Kocham chodzić do antykwariatu. Jest to dla mnie swoista przygoda, ponieważ tania cena książek sprawia, że sięgam po tytuły, które normalnie bym ominął. Tak też się stało z „Zamaskowaną Królową”.

Styl autora jest lekki i dość przyjemny, krótka konstrukcja rozdziałów sprawia, że czyta się ją dość szybko. Zastrzeżenia mam jednakże do treści. Autor czasami zamyka wątki w szybki sposób, jak namok gusta ZA szybki. Innym problemem jest przewidywalność fabuły. Nie mówię tutaj o aspektach historycznych, ale tych fikcyjnych. Powiązałem fakty zanim dotarłem do 1/3 książki, także nie macie co liczyć na jakąś wielką tajemnicę. Jeśli jesteście ciekawi fabuły to wystarczy przeczytać „Kod Leonarda Da Vinci”, przenieść go do średniowiecza i dodając wątek supernaturalny, który pojawia się z nikąd i kończy się równie szybko. Z lekka irytujące jest zachowanie jednego z rycerzy, który przechodzi zmiany światopoglądowe z dnia na dzień, ponieważ po co pisać o wewnętrznych rozterkach postaci, skoro można zesłać na nią niemalże mistyczne objawienie.

Problemem dla mnie jest zakończenie i główna bohaterka. Zdaję sobie sprawę, że sztywne ramy realiów historycznych uniemożliwiały autorowi popuszczenie wodzy fantazji, ale to co przeczytałem w ostatnich rozdziałach woła do mnie o pomstę do nieba. Wychwalano podejście Pani Wilczycy jakoby to ona odnalazła Graala bo miłość, książka jednak sprytnie pomija fakt, że ta jej „miłość” niemalże graniczy z hedonizmem (jeśli już nim nie jest) a opiera się na dawaniu komu popadnie. Kiedy jej mąż chce się z nią rozwieść nie może bo ta ma wpływowych przyjaciół. Zaiste MIŁOŚĆ. Potem filozofowanie głównej bohaterki o miłości, pomijając fakt, że kochała dwóch na raz. Słowo daję mam już dość tych rozpraw o miłości, wychwalającej to uczucie, zgrabnie pomijając, że również miłość jest przyczyną niejednej zbrodni. Osobiście pogoniłbym ją by była chłopką, zobaczymy jak długo miłość przetrwa. Niestety takie dostałem zakończenie, które jest dla mnie zgrzytem tej książki.

Ciężko mi ocenić „Zamaskowaną Królową”. Fabuła jest dość przewidywalna, wątek supernaturalny, który wydaje się wrzucony na siłę, książka próbuje przedstawić jakąś dziwną filozofię (której ja osobiście nie popieram), zakończenie jest przynajmniej o 3 krótkie rozdziały za mocno rozwleczone zwyczajnie kiepskie. Ot takie cukierkowe romantyczne zakończenie, które widzimy wiele razy. Powiedziałbym, że sama książka to taki średniak, który choć miał jakiś pomysł na siebie to wykonanie go zabiło.

Kocham chodzić do antykwariatu. Jest to dla mnie swoista przygoda, ponieważ tania cena książek sprawia, że sięgam po tytuły, które normalnie bym ominął. Tak też się stało z „Zamaskowaną Królową”.

Styl autora jest lekki i dość przyjemny, krótka konstrukcja rozdziałów sprawia, że czyta się ją dość szybko. Zastrzeżenia mam jednakże do treści. Autor czasami zamyka wątki w...