Kameleon

Powinno być 6,5 :) Lekka, łatwa i przyjemna powieść kryminalna. Autora znałam dotąd z zupełnie innego rodzaju kryminałów: ciężkich, mrocznych, przejmujących. A tu proszę, niespodzianka! Lektura idealna dla relaksu. Może niezbyt wymagająca (o czym pisze sam Autor w posłowiu),ale dająca sporo satysfakcji. Przy okazji również zabawna i trochę jakby awanturniczo-przygodowa. To nic, że momentami ciut przewidywalna. Polubiłam głównego bohatera i coś mi mówi, że nie tylko ja. Gdzieś podskórnie spodziewam się drugiej części. Przeczytam :)

Powinno być 6,5 :) Lekka, łatwa i przyjemna powieść kryminalna. Autora znałam dotąd z zupełnie innego rodzaju kryminałów: ciężkich, mrocznych, przejmujących. A tu proszę, niespodzianka! Lektura idealna dla relaksu. Może niezbyt wymagająca (o czym pisze sam Autor w posłowiu),ale dająca sporo satysfakcji. Przy okazji również zabawna i trochę jakby awanturniczo-przygodowa. To...

Raczej nie, w pisaniu widać warsztat opanowany, ale po prostu to jakaś nieudana przygoda, jak ubranie kupione, ale nie nadaje się do noszenia.

Raczej nie, w pisaniu widać warsztat opanowany, ale po prostu to jakaś nieudana przygoda, jak ubranie kupione, ale nie nadaje się do noszenia.

Była dokładnie taka, jak się spodziewałam. Lekka, łatwa i przyjemna. Dziękuję, tego potrzebowałam.

Była dokładnie taka, jak się spodziewałam. Lekka, łatwa i przyjemna. Dziękuję, tego potrzebowałam.

Nie, kryminały tak, takie coś nie.

Nie, kryminały tak, takie coś nie.

Marek Stelar to autor, który jednym znany jest z kryminałów, a innym, tak jak między innymi mi, z komedii kryminalnych. Tym razem w moje ręce trafił „Kameleon”, z którym miło i z przyjemnością spędziłam czas.
Mikołaj Borzym jest złodziejem. Tak, dobrze czytacie. Rodzice jego również parali się tym fachem, niestety w chwili obecnej „cieszą się” odpoczynkiem w miejscu, które luksusowym kurortem nie jest napewno. Mikołaj wzbogacony o doświadczenie własne oraz dobre rady Tatki, ma zadatki na złodzieja doskonałego. Co w takim razie poszło nie tak? Dlaczego interesują się nim służby, które najlepiej jakby o jego istnieniu nie miały pojęcia, obcy wywiad i różni tacy inni?

Jakie to było fajne. Lekkie, ze sporą dawką ironii i humoru. Lektura, przy której można miło, dobrze czytacie, miło, spędzić czas. Ja nie lubię krwawych kryminałów, natomiast ten typ literatury idealnie zaspokaja moją potrzebę rozwiązywania zagadek kryminalnych.
Marek Stelar stworzył interesującą i wciągającą fabułę oraz wykreował niezwykle ciekawego, bo nietypowego bohatera. Złodzieja o sercu wrażliwym i otwartym na potrzeby czworonożnych przyjaciół. Cóż mam Wam napisać. Drogi Panie autorze, „kupił” mnie Pan tym wątkiem.
Historia Borzyma została poprowadzona w sposób angażujący i trzymający w napięciu. Nie brakuje w niej niespodzianek, dynamicznej akcji, absurdalnych sytuacji i zabawnych dialogów.
Tu nie ma czasu na nudę. Autor wie, jak zainteresować czytelnika i utrzymać jego zainteresowanie.
„Kameleon” to zdecydowanie książka, po którą powinni siegnąć miłośnicy tego gatunku. Będziecie zadowoleni.

Marek Stelar to autor, który jednym znany jest z kryminałów, a innym, tak jak między innymi mi, z komedii kryminalnych. Tym razem w moje ręce trafił „Kameleon”, z którym miło i z przyjemnością spędziłam czas.
Mikołaj Borzym jest złodziejem. Tak, dobrze czytacie. Rodzice jego również parali się tym fachem, niestety w chwili obecnej „cieszą się” odpoczynkiem w miejscu, które...

Całkiem udana komedia kryminalna. Lekka, inteligentna, z licznymi zwrotami akcji. Spora niespodzianka.

Całkiem udana komedia kryminalna. Lekka, inteligentna, z licznymi zwrotami akcji. Spora niespodzianka.

Jak napisał sam autor w posłowiu: "'Kameleon' nie jest najinteligentniejszą lekturą na świecie, ale mam nadzieję, że przynajmniej czytając tę opowieść, bawiliście się tak dobrze, jak ja pisząc ją". Potwierdzam - bawiłam się świetnie, uśmiałam nie raz, dokładnie takiej rozrywki oczekiwałam i po cichu liczę, że z Mikołaj Borzym jeszcze kiedyś powróci ;)

Jak napisał sam autor w posłowiu: "'Kameleon' nie jest najinteligentniejszą lekturą na świecie, ale mam nadzieję, że przynajmniej czytając tę opowieść, bawiliście się tak dobrze, jak ja pisząc ją". Potwierdzam - bawiłam się świetnie, uśmiałam nie raz, dokładnie takiej rozrywki oczekiwałam i po cichu liczę, że z Mikołaj Borzym jeszcze kiedyś powróci ;)

Książka która się czyta z uśmiechem od pierwszego zdania
Najlepsza komedia kryminalna jaka czytałam

Książka która się czyta z uśmiechem od pierwszego zdania
Najlepsza komedia kryminalna jaka czytałam

Bardziej jest to komedia kryminalna, niż rasowy kryminał. Lekki i przyjemny, czyta/słucha się szybko i bez większego zaangażowania. Mnie to jednak, tym razem, zupełnie nie ujęło. Totalnie nie.

Bardziej jest to komedia kryminalna, niż rasowy kryminał. Lekki i przyjemny, czyta/słucha się szybko i bez większego zaangażowania. Mnie to jednak, tym razem, zupełnie nie ujęło. Totalnie nie.

Poprawna pozycja z półki komedii kryminalnych. Było trochę dobrego humoru językowego, groteski sytuacyjnej. Chwalę zręcznie wyrzeźbioną postać głównego bohatera, ale czytałam lepsze. Jak choćby "Czwartkowy klub zbrodni" Richarda Osmana i "Człowiek który umarł dwa razy", "Kula która chybiła" tegoż.

Poprawna pozycja z półki komedii kryminalnych. Było trochę dobrego humoru językowego, groteski sytuacyjnej. Chwalę zręcznie wyrzeźbioną postać głównego bohatera, ale czytałam lepsze. Jak choćby "Czwartkowy klub zbrodni" Richarda Osmana i "Człowiek który umarł dwa razy", "Kula która chybiła" tegoż.