"... serca pełne roślin mroku
umierające cicho
dotykają naszych warg
w słowie..."
Poezję, która na słownej magii się opiera odczuwamy głównie sercami i duchem. Rozum mniejsze ma znaczenie i nie on tu dyktuje warunki w trakcie czytania. Poezję się odczuwa, przeżywa wewnętrznie oraz nią się serce i dusze napełnia. Jeden tomik może poruszyć bardziej, inny mniej. Ten mnie uwiódł, ten mną zawładnął, ten mnie oczarował.
Dwadzieścia dwa znaki hebrajskiego alfabetu, dwadzieścia dwa wiersze. Wiersze bez rymów, nowoczesne, metafizyczne, niezwykłe. Tomik przemyślany, jednolity w formie i treści, dopracowany, skupia w sobie wiersze o charakterystycznym i tajemniczym klimacie.
Rozpocząłem tę opinię od krótkiego fragmentu jednego z wierszy. Ten wiersz kończą słowa wyjątkowe, które zapadły mi w pamięć. Warto całą niniejszą opinię tym fragmentem zakończyć, dobrze on też oddaje ogólny refleksyjny klimat poezji zawartej w tym tomiku i pokazuje piękno, artyzm wierszy w nim zawartych:
"z wrzosów ze słowa
tworzę kamienne obrazy
w których motyle wieczorne
ukojone
stają się nami"

"... serca pełne roślin mroku
umierające cicho
dotykają naszych warg
w słowie..."
Poezję, która na słownej magii się opiera odczuwamy głównie sercami i duchem. Rozum mniejsze ma znaczenie i nie on tu dyktuje warunki w trakcie czytania. Poezję się odczuwa, przeżywa wewnętrznie oraz nią się serce i dusze napełnia. Jeden tomik może poruszyć bardziej, inny mniej. Ten mnie...