Jeśli ktoś śledzi Kochamy Romanse od dłuższego czasu to wie, że nie unikam debiutów ani mniej znanych (często tylko mi) autorów. Przed lekturą Pęknięć nie nastawiałam się w żaden sposób i podeszłam do lektury z ciekawością. Co myślę? Szczerze mówiąc, bardzo mi się podobało! A teraz przejdźmy stopniowo do wszystkich detali tej pozycji, o których warto wspomnieć.

Jacques Bright ma przed sobą ostatni rok w szkole. Jego życie wydaje się idealne, dopóki nie poznaje nowego faceta swojej matki, który bardzo szybko wywraca życie nastolatka do góry nogami. Gdy Jacques rozpocznie z nim wojnę, jego rodzicielka wpadnie na doskonały pomysł, by wysłać ich na wspólne, męskie wakacje. Ale co się stanie, gdy to zadziała? I nienawiść zamieni się w coś zupełnie innego?

Parę pierwszych zdań i w zasadzie już wiedziałam, że ze stylem autorki się polubimy. Akcja zaczyna się w takim momencie, że jednak ta irytacja na bohatera może się obudzić, jednak technicznie jest naprawdę dobrze. Raczej nie zgadłabym, że to debiut, gdybym oczywiście wcześniej o tym nie wiedziała. Dla wielu osób zapewne ważna będzie narracja, więc od razu wspomnę - jest trzecioosobowa. Trochę nad tym ubolewam, bo chętnie weszłabym nieco głębiej w myśli bohaterów, szczególnie w tych nieco bardziej emocjonujących momentach. Pierwszoosobowa narracja jest o tyle jasna, że zawsze wiemy kto mówi. Tu czasem się gubiłam, ale może to kwestia mojego skupienia.

Tematyka jest niecodzienna i nie powiem - zacierałam rączki od razu po przeczytaniu opisu. Lubię takie historie, gdy typowe i utarte schematy idą w zapomnienie, a tu na pewno tak było. Miałam różne przewidywania co do zakończenia, ale żadne z nich się nie sprawdziło. Oczywiście jestem nim usatysfakcjonowana, bo w pewien sposób dodało całej historii realizmu.

Jacques to dość skomplikowana postać i czasem budzi empatię czytelnika, a czasem zdrowo denerwuje. Co tu dużo mówić, zachowuje się jak typowy nastolatek, którym przecież jest. Blake to inna para kaloszy, a jednak ta dwójka tworzy naprawdę ciekawy duet.

Myślę, że to naprawdę ciekawy duet. Według mnie, zasługuje na pochwałę! Wiadomo, parę minusów się przewinęło (jak na przykład ta narracja, ale to subiektywna kwestia), jednak jest o wiele więcej plusów. Ja przy Pęknięciach spędziłam bardzo miło czas i oczywiście trzymam kciuki za dalsze sukcesy autorki.

Jeśli ktoś śledzi Kochamy Romanse od dłuższego czasu to wie, że nie unikam debiutów ani mniej znanych (często tylko mi) autorów. Przed lekturą Pęknięć nie nastawiałam się w żaden sposób i podeszłam do lektury z ciekawością. Co myślę? Szczerze mówiąc, bardzo mi się podobało! A teraz przejdźmy stopniowo do wszystkich detali tej pozycji, o których warto wspomnieć.

Jacques...