Rok 1793,wcześniej dokonano już pierwszego rozbioru...chociaż jeszcze nie wszyscy zdają sobie z tego sprawę,za niedługo będą musieli podporządkować się 'wrogim' narodom. Jak narazie Helena Radziwiłłówna pragnie znaleźć męża dla swojej córki, ma nim być rosyjski książę bo ona sama sympatyzuje z carycą Katarzyną. Natomiast rodzina Czarneckich opowiada się po stronie Prus. Oni już zapomnieli o tym kim są...a może kim byli. Polska już praktycznie nie istnieje więc należy 'iść tam gdzie więcej dają'...ale czy warto aby tak właśnie zostać zapisanym na kartach historii?

Mnogość imion, nazwisk może niejednego wyprowadzić na manowce. Polecam przed przeczytaniem zapoznać się z sytuacją w Polsce właśnie w latach 1790-1793, na pewno dużo pomoże przy czytaniu.
Znajdziemy tutaj prawdę historyczną i to jak możni szukają własnych korzyści, protekcji by nic lub jak najmniej z ich majątków ubyło.
Znajdziemy także pogardę dla biednych, wstyd za tych którzy Polski jeszcze nie skreślili, obłudę, brzemienne w skutkach romanse...
Podoba się mi to iż autorka nie ocenia postaci historycznych, pokazuje każdą z perspektyw. Zostajemy postawieni przed faktem dokonanym...tak było i nic ani nikt tego nie zmieni.
Dla lubiących powieści historyczne będzie to zapewne bardzo dobra pozycja.

Rok 1793,wcześniej dokonano już pierwszego rozbioru...chociaż jeszcze nie wszyscy zdają sobie z tego sprawę,za niedługo będą musieli podporządkować się 'wrogim' narodom. Jak narazie Helena Radziwiłłówna pragnie znaleźć męża dla swojej córki, ma nim być rosyjski książę bo ona sama sympatyzuje z carycą Katarzyną. Natomiast rodzina Czarneckich opowiada się po stronie Prus....