Na okładce lista nazwisk autorów, poczynając od Krzysztofa Beśki. Czyli kryminałki. Otóż nie. Ta cienka książeczka (niespełna 150 stron) zawiera 9 krótkich opowiadań różnych autorów. Niestety, tytuł jest mylący, bo książka zawiera różne gatunki - horror, opowieść grozy, dreszczowiec. I to pierwsza wada - wprowadzenie w błąd czytelnika, który szuka typowo kryminalnych opowieści. Druga - to nierówne teksty. Jeśli miały służyć zainteresowaniu odbiorcy pisarstwem danego autora, to efekt, przynajmniej w moim przypadku, spełniły. Do niektórych autorów zapewne wrócę, innych - nie tknę. I nie dlatego, że słabo piszą, ale z powodu braku zainteresowania gatunkiem lub stylem pisania.
Krótko o zawartości. Na początku opowiadanie Jarosława Klejnockiego, które ma charakter kryminalny tylko w małym stopniu. Dość banalne i mało atrakcyjne. Hanna Samson poszła raczej w kierunku horroru, ale ciekawy styl i ładna forma, nawet jeśli treść przewidywalna. Dobrze się o czyta. Krzysztof Beśka - kryminał historyczny, osadzony w Warszawie. Niezłe, ale zbyt stereotypowe i poprawne politycznie jak na mój gust. Izabela Szolc - psychopatyczny horror z dużą liczbą niedomówień - do mnie nie przemawia. Bohdan Sławiński - za dużo odwołań kulturowych, momentami nużący sposób narracji (ale intrygujący zarazem), dość przewidywalny finał opowieści grozy. Zyta Rudzka - opowiadanie o? Nie potrafię zakwalifikować do żadnego gatunku, puenta gdzieś w głębokich pokładach świadomości, właściwie nie wiem, o czym czytałem. Dawid Kornaga - nawet dobrze się czytało, ale myśl autora ucieka w dziwne skojarzenia i wyjaśnienie zagadki przestaje interesować, bo ciekawsze były inne wątki, wcześnie zamknięte. Antonina Turnau - czyta się to opowiadanie lekko i z przyjemnością, pomysł może niezbyt nowy i odkrywczy, ale zgrabnie napisany, tylko zakończenie trochę za szybkie, za pospiesznie podane. Bogdan Loebl - ciekawie toczy się opowieść, choć ma kilka słabych punktów. Coś nie dopowiedziano, coś przeoczono. I rozwiązanie dające czytelnikowi zbyt wiele możliwości interpretacji.
Różnorodność treści i wielu autorów sprawiło, że mój opis jest tak długi. Co więc na koniec? Chyba jednak można sobie darować ten zbiór opowiadań, albo wybrać ulubionych autorów. Przy tak małej objętości pomysł tworzenia miniantologii był chybiony.

Na okładce lista nazwisk autorów, poczynając od Krzysztofa Beśki. Czyli kryminałki. Otóż nie. Ta cienka książeczka (niespełna 150 stron) zawiera 9 krótkich opowiadań różnych autorów. Niestety, tytuł jest mylący, bo książka zawiera różne gatunki - horror, opowieść grozy, dreszczowiec. I to pierwsza wada - wprowadzenie w błąd czytelnika, który szuka typowo kryminalnych...