Nienowa już, ale bardzo kompetentnie i przystępnie napisana historia cywilizacji mezopotamskiej. Praca dzieli się na dwie części. W pierwszej zarysowana została historia polityczno-militarna regionu. Jest to ujęcie siłą rzeczy dość skrótowe, w końcu mówimy o ponad dwóch tysiącleciach dziejów dobrze naświetlonych źródłowo, niemniej ujmujące najważniejsze aspekty, takie jak sukcesja imperiów czy przenikanie się cywilizacji sumeryjskiej z semicką. Część druga poświęcona jest historii życia codziennego, religii i kultury Mezopotamii. Moim zdaniem jest to lepsza część pracy, w której w ujęciu problemowym zostają bardziej szczegółowo opisane różne aspekty cywilizacji bliskowschodniej. Nie jest to zresztą narracja zdominowana przez rozważania archeologiczne (czego się obawiałem), jest w niej bowiem dużo interesujących rozważań na temat literatury oraz nauki. Chyba ten ostatni temat udało się Autorowi opisać najlepiej, zwłaszcza że wskazał przy okazji, jak wiele elementów myśli mezopotamskiej przeniknęło do późniejszych epok. Jest więc Mezopotamia obszarem, któremu nasza cywilizacja bardzo wiele zawdzięcza.

Tomasz Babnis

Nienowa już, ale bardzo kompetentnie i przystępnie napisana historia cywilizacji mezopotamskiej. Praca dzieli się na dwie części. W pierwszej zarysowana została historia polityczno-militarna regionu. Jest to ujęcie siłą rzeczy dość skrótowe, w końcu mówimy o ponad dwóch tysiącleciach dziejów dobrze naświetlonych źródłowo, niemniej ujmujące najważniejsze aspekty, takie jak...