„Zabójcza wycieczka” Ewy Waligóry to bardzo ciekawa pozycja, po którą warto sięgnąć, by oderwać się od przytłaczających zewsząd wydarzeń. Główną bohaterką jest budząca sympatię czytelników Magda Łaszyńska, która – tak jak autorka powieści – jest przewodniczką po Warszawie, swoim ukochanym mieście.

Niespodziewanie zamiast kilku dni zasłużonego odpoczynku Magda otrzymuje propozycję nie do odrzucenia – musi zastąpić kontuzjowaną koleżankę po fachu i zająć się grupką Polonusów z Wielkiej Brytanii odwiedzających naszą stolicę. Prędko okazuje się, że każdy członek wycieczki do kraju przodków jest mniej lub bardziej ekscentryczny i może sprawiać problemy. Jednak zachcianki wycieczkowiczów to nic w porównaniu z rozwojem wypadków – najpierw sympatyczny miłośnik ptaków słabnie i ląduje w szpitalu, a później dochodzi do kolejnej tragedii z udziałem innej uczestniczki wyprawy… Na horyzoncie pojawia się policjant, który zamierza rzetelnie wyjaśnić, co się faktycznie wydarzyło. Zanim się to uda, wszystko plącze się jeszcze bardziej. Komisarz Izydor Kościesza jest oczywiście przystojny i interesujący. Od razu wpada Magdzie w oko i już od pierwszej chwili wiadomo, że romans między tą dwójką wisi w powietrzu.

Równolegle śledzimy wydarzenia z lat dwudziestych, a potem także czterdziestych, mające wpływ na zasadniczą część fabuły rozgrywającą się w czerwcu 2016 roku. Nie da się zaprzeczyć, że autorka pięknie odmalowała zarówno Warszawę dwudziestolecia międzywojennego, jak i tę współczesną. Wynika to zapewne z profesji Ewy Waligóry, ale w tekście ujawnia się również jej niewątpliwy talent literacki. Dialogi wypadają bardzo naturalnie, a opisy mają właściwe proporcje.

Książkę czyta się naprawdę dobrze (mnie wystarczyła na jedno popołudnie). Akcja toczy się w szybkim tempie, bohaterowie są barwni (mój ulubieniec to Hindus, który do Polski trafił w zastępstwie za polską żonę), a całość doprawiona jest sporą dozą humoru. I choć motyw kolorowych oznaczeń drinków i konsekwencji daltonizmu znamy z utworu Jerzego Edigeya zatytułowanego „Nagła śmierć kibica”, a cudzoziemiec mówiący zabawnie po polsku pojawił się już dawno w genialnej powieści Joanny Chmielewskiej „Wszystko czerwone”, nie przeszkadza to zupełnie w dobrej zabawie podczas lektury „Zabójczej wycieczki”. Niebanalny okazał się z kolei szyfr zastosowany przez jedną z postaci.

Jeśli macie ochotę na lekką komedię kryminalną, powieść Ewy Waligóry będzie dobrym wyborem. Na pewno nieraz podczas czytania uśmiech zagości na waszych twarzach i będziecie ciekawi rozwiązania zaprezentowanych zagadek. W tej książce nie znajdziecie makabry ani scen ze szczególnie brutalną przemocą. W zamian za to możecie się po prostu zrelaksować.

Aleksandra Dolęga