„Sytuacja człowieka jest zawsze inna, niż mogłoby się zdawać – [...] to najspokojniejsze wody skrywają najostrzejsze skały.”

Kate Morton to autorka, która wraz z kilkoma innymi nazwiskami wydawanymi w serii butikowej Albatrosa cierpliwie czekała na moich półkach na swoją kolej. Wybór na nasze pierwsze spotkanie padł właśnie na „Tajemnicę domu Turnerów”.

Opowieść o trzech pokoleniach kobiet, rodzinnej tragedii i niedopowiedzeniach, które uruchamiają lawinę kłamstw, przypomina nam, że powroty do domu po latach bywają trudne, lecz czasem pozwalają otworzyć drzwi, które od dawna były zamknięte. Dziennikarka Jess Turner-Bridges wraca z Londynu do rodzinnej Australii ze względu na problemy zdrowotne swojej babci. W sypialni starszej pani wnuczka znajduje książkę, która opisuje sprawę kryminalną sprzed sześćdziesięciu lat: tajemniczą śmierć matki i jej dzieci. Jess, doświadczona dziennikarka śledcza, wykorzystuje swoje umiejętności do przeprowadzenia najważniejszego dochodzenia w swoim życiu: dotyczącego jej babci, matki oraz rodziny, o której istnieniu nie miała pojęcia.

Autorka mistrzowsko prezentuje nam zagadkę na miarę trzymających w napięciu historii true crime. Wątki kryminalne płynnie przeplatają się z historią obyczajową, a dwie perspektywy czasowe stopniowo poszerzają nasz ogląd sytuacji. Poznajemy ją jednocześnie oczami Jess – osoby z zewnątrz, dopiero układającej puzzle tajemnic związanych z przestępstwem, a także poprzez listy i artykuły z czasów, kiedy ta dramatyczna sytuacja miała miejsce. Bardzo lubię takie zabiegi – mnogość perspektyw pozwala mi na pełniejsze zrozumienie motywacji bohaterów oraz na prowadzenie swojego „prywatnego śledztwa” równolegle z bohaterką.

Morton wplata swoje barwne i detaliczne opisy w tekst, tworząc atmosferę duszną i oniryczną. Australijska sceneria gra tu rolę jednego z bohaterów, autorka czerpie z folkloru i własnych doświadczeń. Jej wrażliwe podejście do bohaterów nadaje im głębię, sprawiając, że stają się postaciami wielowymiarowymi, a ich czyny, choć nie zawsze moralnie właściwe, mają swoje podstawy w ich życiowych doświadczeniach.

Gdy otwiera się długo zamknięte drzwi, trzeba mieć świadomość, że za nimi mogą kryć się tajemnice, które z czasem tylko zyskiwały na sile. Powieść z pozoru o rodzinnej tragedii i oparta na kryminalnej zagadce, skrywa w sobie złożoną historię o potrzebie odzyskania kontroli, o walce ze swoimi pragnieniami i instynktami. Zaryzykuję nawet stwierdzenie, że to misternie skonstruowany portret traumy pokoleniowej, walki o swoją wolność i niezależność w obliczu doznanych trudności, których fundamenty sięgają głęboko w historię.

Kolejne książki Kate Morton stopniowo wspinają się na szczyt mojej czytelniczej listy. Na pewno sięgnę po nie niebawem, gdy najdzie mnie ochota na pełną tajemniczości, złożoną historię rodzinną.

Dominika Wojtera