Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prawda wygląda tak, że poezja, jako najdoskonalsza forma ludzkiej mowy, nie tylko przedstawia doświadczenie ludzkie w najbardziej zwięzły, skondensowany sposób, lecz również ustanawia najwyższy standard wszelkich poczynań językowych – zwłaszcza na papierze.

Prawda wygląda tak, że poezja, jako najdoskonalsza forma ludzkiej mowy, nie tylko przedstawia doświadczenie ludzkie w najbardziej zwięzły, s...

Aby wyrobić sobie gust literacki, trzeba czytać poezję.

Aby wyrobić sobie gust literacki, trzeba czytać poezję.

Boże! zdejm z mego serca jaskółczy niepokój, Daj życiu duszę i cel duszy wyprorokuj... Jedną myśl wielką roznieć, niechaj pali żarem, A stanę się tej myśli narzędziem, zegarem, Na twarzy ją pokażę, popchnę serca biciem, Rozdzwonię wyrazami, i dokończę życiem.

Boże! zdejm z mego serca jaskółczy niepokój, Daj życiu duszę i cel duszy wyprorokuj... Jedną myśl wielką roznieć, niechaj pali żarem, A stan...

Im więcej czyta się poezji, tym gorzej znosi się wszelkie wielosłowie, czy to w dyskursie politycznym, czy filozoficz­nym, w historii, w naukach społecznych czy w fikcji literac­kiej.

Im więcej czyta się poezji, tym gorzej znosi się wszelkie wielosłowie, czy to w dyskursie politycznym, czy filozoficz­nym, w historii, w nau...

Wnikliwy czytelnik z każdym wierszem nowym odkrywa w sobie dojrzewanie i rozkwit nowego i czystego rozumienia poetyckiego. (...) Czytelnik >>staje się<< i od wiersza do wiersza rozwija się ze swoim poetą. Czy warto zadawać sobie tyle wysiłku? - zapyta czytelnik. Bezwarunkowo warto: (...) jeżeli poeta jest autentyczny, (...) sam wysiłek staje się dla czytelnika pracą nad sobą, przeobraża go wewnętrznie (...). Jest to źródłem konfliktu z czytelnikiem dawnego typu, (...) biernym sybarytą wzruszeń poetyckich.

Wnikliwy czytelnik z każdym wierszem nowym odkrywa w sobie dojrzewanie i rozkwit nowego i czystego rozumienia poetyckiego. (...) Czytelnik >...

Zacznę jak słońce, może skończę jak słonecznik – Ona mi będzie serce obracać oczyma.

Zacznę jak słońce, może skończę jak słonecznik – Ona mi będzie serce obracać oczyma.

Dlaczego nie działałem w życiu? Dlatego, że nie wierzę w sens. Drogą refleksji oraz wewnętrznego doświadczenia odkryłem, że nic nie ma sensu, że życie nie ma żadnego sensu. Co nie przeszkadza, iż póki uwijamy się tu i tam, póty projektujemy jakiś sens (s. 55).

Dlaczego nie działałem w życiu? Dlatego, że nie wierzę w sens. Drogą refleksji oraz wewnętrznego doświadczenia odkryłem, że nic nie ma sensu...

U podnóża klęsk tkwi ambicja. To za jej sprawą ludzie są nieszczęśliwi i pragną przekraczać samych siebie.

U podnóża klęsk tkwi ambicja. To za jej sprawą ludzie są nieszczęśliwi i pragną przekraczać samych siebie.

Dla mnie człowiek istnieje naprawdę tylko wówczas, gdy nic nie robi.

Dla mnie człowiek istnieje naprawdę tylko wówczas, gdy nic nie robi.