Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do 100 strony czyta sie wspaniale, potem niestety coraz gorzej.

Do 100 strony czyta sie wspaniale, potem niestety coraz gorzej.

Do przeczytania jeszcze raz, tym razem na spokojnie.

Do przeczytania jeszcze raz, tym razem na spokojnie.

Książka która jest odbiciem duszy

Książka która jest odbiciem duszy

Dzięki tej książce nigdy, przenigdy nie spróbuję heroiny. Tak się jej boję, że nawet w jednym pokoju bym nie mogła wytrzymać z taką ćwiartką. Nieporównywalnie lepsze od wszystkich pogadanek z pedogog czy policją.

Dzięki tej książce nigdy, przenigdy nie spróbuję heroiny. Tak się jej boję, że nawet w jednym pokoju bym nie mogła wytrzymać z taką ćwiartką. Nieporównywalnie lepsze od wszystkich pogadanek z pedogog czy policją.

Wciąż tak aktualne!

Wciąż tak aktualne!

Uwaga! Brak stereotypowych postaci kobiecych! Ta mała książka to mistrzostwo równouprawnienia zarówno w postaciach ludzkich jak i boskich lub półboskich. Najlepsze, w mojej opinii z dzieł Piekary, a przecież to opowiadania. Ja, która nigdy nie byłam ich fanką zostałam dosłownie porwana! Czekam na kolejne części!

Uwaga! Brak stereotypowych postaci kobiecych! Ta mała książka to mistrzostwo równouprawnienia zarówno w postaciach ludzkich jak i boskich lub półboskich. Najlepsze, w mojej opinii z dzieł Piekary, a przecież to opowiadania. Ja, która nigdy nie byłam ich fanką zostałam dosłownie porwana! Czekam na kolejne części!

Nowe dzieło Sapkowskiego, wprost arcydzieło, zachwyca stylem, zachowanym i rozwiniętym przez całą sagę. Przyznam, że tego się bałam, zmiany. Ale w sezonie jest niemal wszystko co dawniej, bogate, oryginalne słownictwo, romans z czarodziejką, Yen i Jaskier. Historia przedstawiona w Sezonie Burz jest doskonale zamknięta, dopełniająca się, wzbogacająca całą sagę. Jedyne, czego mi brakowało to filozoficznych dyskusji. Wielki plus dla Mistrza Sapkowskiego za cytat i późniejsze nawiązanie do Nietzschego.

Nowe dzieło Sapkowskiego, wprost arcydzieło, zachwyca stylem, zachowanym i rozwiniętym przez całą sagę. Przyznam, że tego się bałam, zmiany. Ale w sezonie jest niemal wszystko co dawniej, bogate, oryginalne słownictwo, romans z czarodziejką, Yen i Jaskier. Historia przedstawiona w Sezonie Burz jest doskonale zamknięta, dopełniająca się, wzbogacająca całą sagę....

Wielka Improwizacja to absolutne mistrzostwo poezji, najlepsza do tej pory liryka jaką czytałam. Dziady IV zachwycają ilością możliwości opisania miłości, bogactwem stylu, tematyką. Dla mojej duszy przeczytanie Dziadów było aktem mistycznym. Nigdy nie zapomnę Konrada, najlepszej postaci z jaką się zetknęłam w poezji, noszącego w sobie cechy zapowiedź nadczłowieka.

Wielka Improwizacja to absolutne mistrzostwo poezji, najlepsza do tej pory liryka jaką czytałam. Dziady IV zachwycają ilością możliwości opisania miłości, bogactwem stylu, tematyką. Dla mojej duszy przeczytanie Dziadów było aktem mistycznym. Nigdy nie zapomnę Konrada, najlepszej postaci z jaką się zetknęłam w poezji, noszącego w sobie cechy zapowiedź nadczłowieka.

To niesamowite, jak felietony Boya zgrabnie wpisują się w znaną nam teraźniejszość, pokazując, że tak właściwie nic się nie zmienia w Kościele. Co zabawne o tym też można znaleźć ustęp w Dziewicach konsystorskich. Boy-Żeleński zadziwia mnie, fascynuje każdym kolejnym przeczytanym jego tekstem.

To niesamowite, jak felietony Boya zgrabnie wpisują się w znaną nam teraźniejszość, pokazując, że tak właściwie nic się nie zmienia w Kościele. Co zabawne o tym też można znaleźć ustęp w Dziewicach konsystorskich. Boy-Żeleński zadziwia mnie, fascynuje każdym kolejnym przeczytanym jego tekstem.

Nigdy nie skończone, w każdej tego typu książce potęga Polski w końcu upadnie, wolę poprzestać w momencie, gdy jest u szczytu.

Nigdy nie skończone, w każdej tego typu książce potęga Polski w końcu upadnie, wolę poprzestać w momencie, gdy jest u szczytu.

Gdyby wyciąć fragmenty poza wojną byłaby o wiele lepsza. Poza tym jak na książkę o oblężeniu Leningradu mało łez.

Gdyby wyciąć fragmenty poza wojną byłaby o wiele lepsza. Poza tym jak na książkę o oblężeniu Leningradu mało łez.

Wspaniały, kwiecisty język, czasy wielkich bohaterów i niezapomnianych aktów odwagi.

Wspaniały, kwiecisty język, czasy wielkich bohaterów i niezapomnianych aktów odwagi.