"Fakt, że mo­że­my umrzeć w każ­dej chwi­li, po­wi­nien być naj­więk­szym po­wo­dem do ko­rzy­sta­nia z życia w pełni."

Dwie strefy czasowe. Rok 1940. Ruby to młoda i zamożna kobieta, której w życiu niczego nie brakowało. Wynajmuje pokoje w kamienicy, która pozostała jej po rodzicach. Wojna zmienia jej spojrzenie na życie. Postanawia dołączyć jako wolontariuszka do załogi karetki. Kiedy nad głową latają bombowce ta silna i odważna kobieta ratuje z gruzów rannych ludzi. W tej samej karetce pracuje też jej sąsiad Joseph. Mężczyzna propaguje ideę pacyfizmu, wyrzeka się udziału w wojnie i nie nosi munduru. Nie chce zabijać, a jego celem jest ratowanie ludzkiego życia. Tych dwoje dzieli wszystko, ale jest też coś co ich do siebie ciągnie.

Rok 2019. Edi po rozwodzie z mężem przeprowadza się do Londynu. Kobieta zaczyna nowe życie i nową pracę jako redaktor naczelna w znanym czasopiśmie. Pewnego dnia na strychu domu, w którym wynajmuje mieszkanie znajduje przedmiot z okresu wojny. Ta sprawa zaczyna ją wciągać i Edi za wszelką cenę postanawia rozwiązać jego tajemnicę. Powoli odkrywa losy osób zamieszkujących tę kamienicę w okresie II wojny światowej.

Niesamowicie wciągająca i wzruszająca historia. Książka o miłości, nadziei i odwadze. Skupia się nie tyle na wojennej tragedii co na życiu ludności cywilnej. Ukazuje naloty, życie wśród gruzów, ale również zachowania ludzi różnych klas społecznych w obliczu tragedii. Widzimy ich strach i zwątpienie, ale też odwagę i poświęcenie. Widzimy Londyn przed i w czasie wojny. Książka jest fikcją literacką. Jednak jak sama autorka nas o tym informuje, niektóre przedstawione w niej fakty są autentyczne. Polecam

"Fakt, że mo­że­my umrzeć w każ­dej chwi­li, po­wi­nien być naj­więk­szym po­wo­dem do ko­rzy­sta­nia z życia w pełni."

Dwie strefy czasowe. Rok 1940. Ruby to młoda i zamożna kobieta, której w życiu niczego nie brakowało. Wynajmuje pokoje w kamienicy, która pozostała jej po rodzicach. Wojna zmienia jej spojrzenie na życie. Postanawia dołączyć jako wolontariuszka do...