Niezależnie od tego, ile mamy lat, przedświąteczny nastrój udziela nam się w mniejszym lub większym stopniu. I w tym całym klimacie zimowo-bożonarodzeniowym skrywa się brodaty Jegomość. W Mikołaja można wierzyć lub nie, ale prawda jest taka, że stał się on częścią świąt i za każdym razem wprowadza w nasze życie dziecięcą radość. Bo to właśnie dzieci najbardziej czekają na przyjście Mikołaja. Książka rozpoczyna się serią ilustracji pokazujących oczekiwanie na najbliższych i wspólną Wigilię. Gdy zapada noc, dom wypełnia cisza. Dzieci już śpią w swoich łóżeczkach, skarpety wiszą przy kominku. Nagle, jakiś dziwny hałas budzi tatę. W zaśnieżonym krajobrazie dostrzega coś dziwnego... tuż obok domu mkną sanie z reniferami i Mikołajem. Brodaty Pan wchodzi do domu przez komin, zjada przygotowany przez dzieci posiłek i zostawia w skarpetach prezenty. Tata wie, że to spotkanie zaraz się skończy i Mikołaj ruszy w dalszą drogę. "W Noc Wigilijną" to książka, która przeniesie nas w niezwykły magiczny czas świątecznych oczekiwań. To książka przepełniona cudownymi ilustracjami, które sprawiają, że chce się być częścią tej opowieści. Przekład Barbary Supeł bardzo nam się podoba - tekst jest prosty, rytmiczny i wpada w ucho. Uwagę przykuwa tutaj także postać samego Mikołaja. Nie znajdziecie w książce starszego pana z dużym brzuchem. Ten jest szczupły, młodszy i chyba kogoś nam przypomina. Patrząc na tatę i Mikołaja mam wrażenie, że są bardzo podobni. Brzmi jakby znajomo? ;) Dla mnie jest to historia pięknych tradycji i sprawiania radości najbliższym. I choć różne są opinie na temat Mikołaja, dla nas dziecięca radość to wiara w to, że istnieje. I choć często zakrada się on w nocy (czasem z pomocą mamy, czasem taty), to uśmiechy na dziecięcych buziach i radość są bezcenne.