Książki o kobiecej przyjaźni zawsze wywołują u mnie pozytywne emocje. Na przykład seria "Kobiety nieidealne" Magdaleny Kawki i Małgorzaty Hayles, albo seria "Babski Wieczór" od Eweliny Miśkiewicz. Uwielbiam czytać o sile kobiet, o ich wzajemnym wsparciu. W rzeczywistości niestety zbyt rzadko się to zdarza, najczęściej właśnie kobieta kobiecie wilkiem. Dlatego gdy tylko pani Andżelika z Wydawnictwa Replika poleciła mi "Zawsze razem", nie wahałam się ani chwili.

Danka Turek stworzyła książkę piękną i bolesną jednocześnie. Poza opisaniem niesamowitej przyjaźni kobiet w różnym wieku i o różnym statusie, poruszyła też kwestię toksycznych relacji i znęcania się psychicznego. Gdy wydaje się, że na drodze stoi zbyt wiele przeszkód, a światełka w tunelu nie widać, pojawia się pandemia. Ta sama, która zamknęła ludzi w domach i szpitalach, w przypadku tej historii okazała się być sprzymierzeńcem.

Powieść tę czytało się ekspresowo, a to za sprawą lekkiego stylu, wyważonych dialogów, niezbyt długich opisów, silnych relacji między bohaterkami. Do tego dużo świetnie przedstawionych psychologicznych zagrywek, które wywołują w czytelniku masę różnych emocji. Jestem pod ogromnym wrażeniem, jak z pozoru lekkiej powieści, można stworzyć tak merytoryczną i dającą siłę książkę. Jestem pewna, że czytając ją, niejedna z nas dostanie podmuch wiatru w żagle i nabierze odwagi do choć minimalnej zmiany swojej sytuacji.

Książki o kobiecej przyjaźni zawsze wywołują u mnie pozytywne emocje. Na przykład seria "Kobiety nieidealne" Magdaleny Kawki i Małgorzaty Hayles, albo seria "Babski Wieczór" od Eweliny Miśkiewicz. Uwielbiam czytać o sile kobiet, o ich wzajemnym wsparciu. W rzeczywistości niestety zbyt rzadko się to zdarza, najczęściej właśnie kobieta kobiecie wilkiem. Dlatego gdy tylko pani...