Karol Marks jest postacią, o której koniecznie chciałem przeczytać jakąś kształcącą książkę. Choć nie interesuje mnie ekonomia, dobrze jest poznać tak ważny dla świata charakter, a zrobienie tego w Internecie bądź pytanie o to ludzi średnio zorientowanych, zazwyczaj kończy się na wpojonych od dziecka wyzwiskach i wzniosłych sekwencjach w stylu: „komunistą jest ten, kto czyta dzieła Marka, a antykomunistą ten, kto je zrozumiał”. W takich chwilach nie pozostaje mi nic innego, jak ostentacyjnie i z kamienną miną powiedzieć ironiczne: „ha ha ha”.

Książek poświęconych Marksowi jest znacznie więcej, niż ma to miejsce w przypadku innych filozofów. Przedstawienie tej postaci przez Hachette zajęło całe sto czterdzieści stron, czyli o piętnaście więcej niźli w innych tomach serii. Czy wyczerpało to temat? Pewnie nie. Choćby sama biografia Marksa została tutaj przedstawiona bardzo skrótowo – mam tu na myśli życie rodzinne. Do tego dochodzi brak informacji o tym, co z myślą filozofa zrobili późniejsi komuniści. Jest to jednak coś, czego nie da się uniknąć. O jednych postaciach można napisać kilka książek, zaś o innych tylko parę akapitów. Marks należy do tych pierwszych.

Teraz jednak więcej o samym tomie. Czytając kolejne rozdziały podróżujemy z naszym „głównym bohaterem”, odbywając z nim wyprawę przez jego życie, działalność polityczną, rozwój myśli oraz koncepcji filozoficznych, a także wydawane przez niego dzieła. Choć wszystkie wątki się tu przeplatają, jest to całkiem wygodna i zrozumiała forma. To, co naprawdę mi przeszkadzało, było ukierunkowanie dzieła dla odpowiedniego odbiorcy. Niekiedy miałem wrażenie, że autor wałkuje ciągle coś okropnie prostego, by za chwilę przejść do nowej koncepcji i przedstawić ją w sposób zagmatwany, raz nawet używając do tego formuł rodem z matematyki akademickiej. Ukazanie życia Marksa także nie przebiegło płynnie. Często spotykamy się tutaj z opisami ubóstwa i życia codziennego, jednak gdy czytelników zabiera się w świat polityki, zalewa się ich falami nazw komitetów, partii oraz ludzi, którzy pojawiają się w książce tylko raz, by odejść w meandry zapomnienia. I nie byłoby w tym nic złego, gdyby jakkolwiek przedstawić w tekście te wszystkie organizacje zamiast mówić nam dosyć sucho, że coś takiego istniało i Marks tam pracował. Można tutaj zarzucić mi lenistwo, brak wiedzy historycznej i niechęć do wyszukania tego wszystkiego w Internecie, jednak… Czytając książkę, chyba nie o to w tym chodzi, by sięgać po inne środki przekazu jeszcze przed skończeniem jej.

Trudno mi ocenić ten tom, ponieważ praktycznie nic nie wiedziałem o Marksie przed sięgnięciem do niego. Teraz nie czuję jednak, bym dowiedział się wszystkiego i mógł powiedzieć, że wyrobiłem sobie o nim wstępną opinię. Muszę też przyznać, choć to bardzo subiektywne, że czytało mi się dosyć topornie. To wszystko sprawia, że książkę ocenić mogę siedmioma na dziesięć gwiazdek.

Karol Marks jest postacią, o której koniecznie chciałem przeczytać jakąś kształcącą książkę. Choć nie interesuje mnie ekonomia, dobrze jest poznać tak ważny dla świata charakter, a zrobienie tego w Internecie bądź pytanie o to ludzi średnio zorientowanych, zazwyczaj kończy się na wpojonych od dziecka wyzwiskach i wzniosłych sekwencjach w stylu: „komunistą jest ten, kto...