje, patrzyłam na upływające strony(rzadko mi się to zdarza) i zastanawiałam się kiedy ona się w końcu skończy. Miała potencjał ale nie wyszło. Szkoda.

Pierwsza część była fantastyczna, ta niestety za długa i za bardzo przeciągnięta. Lubię książki z motywem hate-love ale ta nie do końca przypadła mi do gustu. Ta zabawa w kotka i myszkę była nudna. Główna bohaterka czasami była taka irytująca. Nie czuć było chemii pomiędzy bohaterami. Powieść niestety jest przeciętna, niczym nie zaskakuje, patrzyłam na upływające...

Bardzo dobra książka. Wciągnęła mnie na całego. Świetna historia, nigdy jeszcze się z taką nie spotkałam w żadnej książce więc dla mnie było to coś nowego, powiew świeżości. Bohaterowie też fajni, od razu ich polubiłam. Powieść jest bardzo uczuciowa, niekiedy tajemnicza. Podobały mi się rozdziały z przeszłości głównego bohatera, które powoli wyjaśniają czytelnikowi jego obecną sytuację życiową. Na pewno długo będę ją pamiętać i do niej wracać. Polecam.

Bardzo dobra książka. Wciągnęła mnie na całego. Świetna historia, nigdy jeszcze się z taką nie spotkałam w żadnej książce więc dla mnie było to coś nowego, powiew świeżości. Bohaterowie też fajni, od razu ich polubiłam. Powieść jest bardzo uczuciowa, niekiedy tajemnicza. Podobały mi się rozdziały z przeszłości głównego bohatera, które powoli wyjaśniają czytelnikowi jego...

Ciężko było mi się w nią wczuć i na początku połapać się o co w tym wszystkim chodzi. Czytałam ją bez przekonania, strony leciały ale nie było żadnych wzlotów akcji ani nic takiego. Po prostu była sobie książka. Niektóre sytuacje (głównie w szkole) były mocno przerysowane i dziwne. Ta powieść to dla mnie poplątanie z pomieszaniem. Główna bohaterka jest strasznie irytująca i nie da się jej lubić, postaci drugoplanowych też nie polubiłam. Jedynym plusem tej książki jest jej motyw przewodni, czyli samobójstwo siostry bliźniaczki i radzenie sobie z bólem po jej stracie, godzeniu się z tym i odnajdywaniu w nowej rzeczywistości bez swojej "drugiej połówki". Zakończenie też jest mocno na plus, podobało mi się, że autorka zostawiła to w ten sposób. Na pewno idąc za radą samej autorki za jakiś czas przeczytam ją jeszcze raz. Może dzięki takiemu zakończeniu łatwiej mi będzie zrozumieć główną bohaterkę i spojrzeć na tą powieść inaczej.

Ciężko było mi się w nią wczuć i na początku połapać się o co w tym wszystkim chodzi. Czytałam ją bez przekonania, strony leciały ale nie było żadnych wzlotów akcji ani nic takiego. Po prostu była sobie książka. Niektóre sytuacje (głównie w szkole) były mocno przerysowane i dziwne. Ta powieść to dla mnie poplątanie z pomieszaniem. Główna bohaterka jest strasznie irytująca i...

Po opisie wiązałam z nią wielkie nadzieje ale niestety nie przypadła mi do gustu. Dialogi mocno mnie irytowały, w każdą rozmowę było wplecione przekleństwo, które nijak nie odnosiło się do sytuacji i pozostawiało niesmak. Główny bohater apodyktyczny, arogancki i wulgarny, a główna bohaterka potulna i grzeczna, no niestety nie pasowało mi to do siebie. Z tej powieści, która miała być o miłości wyszedł kiepski erotyk z irytującymi bohaterami i nierzeczywistymi sytuacjami. Wydarzenia w książce mam wrażenie, że były ciągnięte na siłę, na niektóre sceny aż wywracałam oczami z zażenowania. Postacie drugoplanowe też szału nie narobiły. Sytuacje, które miały być śmieszne też nie były. Ta książka to porażka na całej linii. Podobno pozostałe dwie części są dużo lepsze niż ta, oby!

