Podobno książeczka ta jest wielkim rarytasem, jako że z oryginalnego wydania zostały dwa egzemplarze. Pamiętnik został wydany z okazji 60 urodzin autora, potentata dorożkarskiego w Warszawie XIX wieku, a następnie - prawdopodobnie - starannie zniszczony przez potomków autora, zawstydzonych niskim pochodzeniem seniora rodu.

Gottlieb Langner rzeczywiście pochodził z mało szczęśliwej rodziny, osierocony został wcześnie i szybko musiał sam zacząć zarabiać na swoje utrzymanie, a do tego wciąż troszczył się o liczne rodzeństw, z którym los regularnie go rozdzielał.
Jego droga do majątku i dostatku była kręta i niełatwa, znaczona lichwiarskimi pożyczkami, dramatami osobistymi, nietrafionymi inwestycjami i... łutem szczęścia, wspomaganego pracowitością i zapobiegliwością.

Z punktu widzenia pasjonata XIX wieku jako pamiętnik jest to pozycja nieciekawa. Niewiele jest tu dawnej Warszawy, niewiele kolorytu lokalnego. Zaciekawić może postać, charakter i mentalność głównego bohatera opowieści; człowieka bardzo skromnego, do bólu uczciwego i rzetelnego, na swój sposób heroicznego.
Jeśli ta książeczka wpadnie na was w bibliotece, lektura nie zajmie więcej niż jeden dzień. jeśli jej nie spotkacie, szukać nie warto.

Podobno książeczka ta jest wielkim rarytasem, jako że z oryginalnego wydania zostały dwa egzemplarze. Pamiętnik został wydany z okazji 60 urodzin autora, potentata dorożkarskiego w Warszawie XIX wieku, a następnie - prawdopodobnie - starannie zniszczony przez potomków autora, zawstydzonych niskim pochodzeniem seniora rodu.

Gottlieb Langner rzeczywiście pochodził z mało...