Dziady

Najchętniej oceniłabym w drodze wyjątku na 11/10. Dla mnie jest to jedno z najwspanialszych dzieł polskiej - nie tylko literatury - ale kultury. Talent Mickiewicza jest niezrównany, jest to piękna, poruszająca poezja, a treść uniwersalna i zawsze aktualna, niezmienna i obowiązująca. Fantastyczna trzecia część, bardzo prawdziwa również w dzisiejszych czasach, bo charakter narodów nigdy się nie zmienia. Do tego ustęp trzeciej części pokazujący Rosję w całej jej pokręconej i podłej istocie, co także dziś widać jak na dłoni. Smutne jest tylko to, że „Dziady” są coraz mniej doceniane w dzisiejszej kulturze, która zaczyna być tak ogłupaiała, że aż staje się to niebezpieczne - średnia ocen 6,1 mówi sama za siebie.

Najchętniej oceniłabym w drodze wyjątku na 11/10. Dla mnie jest to jedno z najwspanialszych dzieł polskiej - nie tylko literatury - ale kultury. Talent Mickiewicza jest niezrównany, jest to piękna, poruszająca poezja, a treść uniwersalna i zawsze aktualna, niezmienna i obowiązująca. Fantastyczna trzecia część, bardzo prawdziwa również w dzisiejszych czasach, bo charakter...

Prawdę mówiąc, wolę Mickiewicza-romantyka od mesjanisty, choć to zapewne właśnie treści patriotyczne zadecydowały o ubóstwieniu go przez polski system edukacji. Z tego względu III-cia część nie przypadła mi do gustu, mimo że artyzmem i potencjałem interpretacyjnym wyróżnia się najbardziej ze wszystkich czterech. Konteksty religijne (zarówno pogańskie, jak i quasi-katolickie) stanowią integralną część całego dzieła, ale dopiero właśnie w części III-ciej zaczynają mnie razić swym dogmatyzmem. Dlatego też Konrad pozostanie dla mnie bierną, apollińską, a przede wszystkim słabszą wersją Fausta; w przeciwieństwie do niemieckiego odpowiednika, nie odważył się przekroczyć ostatecznej granicy na drodze do autonomii, Boga-cara finalnie nie wyrzekając się nigdy. Szkoda, bo Dziady drezdeńskie aż się proszą o rozwinięcie wątku prometejskiego, niestety stłumionego na rzecz moralizatorstwa.

Prawdę mówiąc, wolę Mickiewicza-romantyka od mesjanisty, choć to zapewne właśnie treści patriotyczne zadecydowały o ubóstwieniu go przez polski system edukacji. Z tego względu III-cia część nie przypadła mi do gustu, mimo że artyzmem i potencjałem interpretacyjnym wyróżnia się najbardziej ze wszystkich czterech. Konteksty religijne (zarówno pogańskie, jak i...

Przeczytałem całość, rozłożone to zostało na długi okres czasu, zostałem przecież zmuszony przez szkołę. Mogę jednak z pewnością wypowiedzieć się, że część III góruje nad resztą. Wielka Improwizacja zachwyciła mnie, gdy Mickiewicz wreszczie przestał nieustannie rozwodzić się nad ojczyzną i poruszał tematy inne - Boga, twórzczości.
Sceny w kościołach, tytułowe rytuały dziadów spodobały mi się już mniej. Czas zaszkodził książce.
Dodam na prędce jeszcze, że sceny w klubach, czy co to tam było (dalej część III) zachwyciły mnie swoją gładkością, oślizganym śledzeniu akcji, co udaje się dzięki rymom i mickiewiczowskim stylu.
Dziady cz. III otrzymałyby znacznie wyższą notę, anieżeli całość.

Przeczytałem całość, rozłożone to zostało na długi okres czasu, zostałem przecież zmuszony przez szkołę. Mogę jednak z pewnością wypowiedzieć się, że część III góruje nad resztą. Wielka Improwizacja zachwyciła mnie, gdy Mickiewicz wreszczie przestał nieustannie rozwodzić się nad ojczyzną i poruszał tematy inne - Boga, twórzczości.
Sceny w kościołach, tytułowe rytuały...

Adaś, kocham Cię.

Adaś, kocham Cię.

Książkę czytałam pierwszy raz w liceum jako lekturę obowiązkową i od razu się w niej zakochałam. Po latach nadal chętnie do niej wracam.

Książkę czytałam pierwszy raz w liceum jako lekturę obowiązkową i od razu się w niej zakochałam. Po latach nadal chętnie do niej wracam.

Lubię fantasy, lubię "Wiedźmina", to czemu miałbym nie lubić klimatu "Dziadów"? Troszkę mniej, co prawda, lubię ich trzecią część (a przynajmniej trzecią z nazwy), ale co tam. PS Słowacki górą.

Lubię fantasy, lubię "Wiedźmina", to czemu miałbym nie lubić klimatu "Dziadów"? Troszkę mniej, co prawda, lubię ich trzecią część (a przynajmniej trzecią z nazwy), ale co tam. PS Słowacki górą.

bez komentarza

bez komentarza

Co prawda przeczytałem tylko część 2, bo takowa była wymagana w szkole, ale i tak uważam, że jest to jedna z lepszych jak nie najlepsza lektura szkolna jaką czytałem.

Co prawda przeczytałem tylko część 2, bo takowa była wymagana w szkole, ale i tak uważam, że jest to jedna z lepszych jak nie najlepsza lektura szkolna jaką czytałem.

cudowne

cudowne

Czytałam cztery razy "Dziady" i za każdym razem odkrywam je na nowo. Z perspektywy czasu coraz bardziej doceniam tę pozycje nie tylko za wartości narodowe ale i duch romantyzmu, który jest jak najbardziej aktualny i obecne młode pokolenia mogą odnaleźć się w tej tematyce.

Czytałam cztery razy "Dziady" i za każdym razem odkrywam je na nowo. Z perspektywy czasu coraz bardziej doceniam tę pozycje nie tylko za wartości narodowe ale i duch romantyzmu, który jest jak najbardziej aktualny i obecne młode pokolenia mogą odnaleźć się w tej tematyce.