Bardzo interesujący zbiór esejów autorów nie tylko polskich, kręcący się głównie wokół FW. Na szczególną uwagę zasługują teksty Bazarnik oraz tłumaczenie początku FW pióra Mirkowicza, wraz z objaśnieniami. Jest też sztuka na bazie twórczości Joyca. Nie ma w owym zbiorze złych esejów. W jednym mi przeszkadzało, że autor stawia tezę, że FW żyje nie tylko w murach akademii. Domyślnie: jest czytany nie tylko przez badaczy. Ciekawa teza, ale udowodnienie jej sprowadzono do wskazania trzech innych dzieł literatury pięknej, w której są wzmianki o FW. Dla mnie to zgrzyt; sugerowano co innego, niż o czym napisano, choć sama treść artykułu ciekawa (fajnie, jakby rozwinąć wątek Nabokova; a może i Burgessa).
Ps. Odnośnie tłumaczenia Mirkowicza, jest ciekawe. Trochę chropowate, ale dosadne. Troszkę brakuje w nim muzyki. Bartnickiego jest znacznie lepsze, łatwiej się czyta. Czytać całość FT stylem Mirkowicza, byłoby... niewygodnie. Trudno i męcząco, przy czym jeśli chodzi o sensy, zdaje się, że szedł w ich stronę. Tłumaczenie jedyne całości, Bartnickiego, ma tą zaletę, że bardzo melodyjnie i łatwo się czyta - co przy tej książce jest kluczowe, zakładając, że czytamy w miarę normalnie, tzn. jak książkę, a nie materiał badawczy z literaturą pomocniczą, w tempie kilka zdań na godzinę. Ale i tak Mirkowicza warto przeczytać. Tylko sześć akapitów; szkoda, że nie cały rozdział.

Bardzo interesujący zbiór esejów autorów nie tylko polskich, kręcący się głównie wokół FW. Na szczególną uwagę zasługują teksty Bazarnik oraz tłumaczenie początku FW pióra Mirkowicza, wraz z objaśnieniami. Jest też sztuka na bazie twórczości Joyca. Nie ma w owym zbiorze złych esejów. W jednym mi przeszkadzało, że autor stawia tezę, że FW żyje nie tylko w murach akademii....