Nudna i mdła jak niesłodki budyń. Autor jest wykładowcą kreatywnego pisania w Aberdeen i faktycznie ta opowieść może być dobrym ćwiczeniem literackim ale jako powieść - kiepska. Dużo opisów miejsc, w którym znajdują się bohaterowie w trakcie krótkiego pobytu w Amsterdamie które niewiele mają wspólnego z głównym problemem bohaterów. Główny problem który ja odczytuję to rozczarowanie życiem. Bohaterowie to ludzie koło 70 tki , on: emerytowany architekt który teraz znieczula się się dużą ilością alkoholu, ona: była nauczycielka która ponad 40 lat temu obiecała Bogu, że poświęci mu życie za uratowanie dziecka gdy będąc w ciąży ulega postrzeleniu w trakcie wypadków w Belfaście. Jest teraz seniorką i chce spłacić dług, chce "prowadzić bardziej wartościowe życie, uduchowione i pożyteczne i chce zostać beginką"(świecką zakonnicą) okazuje się że jest już na to za stara. Niby chce odejść od męża ze względu na jego problem alkoholowy ale na to też jest za stara. Książka przygnębiająca, nudna i mało sensowna. Źle się ją przy tym czyta. Ja nie polecam a jestem w wieku bohaterów tej książki.

Nudna i mdła jak niesłodki budyń. Autor jest wykładowcą kreatywnego pisania w Aberdeen i faktycznie ta opowieść może być dobrym ćwiczeniem literackim ale jako powieść - kiepska. Dużo opisów miejsc, w którym znajdują się bohaterowie w trakcie krótkiego pobytu w Amsterdamie które niewiele mają wspólnego z głównym problemem bohaterów. Główny problem który ja odczytuję to...