Po opisie wiązałam z nią wielkie nadzieje ale niestety nie przypadła mi do gustu. Dialogi mocno mnie irytowały, w każdą rozmowę było wplecione przekleństwo, które nijak nie odnosiło się do sytuacji i pozostawiało niesmak. Główny bohater apodyktyczny, arogancki i wulgarny, a główna bohaterka potulna i grzeczna, no niestety nie pasowało mi to do siebie. Z tej powieści, która...

Kocham! Chyba najlepsza z całej serii. Nie dało się przy niej nudzić, była ciekawa od początku do końca. Nie ma w niej do czego się przyczepić, po prostu skradła moje serce. Delikatna, a zarazem trudna historia dwójki osób, które los doświadczył aż za bardzo. Historia Elsie bardzo mnie dotknęła, wiem co czuła, dlatego tak bardzo książka wywoływała łzy. Jestem pod wielkim wrażeniem Tillie Cole, pisze fantastyczne książki, historie przeżywa się razem z bohaterami. Bez problemu można się w nie wczuć, płakać i uśmiechać się. Polecam całą serię Słodki Dom, naprawdę warto.

Kocham! Chyba najlepsza z całej serii. Nie dało się przy niej nudzić, była ciekawa od początku do końca. Nie ma w niej do czego się przyczepić, po prostu skradła moje serce. Delikatna, a zarazem trudna historia dwójki osób, które los doświadczył aż za bardzo. Historia Elsie bardzo mnie dotknęła, wiem co czuła, dlatego tak bardzo książka wywoływała łzy. Jestem pod wielkim...

W tej serii nie ma kiepskich książek, wszystkie czyta się z przyjemnością i zapartym tchem. Z tą było podobnie. Powieść budzi emocje, są trudne tematy, są opisy, które wyciskają łzy z oczu. Axel przewijał się już w poprzednich częściach, tam poznajemy go jako niebezpiecznego i nieustraszonego członka gangu, który nie cofnął się przed niczym. W "Słodkiej nadziei" poznajemy go z zupełnie innej strony, jego przemianę po pobycie w więzieniu i chęci bycia lepszym człowiekiem. Ally również poznaliśmy w poprzednich częściach, była zupełnym przeciwieństwem Axela - miła, dobra i oddana przyjaciołom. Jak widać przeciwieństwa się przyciągają. Historię tej dwójki czyta się szybko i czuje mocno. Książka daje nadzieję, że nawet najbardziej zbuntowany i niebezpieczny człowiek może zmienić się na lepsze dzięki prawdziwej miłości.

W tej serii nie ma kiepskich książek, wszystkie czyta się z przyjemnością i zapartym tchem. Z tą było podobnie. Powieść budzi emocje, są trudne tematy, są opisy, które wyciskają łzy z oczu. Axel przewijał się już w poprzednich częściach, tam poznajemy go jako niebezpiecznego i nieustraszonego członka gangu, który nie cofnął się przed niczym. W "Słodkiej nadziei"...

Kolejna świetna książka z tej serii. Przeczytana w dwa dni. Ciężko mi było się od niej oderwać, za każdym razem jak miałam wolną chwilę to od razu do niej wracałam. Dobrze, że historia z poprzednich części się nie powtarzała, oczywiście byli bohaterowie, którzy pojawili się wcześniej ale to była historia tylko Austina i Lexi. Wydarzenia nie były powielane.
To nie jest cukierkowa opowieść o miłości. Była wzruszająca i bolesna. Historia Lexi była opisana bardzo wiarygodnie, ponieważ jej problem opisany w książce to doświadczenia samej autorki. To był ciężki temat z którym nie spotkałam się w żadnej innej powieści. To jedna z lepszych powieści od Tillie Cole.

Kolejna świetna książka z tej serii. Przeczytana w dwa dni. Ciężko mi było się od niej oderwać, za każdym razem jak miałam wolną chwilę to od razu do niej wracałam. Dobrze, że historia z poprzednich części się nie powtarzała, oczywiście byli bohaterowie, którzy pojawili się wcześniej ale to była historia tylko Austina i Lexi. Wydarzenia nie były powielane.
To nie jest...

