Nowa Fantastyka 463 (04/2021)
- Kategoria:
- czasopisma
- Seria:
- Nowa Fantastyka
- Wydawnictwo:
- Prószyński Media
- Data wydania:
- 2021-03-25
- Data 1. wyd. pol.:
- 2021-03-25
- Liczba stron:
- 80
- Czas czytania
- 1 godz. 20 min.
- Język:
- polski
- Tłumacz:
- Olga Niziołek, Piotr Zawada, Grzegorz Gajek
ABC W NASA
Wywiad z Arturem B. Chmielewskim
Artur Bartłomiej Chmielewski to inżynier, współtwórca piętnastu bezzałogowych misji kosmicznych tworzonych przez pracujące dla NASA Jet Propulsion Laboratory w amerykańskiej Pasadenie. A prywatnie ‒ syn Papcia Chmiela. Jego pierwsza książka, ilustrowana przez ojca, trafiła do księgarń 10 lutego ‒ tego samego dnia, którego odbył się pogrzeb legendarnego rysownika. Młodszy Chmielewski, posługujący się inicjałami ABC, opowiada o przyszłości i o życiu w cieniu legendarnego Papcia.
Łukasz Czarnecki
W POGONI ZA NIEŚMIERTELNOŚCIĄ
W czasie I wojny światowej pewien amerykański sierżant zagrzewał swych ludzi do boju okrzykiem: Naprzód, cholerne pawiany, chcecie żyć wiecznie?! Odpowiedzi żołnierzy historia już nie odnotowała, ale jest raczej pewne, że niejeden z nich odrzekł w głębi ducha: A żebyś wiedział! Śmierci bowiem, co prawda, nikt jeszcze nie pokonał, ale zawsze warto umrzeć, próbując tego dokonać. Pod tym stwierdzeniem bez dwóch zdań podpisaliby się dawni Chińczycy.
Marta Krajewska
FANTASTYCZNY AUTYZM
i jak go znaleźć
Postacie ze spektrum autyzmu pojawiają się w fantastyce częściej, niż by się mogło wydawać. Wciąż jednak zbyt rzadko przełamują stereotypy.
Autystyczne spektrum zaburzeń (ASD – ang. autistic spectrum disorders) rozpoznaje się obecnie u jednego na sto dzieci w Europie. ASD jest pojęciem szerokim i zawiera w sobie cały wachlarz objawów i ich nasilenia. Nie istnieją dwie identyczne osoby w spektrum.
Dariusz Kuźma
EKSPLORACJA CZARWONEJ PLAN…SZY
Agresywna terraformacja czy stopniowa kolonizacja? Baza wypadowa do podboju Układu Słonecznego czy zastępczy dom ludzkości? O Marsie mówi się od jakiegoś czasu nie tylko w kręgach naukowych, ale także w kulturze masowej. Również na obszarze gier planszowych.
Witold Vargas
ANIOŁ
Odkąd tylko ukazało się pierwsze wydanie „Bestiariusza Słowiańskiego”, wielokrotnie spotykaliśmy się z ocierającym się o zarzut pytaniem: „Co w leksykonie demonologii słowiańskiej robi anioł?!” Odpowiedź jest prosta. Jeśli i dziś, po trwającej już ponad tysiąc lat interakcji z chrześcijaństwem, wciąż uważamy się za Słowian, to i bestiariusz słowiański może takie „kontaminacje” zawierać.
Tymoteusz Wronka
OBLICZA CZARNEGO LĄDU
Definicja afrykańskiej fantastyki jest równie skomplikowana, jak historia tego kontynentu. Jedno jest pewne: Czarny Ląd wydał lub zainspirował wiele znakomitych powieści, a jeszcze więcej przed nami.
Ponadto w numerze m.in.:
– opowiadania m.in. Teda Kosmatki, Kena Liu i Pawła Ciećwierza;
– scenariusz RPG do systemu „Conan”;
– lista nominacji do Nagród Nowej Fantastyki 2021;
– gościnny występ felietonowy Michała Protasiuka;
– kolejne spotkanie z Lilem i Putem.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 21
- 7
- 4
- 2
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
Opinia
Kwiecień-plecień, bo przeplata… Dobre i złe teksty? A nie, bo złych nie ma. I fajnie. A co jest?
Proza polska. A w niej…
„Nadludzie” Pawła Ciećwierza – w sumie niezłe, ale odczuwam już spory przesyt superbohaterami. Komiksowi protagoniści opanowali ostatnio cały świat. I choć autor jak może stara się sztampy uniknąć, co czasem mu nawet wychodzi, to jednak miałem wrażenie, jakbym czytał kolejny tom antologii o Dzikich Kartach. Niezłe, do zapomnienia!
„Paralipsa” Jędrzeja Burszty – niestety to fantasy, które, używając określonego słownictwa, udaje SF. Autor nawet nie stara się zbytnio tego ukryć (busole w kosmosie, rozżarzony ogon komety itp.). Niech będzie. Trudno! Ale niestety – paralipsy nie zrozumiałem. I tekst pozostawił mnie kompletnie obojętnym.
