W ostatnim czasie niezwykle zachwyciły mnie “Siostrzane dzwony”. Co ta książka ze mną zrobiła. Przeczytałam ją praktycznie miesiąc temu, i od tamtej chwili nie było dnia kiedy bym o niej nie myślała.

Książka opowiada o legendzie, tytułowych Siostrzanych Dzwonach, które wiszą w kościele w Butangen od wielu lat i są dziedzictwem z rodu Hekne. Wszystko to ma się zmienić, kiedy nowy Pastor we wsi postanawia sprzedać kościół wraz z dzwonami do Drezna, na rzecz nowego, większego, lepiej ocieplanego kościoła. Astrid, młoda dziewczyna z rodu Hekne, postanawia uratować dziedzictwo z swojej rodziny, które nie jest jej obojętne.

“Siostrzane Dzwony” ociekają norweskim klimatem, surową zimą i latami 1800. I ta część zasługuje na największe uznanie. Po przeczytaniu nie będziecie się zastanawiać ani przez chwile, gdzie i kiedy działa się akcja.

Astrid jest wspaniałą bohaterką. Marzycielka, która chce od życia jak najwięcej. Bardzo zdeterminowana, a jednocześnie czuła i troskliwa. Chce wyjść z rodzinnych schematów, a jednocześnie walczy o przeszłość i przyszłość swojej rodziny. Dla mnie była trochę połączeniem Addie LaRue i Ani z Zielonego Wzgórza. Uwierzcie, nie da się jej nie pokochać.

Poza tym, czuć, że jest to powieść historyczna, ale nie czyta się jej mozolnie. Mi jedynie ciężko było zacząć, później przepadłam do reszty.

Gwarantuję, że nie tylko Astrid i norweski klimat zawładnie waszymi sercami. Inni bohaterowie zrobią to samo. Dawno nie spotkałam się z tak świetnie wykreowanymi postaciami.

Finał złamał mi serce. Zdecydowanie jest to jedna z najlepszych książek, jakie przeczytałam w życiu.

Zapraszam na mojego instagrama @raczkuje_w_czytanie

W ostatnim czasie niezwykle zachwyciły mnie “Siostrzane dzwony”. Co ta książka ze mną zrobiła. Przeczytałam ją praktycznie miesiąc temu, i od tamtej chwili nie było dnia kiedy bym o niej nie myślała.

Książka opowiada o legendzie, tytułowych Siostrzanych Dzwonach, które wiszą w kościele w Butangen od wielu lat i są dziedzictwem z rodu Hekne. Wszystko to ma się zmienić,...