Dużo lepiej byłoby, gdyby książka "Słodki dom" była od razu pisana z perspektywy Romeo i Molly. Ta powieść to takie uzupełnienie pierwszej części cyklu. Dzięki niej mamy wgląd w uczucia Romeo. Większość książki to troszkę nudy, praktycznie te same dialogi tylko inne przemyślenia. Ciekawie robi się dopiero pod koniec książki. Fajne są dodatkowe rozdziały w których widzimy jak potoczyło się życie głównych bohaterów i inne ciekawe urywki z ich życia. Poznajemy bliżej relacje Romeo z rodzicami. Dzięki tej książce rozumiemy niektóre jego zachowania z pierwszej części. Ogólnie książka na duży plus, zaczynając ją czytać myślałam, że będzie gorzej ale bardzo dobrze mi się ją czytało, tak dobrze jak "Słodki dom". Dzięki powieści "Słodki Romeo" historia Romeo Prince i Molly Julii Shakespeare jest kompletna.
Polecam <3

Dużo lepiej byłoby, gdyby książka "Słodki dom" była od razu pisana z perspektywy Romeo i Molly. Ta powieść to takie uzupełnienie pierwszej części cyklu. Dzięki niej mamy wgląd w uczucia Romeo. Większość książki to troszkę nudy, praktycznie te same dialogi tylko inne przemyślenia. Ciekawie robi się dopiero pod koniec książki. Fajne są dodatkowe rozdziały w których widzimy...

Majstersztyk. Bardzo dawno nie czytałam tak dobrej książki. Nie mogłam się zmusić żeby ją choćby na chwilę odłożyć. Niby temat książki stary jak świat ale Tillie Cole " świetnie poprowadziła całą historię przez co jak dla mnie wyróżnia się na tle innych z typu New Adult. Jak na razie nie zawiodłam się na żadnej powieści spod jej pióra. Piękna, wzruszająca i chwytająca za serce historia. Bohaterowie świetnie wykreowani, Ci główni jak i drugoplanowi. Jest trochę przewidywalna ale praktycznie większość książek taka jest jak się je czyta w dużych ilościach. Ciężko zaskoczyć czymś nowym, szczególnie w tym gatunku literatury. Powieść jest pełna wzlotów i upadków, jest urocza, jest pełna miłości i czułości. Chwyciła mnie za serce i rozczuliła do granic możliwości. Na pewno długo o niej nie zapomnę, a Tillie Cole stała się jedną z moich ulubionych pisarek.
Polecam <3

Majstersztyk. Bardzo dawno nie czytałam tak dobrej książki. Nie mogłam się zmusić żeby ją choćby na chwilę odłożyć. Niby temat książki stary jak świat ale Tillie Cole " świetnie poprowadziła całą historię przez co jak dla mnie wyróżnia się na tle innych z typu New Adult. Jak na razie nie zawiodłam się na żadnej powieści spod jej pióra. Piękna, wzruszająca i chwytająca za...

Na pewno jest to książka, która nie zapadnie w pamięć. Można powiedzieć, że jest męcząca. Niektóre fragmenty były tak nudne, że aż irytujące. Główna bohaterka infantylna, główny bohater sam nie wiedział czego chce. Nie dało się ich polubić, nie czuć było pomiędzy nimi chemii. Miałam wrażenie, że to wszystko było pisane na siłę. Cała powieść to kręcenie się w kółko żeby happy end był jakieś 50 stron przed końcem książki. Jest w niej dużo niepotrzebnych dramatów, wulgarnego języka jest tyle, że aż bije po oczach.
Ta książka jest po prostu o niczym.

Na pewno jest to książka, która nie zapadnie w pamięć. Można powiedzieć, że jest męcząca. Niektóre fragmenty były tak nudne, że aż irytujące. Główna bohaterka infantylna, główny bohater sam nie wiedział czego chce. Nie dało się ich polubić, nie czuć było pomiędzy nimi chemii. Miałam wrażenie, że to wszystko było pisane na siłę. Cała powieść to kręcenie się w kółko żeby...

