To historia napisana w sposób niespotykany.Niby nie dzieje się w tej opowieści nic spektakularnego gdyż nawet morderstwo zostało potraktowane lapidarnie, natomiast emocje aż kipią z tej krótkiej formy... tak jak i miłość do chłopaka który nie jest jej... Autorka pozwala nam na wiwisekcję umysłu matki. Mamy okazję odczuwać tęsknotę. Nie brak i ostracyzmu społecznego przykrytego płaszczem zbudowanym z niezrozumienia dla sytuacji w której się główna bohaterka i jej chłopiec znaleźli. Najważniejsze jednak dla mnie było poczucie osamotnienia, a chęć zostania przytulonym do serca( chociaż na chwilę) i bycia ważną przygniata jak głaz.Sporo tu literówek, formuła wybranych zdań też leży,papier mnie denerwował. Przewracanie stron to była udręka. Nie zmienia to jednak faktu, że to jest lektura osiadająca na dnie serc na lata..nie do zapomnienia.
Będziecie smutni, składali się z tęsknoty, miłości i niespełnionych pragnień. Będą to uczucia często cierpkie i bolesne ale i tak nie będziecie chcieli się z tej książki wynurzać. Dziwny twór ale i wyjątkowy. Ciężko nazwać zachwytem poczucie melancholii siedzące na kolanach po lekturze, ale książki mają poruszać najczulsze struny- autorce się to udało.

To historia napisana w sposób niespotykany.Niby nie dzieje się w tej opowieści nic spektakularnego gdyż nawet morderstwo zostało potraktowane lapidarnie, natomiast emocje aż kipią z tej krótkiej formy... tak jak i miłość do chłopaka który nie jest jej... Autorka pozwala nam na wiwisekcję umysłu matki. Mamy okazję odczuwać tęsknotę. Nie brak i ostracyzmu społecznego...