Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od jakiegoś czasu chciałam przeczytać tę wspomnienia, zwłaszcza po zamieszczonych fragmentach na stronie Agatona. Zwłaszcza, albo właśnie dlatego. Udało mi się, na razie pierwszy tom.Jednak chce napisać, że warto. Tak bardzo warto. Te wartościowe opisy,własne przeżycia, rozczarowania, ściganie wojny i sposobności. Konspiracja, straty, aresztowania. Szkolenie cichociemnych. Od środka. Myślę, że takich książek nie trzeba specjalnie rekomendować. Życie i przeżycia autora są samą w sobie rekomendacją.

Od jakiegoś czasu chciałam przeczytać tę wspomnienia, zwłaszcza po zamieszczonych fragmentach na stronie Agatona. Zwłaszcza, albo właśnie dlatego. Udało mi się, na razie pierwszy tom.Jednak chce napisać, że warto. Tak bardzo warto. Te wartościowe opisy,własne przeżycia, rozczarowania, ściganie wojny i sposobności. Konspiracja, straty, aresztowania. Szkolenie...

Podczas podróży pociągiem przeczytałam prawie całą, moja koleżanka z zainteresowaniem zaglądała mi przez ramię, i chyba nawet przeczytała trochę. Polecam,czyta się szybko, jest wciągająca. I oczywiście opisuje tragiczne losy ofiar eksperymentów w obozie.

Podczas podróży pociągiem przeczytałam prawie całą, moja koleżanka z zainteresowaniem zaglądała mi przez ramię, i chyba nawet przeczytała trochę. Polecam,czyta się szybko, jest wciągająca. I oczywiście opisuje tragiczne losy ofiar eksperymentów w obozie.

Podczas 'przygotowań' do matury, zdążyłam przeczytać XX-lecie. Myślę, że to bardzo pomocna książka, dobry dodatek do ciężkich podręczników, ale również gratka dla zainteresowanych tematyką. Zauważyłam małe popieranie pro-Piłsudzkiej strony, zamiast typowej dla opracowań bezstronności. Jednak może to być tylko moje odczucie.Plus za zdjęcia i fragmenty archiwalnych dokumentów, które uplastyczniają całość.

Podczas 'przygotowań' do matury, zdążyłam przeczytać XX-lecie. Myślę, że to bardzo pomocna książka, dobry dodatek do ciężkich podręczników, ale również gratka dla zainteresowanych tematyką. Zauważyłam małe popieranie pro-Piłsudzkiej strony, zamiast typowej dla opracowań bezstronności. Jednak może to być tylko moje odczucie.Plus za zdjęcia i fragmenty archiwalnych...

Książki nie przeczytałam do końca. Większość opisu stanowią wspomnienia ojca oraz jego przeżycia i uczucia, które towarzyszyły całej rodzinie i wszystkim znajomym bądź łączącym się razem z nimi w cierpieniu. Wspomnienia chłopca były zbyt krótko przedstawiane,a chyba nie o to chodziło w tym świadectwie. Nie wiem jak było z tym później. Jednak uważam że warto przeczytać to świadectwo. Może rodzicom łatwiej jest zrozumieć te przeżycia, co nie oznacza, że inni też nie mogą z tego skorzystać. Ja też wyciągnęłam kilka lekcji. Chodzi zwłaszcza o tą, która dotyczyła wdzięczności wobec Boga. Tak samo jak ojciec chłopca oburzałam się na niewdzięczność Izraelitów wobec działań Stwórcy. Jednak on spojrzał na to z własnej perspektywy braku wdzięczności za to, co ma. Bo nam zawsze jest za mało lub za dużo. Nie zawsze to czego chce dla nas Dobry Bóg łączy się z naszymi pragnieniami.

Książki nie przeczytałam do końca. Większość opisu stanowią wspomnienia ojca oraz jego przeżycia i uczucia, które towarzyszyły całej rodzinie i wszystkim znajomym bądź łączącym się razem z nimi w cierpieniu. Wspomnienia chłopca były zbyt krótko przedstawiane,a chyba nie o to chodziło w tym świadectwie. Nie wiem jak było z tym później. Jednak uważam że warto przeczytać to...

Świetny album, niesamowite historie. Mnóstwo zdjęć, również tych pokolorowanych. To książka, którą warto przeczytać lub choćby przeglądnąć, bez poczucia straconego czasu.

