I kolejna część tej świetnej serii za mną. Wydaje mi się, że ta była nawet lepsza od poprzedniej.
Głównym bohaterem jest Adam, syn Jem z pierwszego tomu. Niestety, odziedziczył ‘dar’ po matce. Ale z podwójną siłą. Oprócz numerów widzi także, jak mniej więcej człowiek, stojący przed nim, umrze. Nie może sobie z tym psychicznie poradzić, tyle śmierci dokoła. W celu terapii zakłada notesik, w którym skrzętnie zapisuje numer, imię, wizję śmierci oraz miejsce, gdzie spotkał przechodnia, czy kolegę.
Co do kolegów – oprócz narracji Adama mamy jeszcze perspektywę Sary. Nie, ona nie widzi numerów 😂, ale przeżywa coś równie strasznego. Co noc śni się jej jeden i ten sam koszmar, a w nim… Adam. W śnie widzi go, jak ucieka razem z jej dzieckiem prosto w płomienie. Koszmar się kończy, a ona budzi się zlana potem i wycieńczona krzykiem. Jak się zapewne domyślacie, jakoś ich losy się połączą. Ale w jaki sposób? Czy Londyn jest bezpieczny? I czy wizja tych dwojga znajomych z klasy jest w ogóle prawdziwa?
Książkę czyta się bardzo szybko, język już nie jest tak bardzo potoczny, jak w poprzednim tomie. Rozdziały są krótkie, ale nie pozwalające odłożyć lektury ani na moment 🤯 I znowu zakończenie, po którym po prostu trzeba sięgnąć po, niestety już ostatnią, część.
PS. Strasznie podobają mi się okładki tej serii, a w szczególności ta – te numerki są holograficzne, a ja uwielbiam wszystko, co się błyszczy 🤩✨

I kolejna część tej świetnej serii za mną. Wydaje mi się, że ta była nawet lepsza od poprzedniej.
Głównym bohaterem jest Adam, syn Jem z pierwszego tomu. Niestety, odziedziczył ‘dar’ po matce. Ale z podwójną siłą. Oprócz numerów widzi także, jak mniej więcej człowiek, stojący przed nim, umrze. Nie może sobie z tym psychicznie poradzić, tyle śmierci dokoła. W celu terapii...