Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia, która uświadamia nam, że nadchodzi czas w którym bierzemy na siebie coraz większą odpowiedzialność za życie i śmierć. To przerażające, że teraz sami musimy postawić tą granicę, co do której nie jesteśmy zgodni i każdy z nas stawia ją w innym miejscu. Wydaje się to oczywiste, dopóki nie staniemy twarzą w twarz z tą decyzją, która może nam ciążyć całe życie.

Historia, która uświadamia nam, że nadchodzi czas w którym bierzemy na siebie coraz większą odpowiedzialność za życie i śmierć. To przerażające, że teraz sami musimy postawić tą granicę, co do której nie jesteśmy zgodni i każdy z nas stawia ją w innym miejscu. Wydaje się to oczywiste, dopóki nie staniemy twarzą w twarz z tą decyzją, która może nam ciążyć całe życie.

Po raz kolejny Jaume Cabre wykazał się mistrzostwem narracji jak i wielowątkowości, nie tracąc przy tym na spójności i logiczności całego tekstu. Wszystkie jego książki wręcz pochłaniają czytelnika, powoli strona po stronie oplatają wokół nas pajęczynę opowieści, zaciskają coraz mocniej i wciągają w swoją historię, w którą zagłębiamy się bez reszty.
W "Cieniu eunucha" wchodzimy w świat Michaela Gensany, który pod wpływem emocji jakie wywołały odwiedziny starego rodzinnego domu, "spowiada się" redakcyjnej koleżance ze swojego życia, mimo że miał mówić o swoim zmarłym przyjacielu. Poznajemy jego historię od wczesnego dzieciństwa, poprzez młodzieńczy bunt, wkroczenie w dorosłość, pierwszą miłość, aż po kolejne, coraz silniejsze uczuciem. Na początku bohater snuje długą i szczegółowa opowieść o historii swojej rodziny lub ściślej - rodu - rodu Gensana, w którym panuje określona hierarchia, w której każdy ma swoje wyznaczone miejsce i w którym tradycje są rzeczą świętą. Znaczącą rolę w historii rodziny odgrywa uznawany przez wszystkich za szaleńca wujek Maurycy, który jednak zdobył sympatię małego Michaela i ma ogromny wpływ na kształtowanie się jego osobowości.
Kolejny wątek dotyczy rewolucji, w którą bohater angażuje się za sprawą dziewczyny, poznanej na studiach, w której zakochał się od pierwszego wejrzenia. Od tego momentu porzuca rodzinny dom i w niezbyt fortunny sposób wkracza w dorosłe życie. Teraz musi podejmować decyzje od których już nie ma odwrotu, choć czasem nawet nikt nie pozostawia mu wyboru, a ich skutki ciągną się za nim jeszcze przez długie lata.
Na koniec poznajemy historię wielkiej miłości Michaela, niby odwzajemnionej, a jednak nieszczęśliwej.
Cały czas bardzo umiejętnie wplatany jest wątek męskiej przyjaźni Michaela, Roviry i Bolosa, którzy zwierzają się sobie nawzajem ze swoich problemów i mówią sobie wszystko. A może nie? Może tak im się tylko wydaje?
Po wielu latach, które upłynęły od tamtych wydarzeń okazuje się że przeszłość nie jest jeszcze zamknięta.

Po raz kolejny Jaume Cabre wykazał się mistrzostwem narracji jak i wielowątkowości, nie tracąc przy tym na spójności i logiczności całego tekstu. Wszystkie jego książki wręcz pochłaniają czytelnika, powoli strona po stronie oplatają wokół nas pajęczynę opowieści, zaciskają coraz mocniej i wciągają w swoją historię, w którą zagłębiamy się bez reszty.
W "Cieniu eunucha"...

Aż tak idealnie być nie może. To zbyt podejrzane.
Słusznie.
Czy można karmić się cudzym strachem i na dodatek czepiać z tego przyjemność?Przerażające jest to, że taki pomysł mógłby się zrodzić w czyjejś głowie.
Książka porusza bardzo ważny temat przemocy psychicznej. Moim zdaniem jest odrobinę przerysowana, czuję się w niej pewna sztuczność, ale trzeba przyznać, że trzyma w napięciu i pochłania na tyle, że ciężko się od niej oderwać. To jedna z tych książek które się "połyka".

Aż tak idealnie być nie może. To zbyt podejrzane.
Słusznie.
Czy można karmić się cudzym strachem i na dodatek czepiać z tego przyjemność?Przerażające jest to, że taki pomysł mógłby się zrodzić w czyjejś głowie.
Książka porusza bardzo ważny temat przemocy psychicznej. Moim zdaniem jest odrobinę przerysowana, czuję się w niej pewna sztuczność, ale trzeba przyznać, że trzyma...