Świetny album, niesamowite historie. Mnóstwo zdjęć, również tych pokolorowanych. To książka, którą warto przeczytać lub choćby przeglądnąć, bez poczucia straconego czasu.

Dosłownie przeglądnęłam na szybko. No tak, warto wiedzieć kilka rzeczy o renesansie tym razem. Dużo zdjęć.

Dosłownie przeglądnęłam na szybko. No tak, warto wiedzieć kilka rzeczy o renesansie tym razem. Dużo zdjęć.

Dosłownie przeglądnęłam na szybko. No tak, warto wiedzieć kilka rzeczy o gotyku. Dużo zdjęć.

Dosłownie przeglądnęłam na szybko. No tak, warto wiedzieć kilka rzeczy o gotyku. Dużo zdjęć.

Nie... To nie tak... To jest zupełnie inaczej...
Nie powinno się oceniać książki po ?Po czym? Po okładce? No też. Ale zwłaszcza po opisie, i swoich pochopnych ocenach. Dostałam tą książkę na urodziny i trochę czasu przeleżała, bo jakoś tak nie mogłam się za nią zabrać. Ale jak się zabrałam.. Ta historia jest inna, niespotykana, niezwykła, zaskakująca, wzruszająca (zwłaszcza listy od dzieci). Tak. Jakoś tak wciągająca. Poruszająca! Nie umiem opisać tego, co dokładnie mi towarzyszyło podczas poznawania, tak podczas poznawania historii Kim Ki Dok, innych koreańskich dzieci oraz Płakowic. Tak bardzo warto! To zupełnie inny typ reportażu, powieści, wspomnień. Niezwykła.

Nie... To nie tak... To jest zupełnie inaczej...
Nie powinno się oceniać książki po ?Po czym? Po okładce? No też. Ale zwłaszcza po opisie, i swoich pochopnych ocenach. Dostałam tą książkę na urodziny i trochę czasu przeleżała, bo jakoś tak nie mogłam się za nią zabrać. Ale jak się zabrałam.. Ta historia jest inna, niespotykana, niezwykła, zaskakująca, wzruszająca (zwłaszcza...

Istnieje wiele opinii na temat tej książki. Sprzecznych opinii, zwłaszcza jeśli chodzi o prawdę historyczną. Ciężko więc ocenić tą historię. Książkę czyta się bardzo szybo, czasami miałam wrażenie, że autor wspomnień czerpał radość z wykonywania wyroków. Prościej : z zabijania ludzi. Trochę inaczej też się w to wczuwałam, ponieważ do Rzeszowa nie mam tak daleko. Ciężko, ciężko ocenić. Mieszane uczucia. Tyle.

Istnieje wiele opinii na temat tej książki. Sprzecznych opinii, zwłaszcza jeśli chodzi o prawdę historyczną. Ciężko więc ocenić tą historię. Książkę czyta się bardzo szybo, czasami miałam wrażenie, że autor wspomnień czerpał radość z wykonywania wyroków. Prościej : z zabijania ludzi. Trochę inaczej też się w to wczuwałam, ponieważ do Rzeszowa nie mam tak daleko. Ciężko,...

Ta książka bardzo mnie wciągnęła, wręcz ją pochłonęłam. Na początku nie myślałam, że tak mnie zaskoczy fabułą. Ale po zagłębianiu się w lekturę była coraz ciekawsza, szczególnie niewyjaśnione wątki i tajemnice. Aż do końca, który był może trochę... zaskakujący i jednocześnie taki 'powieściowy' ? Nie wiem, jak to określić. Polecam jednak bardzo, wydarzenia przeżywa się razem z bohaterami, a te są niejednokrotnie bardzo zaskakujące i skomplikowane. Nie tak łatwo domyślić się, kto za tym wszystkim stoi? Po odpowiedź zapraszam do książki.

Ta książka bardzo mnie wciągnęła, wręcz ją pochłonęłam. Na początku nie myślałam, że tak mnie zaskoczy fabułą. Ale po zagłębianiu się w lekturę była coraz ciekawsza, szczególnie niewyjaśnione wątki i tajemnice. Aż do końca, który był może trochę... zaskakujący i jednocześnie taki 'powieściowy' ? Nie wiem, jak to określić. Polecam jednak bardzo, wydarzenia przeżywa się razem...