A w prozie zagranicznej prawie same wielkie nazwiska. Choć…
…choć dla mnie najlepsze było opowiadanie tego, którego nie znałem – Nana Kwame Adjei-Brenyaha „Era”. Bo proste, niemal łopatologiczne, ale zręcznie ogrywające uczucia, które i mnie są bliskie – przestrach przed kierunkiem, w którym zmierzamy, przed zobojętnieniem na uczucia, przed pogardą dla inaczej myślących. Nienachalnie przypomniał mi ten tekst jedną z moich ulubionych książek: „Kwiaty dla Algernona”. Ale choć mnóstwo tu uczuć i takie teksty powinny pojawiać się rzadko, to dla mnie – opowiadanie numeru!
„Żelazo ofiarne” Teda Kosmatki – taak, tu też trudne pytania. Chyba typowo amerykańskie – jak budować przyszłość na zbrodniczej przeszłości? Plus bardzo fajny pomysł na podróże z szybkością większą, ale jednak nie większą niż prędkość światła. Jak to możliwe? Przeczytajcie sami!
Za jedyny minus tego tekstu mam jego zbytnie rozwleczenie, niemal cały wątek ziemski można by z niego spokojnie wyciąć.
„Lektura na lato” Kena Liu – nienowe, ale zawsze miło mistrzów poczytać. I choć w głowie pobrzmiewają Resnicka „Roboty nie płaczą” czy Tevisa „Przedrzeźniacz”, które temat ogrywały znacznie lepiej, to nie znaczy, że mi się nie podobało. Bo zawsze warto pewne prawdy przypomnieć!
A w publicystyce?
Z niekłamana przyjemnością przeczytałem wywiad z Arturem Chmielewskim, synem Papcia Chmiela. Bo to i trochę Tytusa, i nowoczesnej nauki. Się mi bardzo!
Ciekawy też artykuł o marsjańskich planszówkach. Ostatnio niestety granie zarzuciłem, ale warto wiedzieć co w trawie piszczy.
Z tekstem Marty Krajewskiej mam pewien problem. Czytanie po raz n-ty, „że ktoś się mieści w spektrum”, jest może dobre w lekarskich zapiskach, ale mnie raziło. Poza tym – wygląda na to, że na upartego to każdego można do „autystów” zaliczyć? Nie ma ludzi psychicznie zdrowych, tylko jeszcze niezdiagnozowani? Czy jeśli jestem niewolnikiem przyzwyczajeń: te same rytuały przed wyjściem z domu, ta sama trasa do pracy, choć inna jest szybsza, ale znana trasa mnie uspokaja, czy słynne „nienadeptywanie na linię” w płytkach chodnikowych – to też mieszczę się w spektrum? Temat ważny, dobrze że podjęty, ale jednak trochę tu było zbyt wiele wątków dla mnie. Poczułem się przytłoczony.
A na koniec powtórzę to, co zawsze – nie oczekuję od literatury by była od spektrum dla spektrum, od różowych dla niebieskich czy od uciśnionych dla oprawców. Oczekuję by była dobra, by dobrze się ją czytało. A jeśli przy tym opowiada o ważnych sprawach – tym lepiej. Ale nie jest to warunek konieczny, bym czerpał z lektury przyjemność!
Odnotuję jeszcze kolejny artykuł z historii Orientu – tym razem o próbach osiągnięcia nieśmiertelności w Chinach. Ze stałych rubryk: Vargas im ma mniej miejsca, tym lepiej pisze, Kosik znowu całkiem nieźle, Orbit wiadomo. Bardzo ciekawie Protasiuk. Bo prawda to, o czym pisze. Choć niecała. Przecież to sami naukowcy podkopali swój autorytet, pisząc autorytatywne opinie „na zamówienie”. Polecam nader ciekawą książkę „Dreamland”. Jak z jednego opublikowanego zdania w listach do redakcji, ale w opiniotwórczym magazynie, można zrobić żelazną wykładnię naukową i rozkręcić śmiertelnie groźny przemysł, wart miliardy dolarów. To też uczynili naukowcy!
Z dużą radością odnotuję też recenzję antologii „Fantastyczne pióra 2019”, do powstania której dołożyłem ziarenko piasku. A zacne to opowiadania, z reguły przewyższające poziomem to, co oferuje NF (no offence!).
Kwiecień-plecień, bo przeplata… Dobre i złe teksty? A nie, bo złych nie ma. I fajnie. A co jest?
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toProza polska. A w niej…
„Nadludzie” Pawła Ciećwierza – w sumie niezłe, ale odczuwam już spory przesyt superbohaterami. Komiksowi protagoniści opanowali ostatnio cały świat. I choć autor jak może stara się sztampy uniknąć, co czasem mu nawet wychodzi, to jednak miałem wrażenie,...