Dziady

Dziady - jedna z naprawdę znienawidzonych lektur wśród uczniów. Chwytając za nią bardzo chciałem zaliczyć się do grupy ludzi,którzy czerpali przyjemność z czytania tego dzieła lecz niestety się przeliczyłem. II część czytana przeze mnie w gimnazjum pomimo tego,że wydawała mi się na tamte czasy wybitnie trudna,to zaintrygowała mnie swoją tematyką. Było to coś oryginalnego pośród lektur. Duchy,zjawy i tego typu rzeczy. Tak,to stało się dla mnie ciekawe. Następnie w czasach licealnych przyszła pora na część IV. Zachwalana przez polonistkę wzbudzała we mnie wielką ciekawość. Niestety się przeliczyłem, ponieważ była to dla mnie polska wersja "Cierpień młodego Wertera". Chociaż sam Mickiewicz nie ukrywał nawiązania do dzieła Goethego,to mnie to nie przekonało i z trudem przebrnąłem przez te 50 stron. Zapytałem wtedy na forum klasy jak to będzie z tą III częścią. Wtedy usłyszałem odpowiedź "również się zawiedziesz". Mimo to sięgnąłem po nią. Oczywiście z przymusu ale jednocześnie z dużą ciekawością. Początek był obiecujący,zwłaszcza wydarzenia z więzienia,znowu pojawiły się duchy i właściwie gdyby w takim stylu byłoby to napisane do końca nie czułbym się tak zawiedzionym. Później właściwie nic się nie dzieje,a język staje się coraz trudniejszy. Rozumiem,że miała to być patriotyczna odezwa,z buntem Mickiewicza jednak z każdą kolejną stroną sprawia to,że III część mało ma wspólnego z pierwszymi dwiema. Sceny napisane są w języku francuskim(przez co ciągle trzeba zaglądać do spisu na dole) również nie ułatwiają czytania po prawie 200 latach. Najgorsze co może być jednak to ustęp. Człowiek czytając myśli sobie w duchu,że to już ostatnie kartki do przewertowania,a w rzeczywistości jest to coś przez co najtrudniej przebrnąć ze względu na język i niezrozumiałość. Przykro mi,że "Dziady" z części na część traciły swoją ludowość i tajemniczość. Nie ma również już tego klimatu jak podczas II części. Niestety,taka była wola autora. A nam nie pozostaje nic innego jak przebrnąć przez "Dziady",zdać maturę i zapomnieć o tym,ponieważ i tak większości ważnych rzeczy dowiedzieliśmy się ze streszczenia,bądź z omawiania na lekcji.

Dziady - jedna z naprawdę znienawidzonych lektur wśród uczniów. Chwytając za nią bardzo chciałem zaliczyć się do grupy ludzi,którzy czerpali przyjemność z czytania tego dzieła lecz niestety się przeliczyłem. II część czytana przeze mnie w gimnazjum pomimo tego,że wydawała mi się na tamte czasy wybitnie trudna,to zaintrygowała mnie swoją tematyką. Było to coś oryginalnego pośród...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jako osoba, która przeczytała prawie wszystkie lektury powinna również przebrnąć przez to - jednak Dziady nie były na moje siły.
Dla mnie porażka.

Jako osoba, która przeczytała prawie wszystkie lektury powinna również przebrnąć przez to - jednak Dziady nie były na moje siły.
Dla mnie porażka.

Pokaż mimo to

Poezja to nigdy nie była moja mocna strona.

Poezja to nigdy nie była moja mocna strona.

Pokaż mimo to

W "Dziadach" jedynie znośna była część II. Cenie wkład Mickiewicza w literaturę. Bardzo miło wspominam "Pana Tadeusza", ale "Dziady" były jak istna mordęga.

W "Dziadach" jedynie znośna była część II. Cenie wkład Mickiewicza w literaturę. Bardzo miło wspominam "Pana Tadeusza", ale "Dziady" były jak istna mordęga.

Pokaż mimo to

Głupie, Głupie i Głupsze.

Głupie, Głupie i Głupsze.

Pokaż mimo to

Nudne, bez znaczenia i żadnej wartości. Powinni go wysłać na daleką syberie za pisanie takich głupot.

Nudne, bez znaczenia i żadnej wartości. Powinni go wysłać na daleką syberie za pisanie takich głupot.

Pokaż mimo to

Chronologicznie druga część Dziadów, jest uważam odrobinę lepsza niż poprzednia.

Jest w niej przede wszystkim więcej niepewności, więcej akcji oraz odniesień do przenikania ze sobą świata żywych i zmarłych, oraz głębsza nauka.

Niestety ocena to nadal "7/10" ze względu na zbyt długie napisane niełatwym do zrozumienia językiem dialogi Gustawa. Choć na początku nic na to nie wskazywało.

Chronologicznie druga część Dziadów, jest uważam odrobinę lepsza niż poprzednia.

Jest w niej przede wszystkim więcej niepewności, więcej akcji oraz odniesień do przenikania ze sobą świata żywych i zmarłych, oraz głębsza nauka.

Niestety ocena to nadal "7/10" ze względu na zbyt długie napisane niełatwym do zrozumienia językiem dialogi Gustawa. Choć na ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

#teamsłowacki

#teamsłowacki

Pokaż mimo to

Mickiewicz był świetnym poetą i marnym pisarzem. Części II i IV są klimatyczne, aczkolwiek krótkie i całkiem bezsensowne bez części III. Ta natomiast jest kompletnym bełkotem narcystycznego pseudopatrioty. Jeden z powodów mojej niechęci do polskiej klasyki.

Mickiewicz był świetnym poetą i marnym pisarzem. Części II i IV są klimatyczne, aczkolwiek krótkie i całkiem bezsensowne bez części III. Ta natomiast jest kompletnym bełkotem narcystycznego pseudopatrioty. Jeden z powodów mojej niechęci do polskiej klasyki.

Pokaż mimo to

Nie lubię mesjanizmu, ale mimo pozornej toporności, Mickiewicz potrafi całkiem zaciekawić. Wielka improwizacja wybitna.

Nie lubię mesjanizmu, ale mimo pozornej toporności, Mickiewicz potrafi całkiem zaciekawić. Wielka improwizacja wybitna.

Pokaż mimo to