Na początku starałam się czytać, później tylko przeglądnęłam resztę. Chciałam coś ogarnąć do matury z historii. Myślę, że warto się z tym poradnikiem zapoznać, szczególnie jeśli ktoś interesuje się sztuką.

Na początku starałam się czytać, później tylko przeglądnęłam resztę. Chciałam coś ogarnąć do matury z historii. Myślę, że warto się z tym poradnikiem zapoznać, szczególnie jeśli ktoś interesuje się sztuką.

Nie przeczytałam I części, jednak wspomnienia te można traktować osobno. Bardzo wciągająca, może dlatego, że autor przedstawił tu wspomnienia świadków tamtych wydarzeń, pozwolił im mówić. Sam tylko kilkoma zdaniami podprowadzał, czasami precyzował. Ta niewielka ingerencja pozwala na jasny przekaz świadków historii Wołynia z lat wojny. Wszystkie te historie są dramatyczne i wprowadzają w zadziwienie. Bestialskie mordy budzą przerażenie, że oni to wszystko przeżyli. No właśnie... niektórzy przeżyli ... A co? Przeczytaj.

Nie przeczytałam I części, jednak wspomnienia te można traktować osobno. Bardzo wciągająca, może dlatego, że autor przedstawił tu wspomnienia świadków tamtych wydarzeń, pozwolił im mówić. Sam tylko kilkoma zdaniami podprowadzał, czasami precyzował. Ta niewielka ingerencja pozwala na jasny przekaz świadków historii Wołynia z lat wojny. Wszystkie te historie są dramatyczne i...

Tą książkę również wybrałam do prezentacji maturalnej. To bardzo cenne świadectwo życia kołchozowego matki wraz z siedmiorgiem dzieci. Myślę, że nie ma się co rozpisywać, takie książki są bezdyskusyjnymi dowodami na ludzkie tragedie ubiegłego wieku. Polecam.

Tą książkę również wybrałam do prezentacji maturalnej. To bardzo cenne świadectwo życia kołchozowego matki wraz z siedmiorgiem dzieci. Myślę, że nie ma się co rozpisywać, takie książki są bezdyskusyjnymi dowodami na ludzkie tragedie ubiegłego wieku. Polecam.

Warto zapoznać się z wszystkimi historiami Sybiraków. Ja przeczytałam opowieść Urszuli Piotrowskiej – Wittstock, której wspomnienie z pobytu na Uralu postanowiłam załączyć w mojej prezentacji maturalnej. Jest to niezwykle krótkie i treściwe przedstawienie tych ciężkich chwil dla piętnastoletniej dziewczyny. Jej niewola nie trwała długo, jednak zdążyła doświadczyć wielu ciężkich chwil, oraz chorób. Doświadczyła również ludzkiej pomocy i współpracy. To bardzo ważne zapiski, dzięki którym możemy poznać losy ludzi zesłanych, a więc, powtarzam, warto sięgnąć po te wspomnienia.

Warto zapoznać się z wszystkimi historiami Sybiraków. Ja przeczytałam opowieść Urszuli Piotrowskiej – Wittstock, której wspomnienie z pobytu na Uralu postanowiłam załączyć w mojej prezentacji maturalnej. Jest to niezwykle krótkie i treściwe przedstawienie tych ciężkich chwil dla piętnastoletniej dziewczyny. Jej niewola nie trwała długo, jednak zdążyła doświadczyć wielu...

Przeczytałam wybrany do prezentacji maturalnej fragment tej książki. Jest to moim zdaniem trochę inne świadectwo pobytu w stalinowskich miejscach przymusu. Nie czytałam początku i nie bardzo ogarniam temat aresztowania rodziców pana Olgierda, działaczy komunistycznych. Myślę, że warto przeczytać te wspomnienia od początku. Nie ma tutaj obwiniania systemu, innych ludzi lub pretensji. Tak mi się wydaje... Obóz w Archangielsku w opiniach pana Olgierda nie miał na celu wyniszczenia więźniów. To trochę inne spojrzenie na znane nam z różnych świadectw obozy, jednak nie zawsze i nie wszystko było tak piękne, i kolorowe. Walka o życie,zdrowie i przetrwanie toczyła się ciągle.
Warto zagłębić się w historię widzianą oczami kilkunastoletniego, dorastającego w (wcześniej w domu dziecka,więzieniu) obozie i na zsyłce chłopca.

