"Tysiąc lat radości i trosk" jest zarówno biografią jak i autobiografią. Jest zagłębieniem się w kulisy twórczości dwóch wybitnych artystów - Ai Weiweia i jego ojca Ai Qinga. Jest w końcu przekrojowym spojrzeniem na historię Chin - bez cenzury i upiększania. Wszystko to sprawia, że jest to coś więcej niż książka. Jest to projekt artystyczny łączący trzy pokolenia w ciąg radości i trosk.

"Losy naszych trzech pokoleń - mojego ojca, mojego oraz mojego syna - są ściśle splecione z losami rzesz innych ludzi, których nigdy nie spotkaliśmy i nigdy nie poznamy. To jeszcze bardziej upewnia mnie w tym, żeby mówić, co mi leży na sercu, dzielić się z innymi, zabierać głos. Wyrażanie siebie jest istotą ludzkiej egzystencji. [...]"

Cytat ten doskonale podsumowuje tę książkę, która zrodziła się z potrzeby dzielenia się doświadczeniami i zabierania głosu w sprawach trudnych. Spodziewałam się, że ta książka może być ciekawa, bo interesuje mnie Ai Weiwei i jego twórczość oraz chciałam poznać również Ai Qinga, o którym wcześniej niewiele wiedziałam, ale nie przypuszczałam, że lektura będzie dla mnie takim odkryciem i dostarczy mi tylu emocji. Mam nadzieję, że sięgniecie po nią, bo jestem pewna, że gdy już zaczniecie, wciągnie was ona lepiej niż niejedna powieść, poszerzy ona wasze horyzonty i dostarczy więcej radości, niż trosk.

A w recenzji na blogu więcej o twórczości Ai Qinga i Ai Weiweia, a także o tym, jak w tej książce opisana jest historia Chin (spoiler: świetnie!)
https://azjatyckapolka.wordpress.com/2023/04/19/tysiac-lat-radosci-i-trosk-wspomnienia-ai-weiwei/

"Tysiąc lat radości i trosk" jest zarówno biografią jak i autobiografią. Jest zagłębieniem się w kulisy twórczości dwóch wybitnych artystów - Ai Weiweia i jego ojca Ai Qinga. Jest w końcu przekrojowym spojrzeniem na historię Chin - bez cenzury i upiększania. Wszystko to sprawia, że jest to coś więcej niż książka. Jest to projekt artystyczny łączący trzy pokolenia w ciąg...