Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Stanowcze nie dla osób które spodziewają się powieści porównywalnej do "Przerwanej lekcji muzyki". Książka bardzo przewidywalna z banalną fabułą.

Stanowcze nie dla osób które spodziewają się powieści porównywalnej do "Przerwanej lekcji muzyki". Książka bardzo przewidywalna z banalną fabułą.

Brak jakichkolwiek rozdziałów spowodował że książkę czytało mi się naprawdę ciężko i długo. Jestem chyba jedyną której ta powieść nie przypadła do gustu. Sięgnęłam po nią po przeczytaniu wielu pochlebnych komentarzy (i sama ocena też jest dość wysoka, Nie śmieszyła, nie wciągnęła

Brak jakichkolwiek rozdziałów spowodował że książkę czytało mi się naprawdę ciężko i długo. Jestem chyba jedyną której ta powieść nie przypadła do gustu. Sięgnęłam po nią po przeczytaniu wielu pochlebnych komentarzy (i sama ocena też jest dość wysoka, Nie śmieszyła, nie wciągnęła

A gdzie zakończenie i rozstrzygnięcie wszystkich wątków? Wyjątkowo się zawiodłam, bo spodziewałam się że może tym razem Murakami odszedł od swojego "schematycznego pisania" powieści. Zapowiadało się ciekawie motyw morderstwa i rozstrzygnięcia zagadki.

A gdzie zakończenie i rozstrzygnięcie wszystkich wątków? Wyjątkowo się zawiodłam, bo spodziewałam się że może tym razem Murakami odszedł od swojego "schematycznego pisania" powieści. Zapowiadało się ciekawie motyw morderstwa i rozstrzygnięcia zagadki.

"(...) wszyscy jesteśmy powiązani z innymi ludźmi, a ci inni ludzie powiązani są z jeszcze innymi, i że świat pełen jest ludzkich historii, ale wszystkie te historie stanowią jedno." Krótka powieść idealna na jedno wolne popołudnie.

"(...) wszyscy jesteśmy powiązani z innymi ludźmi, a ci inni ludzie powiązani są z jeszcze innymi, i że świat pełen jest ludzkich historii, ale wszystkie te historie stanowią jedno." Krótka powieść idealna na jedno wolne popołudnie.

pomyłka

pomyłka

Nie rozumiem na czym polega wyjątkowość tej powieści. Nie znalazłam tam nic ciekawego. Może jedynie postać małego chłopca, zrobiła na mnie wrażenie. Na pewno nie jest to pozycja obowiązkowa, szkoda czasu.

Nie rozumiem na czym polega wyjątkowość tej powieści. Nie znalazłam tam nic ciekawego. Może jedynie postać małego chłopca, zrobiła na mnie wrażenie. Na pewno nie jest to pozycja obowiązkowa, szkoda czasu.

Zabawny i pouczający dramat.

"Pamiętaj, że nie o to chodzi, jak się postępuje, ale o to, by jednakowo postępować wobec każdego... po prostu zachowywać się, jak gdybyśmy byli w królestwie niebieskim, gdzie nie ma wagonów trzeciej klasy, gdzie każda dusza równa się drugiej. "

Zabawny i pouczający dramat.

"Pamiętaj, że nie o to chodzi, jak się postępuje, ale o to, by jednakowo postępować wobec każdego... po prostu zachowywać się, jak gdybyśmy byli w królestwie niebieskim, gdzie nie ma wagonów trzeciej klasy, gdzie każda dusza równa się drugiej. "

Najlepsza powieść obozowa jaką do tej przeczytałam. Autor bardzo dokładnie opisuje wrażenia i wygląd obozu. Mimo przeżyć nie ocenia zachowań żadnych ze stron. Potrafi dostrzec pozytywy, a przede wszystkim nie opisuje swojego losu jako ofiary. Nie buntuje się i przystosowuje się do warunków obozu, niczemu się nie dziwi, nie zadaje pytań mimo, że ma zaledwie 15 lat. W powieści nie ma zbędnego patosu, dzięki czemu tak bardzo wyróżnia się do typowej literatury tego okresu. Dużym plusem jest narracja.

"Przecież nawet tam, przy kominach, w przerwach między udrękami, też było coś na kształt szczęścia. Każdy pyta tylko o rzeczy trudne, o „koszmary”: choć mnie chyba to przeżycie pozostanie najbardziej w pamięci. Tak, przy najbliższej okazji, kiedy mnie znów zapytają, muszę im opowiedzieć o szczęściu obozów koncentracyjnych. Jeśli zapytają. I jeśli sam nie zapomnę."

Najlepsza powieść obozowa jaką do tej przeczytałam. Autor bardzo dokładnie opisuje wrażenia i wygląd obozu. Mimo przeżyć nie ocenia zachowań żadnych ze stron. Potrafi dostrzec pozytywy, a przede wszystkim nie opisuje swojego losu jako ofiary. Nie buntuje się i przystosowuje się do warunków obozu, niczemu się nie dziwi, nie zadaje pytań mimo, że ma zaledwie 15 lat. W...

Jeśli ktoś nie oglądał filmu, to proponuję najpierw przeczytać książkę. Obie wersje są bardzo dobre jednak, gdy oglądnie się ekranizację czytanie książki nie przynosi już takich emocji jak poznanie historii Bruno i Szmula za pierwszym razem. Powieść warta przeczytania, daje dużo do myślenia.

Jeśli ktoś nie oglądał filmu, to proponuję najpierw przeczytać książkę. Obie wersje są bardzo dobre jednak, gdy oglądnie się ekranizację czytanie książki nie przynosi już takich emocji jak poznanie historii Bruno i Szmula za pierwszym razem. Powieść warta przeczytania, daje dużo do myślenia.

Książka tak niezwykła w swojej prostocie. Aż trudno uwierzyć w to co dzieje się na wyspie i to że to są mali chłopcy! Jest ona na tyle wstrząsająca, że aż trudno cokolwiek o niej napisać, interpretować? a docierając do końca odczuwa się niedosyt i szok scenami z ostatnich stron powieści.

Książka tak niezwykła w swojej prostocie. Aż trudno uwierzyć w to co dzieje się na wyspie i to że to są mali chłopcy! Jest ona na tyle wstrząsająca, że aż trudno cokolwiek o niej napisać, interpretować? a docierając do końca odczuwa się niedosyt i szok scenami z ostatnich stron powieści.

Zarówno książka jak i wersja filmowa bardzo dobra.

Zarówno książka jak i wersja filmowa bardzo dobra.

Fabuła skupia się na przedstawieniu bohaterki i jej uczuć a nie tak jak było w ,,wyzwaniach gejszy" na przybliżeniu kultury i obyczajów wschodu. Porównując ta druga powieść była bardziej niezwykła, tajemnicza co wzbudza większą ciekawość i chęć czytania. Pozatym pewne elementy kulturowe jak np mizuage są przedstawione na dwa różne sposoby więc czytelnik nie wie która z nich jest prawdziwa. Ocena: 7/10

Fabuła skupia się na przedstawieniu bohaterki i jej uczuć a nie tak jak było w ,,wyzwaniach gejszy" na przybliżeniu kultury i obyczajów wschodu. Porównując ta druga powieść była bardziej niezwykła, tajemnicza co wzbudza większą ciekawość i chęć czytania. Pozatym pewne elementy kulturowe jak np mizuage są przedstawione na dwa różne sposoby więc czytelnik nie wie która z nich...