Przeczytałam wybrany do prezentacji maturalnej fragment tej książki. Jest to moim zdaniem trochę inne świadectwo pobytu w stalinowskich miejscach przymusu. Nie czytałam początku i nie bardzo ogarniam temat aresztowania rodziców pana Olgierda, działaczy komunistycznych. Myślę, że warto przeczytać te wspomnienia od początku. Nie ma tutaj obwiniania systemu, innych ludzi lub...

Przerabiając arkusz maturalny na fakultetach , miałam okazję zapoznać się z opowiadaniem "Zabawa w klucz". Przekaz opowiadania wywiera wrażenie. Ta "zabawa" była pewnie codzienną czynnością wielu rodzin, osób , domów.Mam nadzieję, że przeczytam kiedyś resztę opowiadań.

Przerabiając arkusz maturalny na fakultetach , miałam okazję zapoznać się z opowiadaniem "Zabawa w klucz". Przekaz opowiadania wywiera wrażenie. Ta "zabawa" była pewnie codzienną czynnością wielu rodzin, osób , domów.Mam nadzieję, że przeczytam kiedyś resztę opowiadań.

Bardzo dobra książka.Polecam.Można ją czytać na kilka sposobów. Ja wybrałam sposób :jedna rodzina, ich losy - po kolei.
Bardzo ciekawe opisy życia żołnierzy pomordowanych w Katyniu. Następnie życie ich rodziny 'po' (po wzięciu do niewoli, listach z obozów , aż w końcu po ciszy ). Dalej lata zmagań o prawdę, zmagań z władzami i władzą. Oraz coś, co bardzo mi się nie spodobało,co mnie zdziwiło, zburzyło mój obraz ? Zawsze myślałam, że rodziny katyńskie pięknie współpracują ze sobą , są dla siebie wsparciem... A tu niespodzianka. Przy praktycznie każdej historii danej rodziny wychodzą opisy konfliktów między członkami 'Rodzin Katyńskich' , niezgody i jakaś taka wrogość, jakby każdy chciał zagarnąć to dla siebie, zrobić wszystko po swojemu. Może ja tego nie rozumiem? Nie umiem pojąć, wczuć się? Pewnie tak ... Jednak mimo wszystko, to dziwne połączenie losów rodzin po 70 latach. Na początku po zobaczeniu słowa 'Smoleńsk' nie miałam ochoty, taka myśl - 'o nie ..', bo to ciężki temat, taki medialny i trochę polityczny. Ale tu był ukazany ten 'Smoleńsk' z perspektywy rodzin, straty, pustki po bliskich.Tak.Z tej strony warto poznać te historie.

Bardzo dobra książka.Polecam.Można ją czytać na kilka sposobów. Ja wybrałam sposób :jedna rodzina, ich losy - po kolei.
Bardzo ciekawe opisy życia żołnierzy pomordowanych w Katyniu. Następnie życie ich rodziny 'po' (po wzięciu do niewoli, listach z obozów , aż w końcu po ciszy ). Dalej lata zmagań o prawdę, zmagań z władzami i władzą. Oraz coś, co bardzo mi się nie...

Zaczęłam , może kiedyś dokończę? Nie wiem , ale to dobra książka. Emocje, zachowanie wobec epidemii,śmierci,zmiana poglądów i walka o życie człowieka.

Zaczęłam , może kiedyś dokończę? Nie wiem , ale to dobra książka. Emocje, zachowanie wobec epidemii,śmierci,zmiana poglądów i walka o życie człowieka.

Czasami ciężko jest przez coś przebrnąć z powodu bardzo wyszukanego i takiego "poetyckiego" języka. Wiadomo, że nie jest przeczytana od deski do deski,jak to podręcznik :)

Czasami ciężko jest przez coś przebrnąć z powodu bardzo wyszukanego i takiego "poetyckiego" języka. Wiadomo, że nie jest przeczytana od deski do deski,jak to podręcznik :)

Czasami ciężko jest przez coś przebrnąć z powodu bardzo wyszukanego i takiego "poetyckiego" języka. Wiadomo, że nie jest przeczytana od deski do deski,jak to podręcznik :)

Czasami ciężko jest przez coś przebrnąć z powodu bardzo wyszukanego i takiego "poetyckiego" języka. Wiadomo, że nie jest przeczytana od deski do deski,jak to podręcznik :)