Rewelacja, nie mogłam się się od niej oderwać. Od teraz to moja ulubiona książka Agaty Czykierdy- Grabowskiej.
Powieść łączy w sobie kryminał i romans. Fabuła jest dobrze poprowadzona, kryminał u pisarki, która głównie pisze romanse nie kuleje. Autorka stopniuje napięcie przez co czyta się rozdział za rozdziałem z ciekawości i niecierpliwości co się dalej wydarzy. Dodatkowo porusza bardzo wrażliwy temat nagłych zaginięć ludzi. Pokazuje co czują rodziny osób, które zaginęły w niewyjaśnionych okolicznościach. Mimo, iż jest to fikcja literacka książka skłania do myślenia. Pokazuje, że nie warto ślepo ufać nowo poznanym osobom, mimo, że wydają się niegroźny.
Z kolei romans poprowadzony jest jak zwykle po mistrzowsku. Autorka przyzwyczaiła mnie, że w jej książkach narracja jest zawsze dwu osobowa - z perspektywy bohatera i bohaterki. W tej powieści jednak historia jest opowiedziana tylko z perspektywy Roksany przez co nie mamy wglądu w uczucia Bartka, tylko z opisów możemy jako tako się zorientować co może czuć i nie zawsze jest to opisane.
Bardzo polecam tą książkę. Gwarantuję, że jeśli już zaczniecie czytać ze zauważycie upływającego czasu, nie raz zagości uśmiech na twarzy i łezka się w oku zakręci, no może pod koniec już nawet więcej i zanim się obejrzycie historia dobiegnie końca. <3

Rewelacja, nie mogłam się się od niej oderwać. Od teraz to moja ulubiona książka Agaty Czykierdy- Grabowskiej.
Powieść łączy w sobie kryminał i romans. Fabuła jest dobrze poprowadzona, kryminał u pisarki, która głównie pisze romanse nie kuleje. Autorka stopniuje napięcie przez co czyta się rozdział za rozdziałem z ciekawości i niecierpliwości co się dalej wydarzy....

Naprawdę słabe 6.
Niestety druga część serii Arrowood Brothers jest nieco gorsza niż pierwsza. Fabuła przez większe pół książki ciągnie się niemiłosiernie. Dopiero na końcu coś zaczyna się dziać. Jest to książka, która raczej nie zapadnie w pamięć. Cała powieść to trochę zabawa w kotka i myszkę pomiędzy głównymi bohaterami. Dosyć mocno irytowali mnie główni bohaterowie z pierwszej części czyli Elle i Connor, praktycznie nic nie wnosili do historii i fragmenty z nimi były w kółko i kółko praktycznie takie same. Ale mimo wszystko dobrze mi się ją czytało. Nie jest długa więc szybko poszło.

Naprawdę słabe 6.
Niestety druga część serii Arrowood Brothers jest nieco gorsza niż pierwsza. Fabuła przez większe pół książki ciągnie się niemiłosiernie. Dopiero na końcu coś zaczyna się dziać. Jest to książka, która raczej nie zapadnie w pamięć. Cała powieść to trochę zabawa w kotka i myszkę pomiędzy głównymi bohaterami. Dosyć mocno irytowali mnie główni bohaterowie z...

Kocham, kocham, kocham! Ta książka na nowo rozpaliła moją pasję czytania, którą trochę zaniedbałam. Już dawno żadna książka nie wciągnęła mnie tak, że nie mogłam się od niej oderwać i tak szybko ją przeczytać-1 dzień wystarczył. Przy tej powieści ryczałam jak bóbr, jest to słodko-gorzka historia, którą naprawdę warto przeczytać. Nie ma w niej absolutnie niczego do czego mogłabym się przyczepić. Dla mnie to książka idealna. Tillie Cole po mistrzowsku prowadzi historię Poppy i Rune. Wykreowała fantastycznych bohaterów i piękną historię miłosną. Niby powieść zaczyna się jak wiele innych-sąsiedzi, młodzieńcza miłość, przeszkody, powrót po latach, ale jednak wyróżnia się na tle innych książek z taką tematyką, zostaje w pamięci na długo, aż żal, że powieść już dobiegła końca. Na duży plus zasługuje zakończenie, które wbiło mnie w fotel. Totalnie nie spodziewałam się takiego obrotu spraw na samym końcu. Jednak w ostatnim rozdziale też można zaskoczyć czytelnika.
Bez zbędnego przedłużania polecam tą książkę całym sercem <3

