Wyobraźcie sobie wyspę, po której roztacza się natura zupełnie inna niż w naszym ludzkim świecie. Tam wszystko jest inaczej. Drzewa zamiast liści pokryte są sierścią, a kłębki wełny są odzwierciedleniem owoców. W drzewach tych skrywają się marzenia, które nie mają granic. Każdy Kotofag marzy o tym, aby żyć w tym miejscu.

Takie cuda autorka zawarła właśnie w baśni pt „Wyspa kociej mgły”, która liczy 163 strony. Pani Agnieszka stworzyła historię, która niesamowicie rozbudza wyobraźnię. Muszę przyznać, że dotąd tylko raz w życiu zdarzyło mi się czytać coś tak ciepłego i przytulnego (o ile można takim mianem określić książkę). W baśni tej znajdują się rysunki, które idealnie odnoszą się do treści i są naprawdę cudne.

Kotofagi to magiczne istoty, jednak całą baśń czytelnik może odnieść do swojego życia, do własnych wątpliwości czy wyznawanych/poszukiwanych wartości. I ta baśń daje możliwość, aby się nad tym wszystkim zastanowić. Jest to moim zdaniem bardzo ważne i potrzebne, bo nieczęsto mamy taką okazję, goniąc wciąż za czymś.

Historia sama w sobie jest pełna niesamowitej magii i fantazji, jednak nie jestem do końca przekonana czy najmłodsza grupa czytelników poradziłaby sobie z nią, z tego względu, że ja sama momentami lekko się gubiłam i zdarzało mi się tracić koncentrację nad treścią. Dobrze, że otrzymujemy od autorki spis postaci, jednak szkoda, że znajduje się on na samym końcu książki… gdybym zajrzała do niego wcześniej, byłoby mi znacznie łatwiej.

Na koniec pragnę dodać, że chociaż zawsze czytam znajdujące się w książkach podziękowania, to jednak nie ukrywam, że jest to najmniej ciekawa część dla czytelnika (bez wątpienia ważna dla autora). Tutaj jednak było zupełnie inaczej i wcale nie mam na myśli tego, że dla odmiany znajdują się one na początku, lecz fakt, że czyta się je bardzo przyjemnie. Powiedziałabym wręcz niemniej magicznie, niż treść baśni.

Wyobraźcie sobie wyspę, po której roztacza się natura zupełnie inna niż w naszym ludzkim świecie. Tam wszystko jest inaczej. Drzewa zamiast liści pokryte są sierścią, a kłębki wełny są odzwierciedleniem owoców. W drzewach tych skrywają się marzenia, które nie mają granic. Każdy Kotofag marzy o tym, aby żyć w tym miejscu.

Takie cuda autorka zawarła właśnie w baśni pt „Wyspa...