Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Ironiczne poczucie głównej bohaterki dodaje książce uroku i nieraz można się zaśmiać z jej fanaberii czy przemyśleń.

Minusem jest długość książki, a w zasadzie to, że jest dość krótka i sprawia wrażenie nagle urwanej. Ale czy zakończenie sugeruje Tom II? Ciężko powiedzieć.

To do zakończenia mam właśnie sporo obiekcji, bo totalnie odrzucił mnie pomysł bohaterów. Nie chcę spojlerować, więc postaram się pisać ogólnikami. Czy w obliczu totalnej apokalipsy ludziom, aż tak się popieprzy w głowach, że będą szukali rozrywki w postaci krwi, potu i piasku za wszelką cenę? Czy koszmar dnia codziennego w postaci walki z zombie im nie wystarczy? Mimo całego dobrego przygotowania do tego ich projektu nie można uniknąć ran/śmierci/zarażenia. Dla mnie to zaprzeczenie logicznego myślenia i ciężko mi uwierzyć, że wg. książki 2/3 ówcześnie żyjącej populacji zapaliło się do tego pomysłu. Nie wydaje mi się, żeby w trakcie apokalipsy/ po apokalipsie nagle około 70% społeczeństwa wyłączył się instynkt samozachowawczy.
Pozostaje mi tylko żywić nadzieję, że jeśli autorka postanowi pociągnąć tą serię, to Tom II okaże się bardziej "realistyczny", o ile można w ogóle mówić o realizmie w temacie zombie.

Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Ironiczne poczucie głównej bohaterki dodaje książce uroku i nieraz można się zaśmiać z jej fanaberii czy przemyśleń.

Minusem jest długość książki, a w zasadzie to, że jest dość krótka i sprawia wrażenie nagle urwanej. Ale czy zakończenie sugeruje Tom II? Ciężko powiedzieć.

To do zakończenia mam właśnie sporo obiekcji, bo totalnie...