Książka jest napisana dobrym, anglosaskim stylu w jakim powinno się pisać książki historyczne. To znaczy nie zalewa nas statystykami, datami ale prowadzi narrację quasi-powieściową. Od ogółu do szczegółu i na odwrót, kolejne rozdziały obrazują Wielką Wojnę zarówno na poziomie szeregowca czy cywila jednego z kraju walczących po premierów i generałów. Zaskakująco dużo jest tu poezji wojennej, opisującej przede wszystkim okropności frontu zachodniego. Pojawiło się sporo informacji o Polsce, choć w sposób pobieżny, ale nie o tym miała być książka tylko o całym konflikcie. Mimo to polski czytelnik, który statystycznie mało wiem o pierwszej globalnej wojnie, znajdzie tu sporo informacji na temat wkładu Polaków w konflikt.
Gilbert to jest warte zaznaczenia nie opisuje wojny w sposób czarno-biały. Nie ma tu dobrej Entanty i złych państw centralnych. Okropieństwa dzieją się po obu stronach, a wydźwięk książki mimo iż gorzki(20 lat później kolejna wojna, jeszcze okrutniejsza i prowadzona przez ludzi którzy walczyli w pierwszej) ma wydźwięk ewidentnie antywojenny.

Książka jest napisana dobrym, anglosaskim stylu w jakim powinno się pisać książki historyczne. To znaczy nie zalewa nas statystykami, datami ale prowadzi narrację quasi-powieściową. Od ogółu do szczegółu i na odwrót, kolejne rozdziały obrazują Wielką Wojnę zarówno na poziomie szeregowca czy cywila jednego z kraju walczących po premierów i generałów. Zaskakująco dużo jest tu...