Obecnie staram się nadrobić moje czytelnicze zaległości. Jedną z takich książek jest niewątpliwie pozycja Jenny Colgan "Spotkajmy się w kawiarni". Próbowałam ją przeczytać daaaawno temu, ale chyba to nie był odpowiedni czas na tę książkę.

Wreszcie się udało. Zasiadłam do lektury i przeczytałam ją od deski do deski. Teraz, z perspektywy, myślę sobie, jak to czasem recenzje bywają subiektywne i krzywdzące. Z pewnością moja pierwsza lektura nie wygenerowałaby takich emocji, jakie czuję teraz. Dawniej irytowały mnie przepisy, których nie lubię w książkach. Obecnie, uważam, że to doskonały koncept w tej książce.

Okładka cukierkowa, absolutnie nie w moim klimacie. Fabuła też bardzo cukierkowa, ale ileż miałam przyjemności z czytania tych banałów. Naprawdę książka idealnie wpisała się w mój nastrój i w leniwe popołudnia, które ostatnio przytrafiały mi się dość często.

Główna bohaterka, Issy, zwolniona z pracy, postanawia otworzyć własny interes. Chce piec babeczki i otworzyć cukiernię, miejsce, w którym każdy będzie mógł się zatrzymać, wypić dobrą kawę i zjeść przepyszne ciastko. W dobie dzisiejszych zdrowych składników dziewczyna nie ma łatwo, ponieważ używa do pieczenia produktów znanych wszystkim, ale niekoniecznie zdrowych.

W fabułę wpleciono oczywiście wątek miłosny i kilka ciekawych wątków pobocznych. Książka napisana jest naprawdę zgrabnie. Nie mam poczucia, że powinnam się czepiać, choć zdaję sobie sprawę, że to nie jest lektura dla każdego. Sama z pewnością, jakiś czas temu, nie przebrnęłabym przez nią. Jeśli jednak macie ochotę na chwilę relaksu z cukierkowym tłem, słodkim zakończeniem i niezwykle smakowitym wątkiem kulinarnym, to myślę, że ta książka jest właśnie dla Was!

Obecnie staram się nadrobić moje czytelnicze zaległości. Jedną z takich książek jest niewątpliwie pozycja Jenny Colgan "Spotkajmy się w kawiarni". Próbowałam ją przeczytać daaaawno temu, ale chyba to nie był odpowiedni czas na tę książkę.

Wreszcie się udało. Zasiadłam do lektury i przeczytałam ją od deski do deski. Teraz, z perspektywy, myślę sobie, jak to czasem recenzje...