Kocham, kocham, kocham! Ta książka na nowo rozpaliła moją pasję czytania, którą trochę zaniedbałam. Już dawno żadna książka nie wciągnęła mnie tak, że nie mogłam się od niej oderwać i tak szybko ją przeczytać-1 dzień wystarczył. Przy tej powieści ryczałam jak bóbr, jest to słodko-gorzka historia, którą naprawdę warto przeczytać. Nie ma w niej absolutnie niczego do czego...

Jak zobaczyłam, że Abby Jimenez napisała kolejną książkę i to z bohaterką, którą poznajemy w "To tylko przyjaciel" od razu musiałam ją przeczytać. Miałam jednak obawy, że ta powieść będzie gorsza. Bardzo się myliłam, jest na takim samym poziomie jak jej poprzedniczka. Nic się nie zmieniło, autorka nadal pisze spójne i chwytające za serce historie, przy których można się pośmiać i popłakać. Tym razem również historię poznajemy z dwóch perspektyw - Sloan i Jonsona, przez co książka jest jeszcze bardziej wciągająca i nie ma niedomówień. Bohaterowie są bardzo realistyczni i nieprzesłodzeni. Mnie wciągnęła od pierwszych stron i ciężko było mi się od niej oderwać, a jak już musiałam to ciągle siedziała mi w głowie. Jest naprawdę godna polecenia. Tą powieścią autorka trafia do grona moich ulubionych pisarzy.

Jak zobaczyłam, że Abby Jimenez napisała kolejną książkę i to z bohaterką, którą poznajemy w "To tylko przyjaciel" od razu musiałam ją przeczytać. Miałam jednak obawy, że ta powieść będzie gorsza. Bardzo się myliłam, jest na takim samym poziomie jak jej poprzedniczka. Nic się nie zmieniło, autorka nadal pisze spójne i chwytające za serce historie, przy których można się...

Przeczytane, bo przeczytane ale szału nie ma, nie wciągnęła mnie i trochę się przy niej męczyłam. W książce było dużo przeskoków w wątkach przez co nie do końca wiadomo było, kiedy główna bohaterka wspomina swoją przeszłość, a kiedy powieść toczy się w czasie teraźniejszym. Nie mogłam się w nią wgryźć, irytowała mnie główna bohaterka i w ogóle wszystkie postacie w tej książce. Problemy bohaterów aż się wylewały z tej powieści, było ich aż za dużo. Niektóre wątki nie były dobrze przedstawione, rozwinięte i były niedociągnięte. Do tej pory się zastanawiam, jak? dlaczego? skąd się to wzięło? Żadnych szczegółów i w dodatku była przewidywalna, a momentami nudna.
Nic specjalnego niestety.

Przeczytane, bo przeczytane ale szału nie ma, nie wciągnęła mnie i trochę się przy niej męczyłam. W książce było dużo przeskoków w wątkach przez co nie do końca wiadomo było, kiedy główna bohaterka wspomina swoją przeszłość, a kiedy powieść toczy się w czasie teraźniejszym. Nie mogłam się w nią wgryźć, irytowała mnie główna bohaterka i w ogóle wszystkie postacie w tej...

Nie porwała mnie. Nudziła mnie. Była bardzo krótka, a czytałam ją bardzo długo. Była nierzeczywista i bezuczuciowa. Strasznie mnie denerwowała beznadziejnymi sytuacjami. Nie było nic co by mi się spodobało. Było małe światełko w tunelu jakoś pod koniec i stąd ta ocena. Szkoda nawet o niej pisać. Nie polecam.

Nie porwała mnie. Nudziła mnie. Była bardzo krótka, a czytałam ją bardzo długo. Była nierzeczywista i bezuczuciowa. Strasznie mnie denerwowała beznadziejnymi sytuacjami. Nie było nic co by mi się spodobało. Było małe światełko w tunelu jakoś pod koniec i stąd ta ocena. Szkoda nawet o niej pisać. Nie polecam.