Przewodnik po rzymskokatolickiej mszy świętej. Jedyna tego typu książka (Poznaj, aby uwierzyć. Liturgia Mszy Świętej – Lech Gardocki), która ukazała się na polskim rynku. Szczegółowo, krok po kroku, od wstępnych obrzędów aż po formalne zakończenie opisuje kolejne części nabożeństwa, tłumacząc jednocześnie ich sens i symbolikę. Objaśnia znaczenie śpiewów, czynności i gestów wykonywanych przez kapłana, symbolikę szat liturgicznych, przeznaczenie naczyń liturgicznych i rodzaje ksiąg mszalnych oraz sens procesji eucharystycznych. Prosty język, piękne ilustracje znakomicie uzupełniające tekst i słowniczek pojęć liturgicznych to jej dodatkowe atuty. Książka wydana za wiedzą Warszawskiej Kurii Metropolitalnej. Odpowiednia dla czytelników w każdym wieku.

„Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi Swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak Kościołowi, umiłowanej Oblubienicy, powierzyć pamiątkę swojej Męki i Zmartwychwstania.”

Z Konstytucji o Liturgii nr 47

„Ilekroć na ołtarzu sprawowana jest ofiara krzyżowa, w której na Paschę naszą ofiarowany został Chrystus, dokonuje się dzieło naszego odkupienia.”

Z Konstytucji o Kościele nr 3

„Kościół zatem bardzo troszczy się o to, aby chrześcijanie podczas tego misterium wiary (tzn. Mszy św.) nie byli obecni jak obcy i milczący widzowie, lecz aby przez obrzędy i modlitwy tę tajemnicę dobrze zrozumieli, w świętej czynności uczestniczyli świadomie, pobożnie i czynnie, byli kształtowani przez słowo Boże, posilali się przy stole Ciała Pańskiego i składali Bogu dzięki, a ofiarując niepokalaną Hostię, nie tylko przez ręce kapłana, lecz także razem z nim, uczy li się samych siebie składać w ofierze i za pośrednictwem Chrystusa z każdym dniem doskonalili się w zjednoczeniu z Bogiem i wzajemnie ze sobą, aby w końcu Bóg był wszystkim we wszystkich.”

Z Konstytucji o Liturgii nr 48

Gesty i słowa Chrystusa leżą u podstaw całego obrzędu Mszy św. Był on na początku prosty, jednak z biegiem czasu uległ rozbudowaniu. W ciągu wieków obrzęd Mszy św. zachował zasadniczą strukturę, ale przez narastające dodatki utracił swą pierwotną przejrzystość i stał się nie zawsze zrozumiały dla wiernych. Sobór Watykański II dokonał odnowy liturgii Mszy św. chcąc, aby obrzędy i modlitwy jaśniej wyrażały święte tajemnice, aby lud łatwo mógł je zrozumieć i uczestniczyć w nich w sposób pełny, czynny oraz wspólnotowy. Uproszczono obrzędy, odnowiono modlitwy, ale przede wszystkim wprowadzono do liturgii języki narodowe: wszystko to przybliżyło nam tajemnicę Eucharystii.

Wspólny śpiew i odpowiedzi, rozumienie słów modlitw i czytań: wszystko to jest ważne, pomaga przeżywać Eucharystię we wspólnocie Kościoła. Udział wewnętrzny we Mszy św. wymaga określonych postaw ducha: gotowości człowieka do pójścia drogą Bożą, zgody na wewnętrzną przemianę, ofiarnego życia dla Boga i dla bliźniego. Właściwie całe życie chrześcijanina jest przygotowaniem do udziału we Mszy św. i przeżywaniem Mszy św. w codzienności.”