Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie
Nominacja w plebiscycie 2019
literatura piękna
335 str.
- Tytuł oryginału:
- Sing, Unburied, Sing
- Data wydania:
- 2019-02-13
- Data 1. wyd. pol.:
- 2019-02-13
- Data 1. wydania:
- 2017-09-05
- Liczba stron:
- 335
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788379761333
- Tłumacz:
- Jędrzej Polak
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Poznańskie
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tagi:
- poszukiwanie własnej tożsamości powieść drogi powieść obyczajowa przemoc rozrachunek z przeszłością USA
1 nagroda - Tytuł oryginału:
- Sing, Unburied, Sing
- Data wydania:
- 2019-02-13
- Liczba stron:
- 335
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788379761333
- Tłumacz:
- Jędrzej Polak
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Poznańskie
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tagi:
- poszukiwanie własnej tożsamości powieść drogi powieść obyczajowa przemoc rozrachunek z przeszłością USA
Jesmyn Ward, stypendystka MacArthur „Genius” Grant i dwukrotna laureatka National Book Award, nareszcie po polsku we współczesnej powieści o rodzinie, budowaniu tożsamości i granicach opowiadania.
Trzynastoletni Jojo na swój sposób próbuje zrozumieć, co znaczy być dobrym człowiekiem. Stopniowo poznaje świat, czerpiąc zarówno z bliskich mu wzorców, rodzinnych opowieści oraz legend.
Splot wydarzeń zabierze go w podróż do więzienia stanowego Parchman w mrocznym sercu Missisipi, gdzie natrafi na pewnego udręczonego chłopca, który nosi w sobie całe zło amerykańskiego Południa. On również nauczy Jojo czegoś na temat człowieczeństwa, a także dziedzictwa, przemocy i miłości.
Kup książkę
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Recenzje oficjalnych recenzentów
Tam nie ma miejsca na nadzieję*
Choć luty był w tym roku miesiącem wielu premier książkowych, to nietrudno wybrać z nich te, które najbardziej rozgrzewają czytelnicze serca i powodują, że nasze palce drżą niecierpliwie, chcąc już przerzucać pierwsze strony. Jedną z nich jest niewątpliwie „Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie” autorstwa Jesmyn Ward. W Polsce pisarka ta jest całkiem nieznana, a jedyna informacja, jaka pojawiła się w internecie na kilka miesięcy przed premierą, była taka, że autorka dwukrotnie zdobyła National Book Award, w tym jedną właśnie za wspomnianą książkę.
Na co więc zwrócić uwagę, gdy o autorce wiemy tak mało? Może być okładka, w tym wypadku bardzo minimalistyczna, albo tłumacz, która podjął się przełożenia historii na język narodowy. W tym wypadku jest to Jędrzej Polak. I jeśli mam być szczera, to ta informacja całkowicie mnie kupiła. Zdradzę wam, że na nazwiska tłumaczy zwracam uwagę dopiero od niedawna. Jednak nazwisko pana Polaka kojarzę (i to nie z powodu jego specyfiki) i jestem w stanie wymienić kilka tytułów, które mieliśmy okazję przeczytać dzięki niemu. Jego przekład „Kronik portowych” skradł moje serce i wiem, że jego nazwisko na okładce jest gwarancją rozrywki literackiej na najwyższym poziomie.
Głównym bohaterem jest trzynastoletni Jojo, który razem ze swoimi dziadkami, matką i siostrą mieszka na południu Stanów Zjednoczonych. Chłopiec był tak naprawdę wychowywany przez dziadków, których nazywa Mamcią i Tatkiem, ponieważ jego matka, Leonie, nigdy tak naprawdę nie dorosła do tej roli, trwoniąc najlepsze lata swojej młodości. Natomiast ojciec chłopca, Michael, siedzi w owianym złą sławą więzieniu Parchman, w którym swoją młodość spędził też dziadek chłopca. Fabuła skupia się na podróży Leonie i jej dzieci do Parchman, gdzie mają odebrać wychodzącego z więzienia Michaela.
Autorka z wielką surowością przedstawia dysfunkcyjną rodzinę, w której wychowywał się Jojo. I gdyby Ward poruszyła tylko ten wątek, byłaby ona równie szokująca. Leonie to kobieta pozbawiona instynktu macierzyńskiego, która nigdy nie chciała być matką i w głębi serca wie, że się do tego nie nadaje. To z kolei wywołuje w niej dodatkową złość. Centrum jej wszechświata jest siedzący w więzieniu Michael i gdyby mogła, to porzuciłaby dzieci, aby w spokoju przeżyć dni na ćpaniu i podróżowaniu z nim.
Mam za sobą już wiele książek, których autorzy próbowali poruszyć mnie wizją zepsutej do cna rodziny, ale żadna tak mocno nie trafiła w moje serce jak „Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie”. Przewracając koleje strony, ma się wrażenie, że cała rodzina gnije od środka, zatruwana złością i niespełnionymi oczekiwaniami – zarówno tymi, jakie mają dziadkowie wobec Leonie, jak i tymi, jakie ona ma wobec swoich dzieci, a także Jojo wobec niej.
Ward jednak na tym nie poprzestaje. W swojej opowieści przywołuje najgorsze duchy Ameryki. W odważny sposób przedstawia kwestię segregacji rasowej, a poprzez wspomnienia Bogasia pokazuje, że współczesne Stany Zjednoczone wciąż nie uporały się ze swoimi problemami i pewnie długo jeszcze tego nie zrobią. A zakopywanie ich głęboko sprawia, że smród zgnilizny jest coraz bardziej natarczywy.
Zrecenzowanie tej książki nie należy do najłatwiejszych zadań. Gdy sięgałam po nią, nie wiedziałam prawie nic o autorce i mogłam polegać jedynie na rekomendacji Margaret Atwood zamieszczonej na okładce: „Głęboka wiwisekcja amerykańskich koszmarów. Przeczytajcie koniecznie”. Nie sposób się z tym nie zgodzić. Czytając tę książkę, czułam ciężkie powietrze Missisipi i kurz. Najlepiej jednak czytać ją, gdy wiedza o fabule nie wybiega poza te dwa zdania z okładki. Jak więc ją zrecenzować, by nikomu nie popsuć zabawy? Najchętniej napisałabym: „Po prostu to przeczytajcie!”. Albo przytoczyła słowa Margaret Atwood. Lub Marlona Jamesa, Ann Patchett czy Celeste Ng. Bo również ich nazwiska pojawiają się na okładce. I nie dziwota, bo powieść ta, choć napisana prostym i pozbawionym emocji językiem, wzbudza odczucia jakie powinna wywoływać literatura najwyższych lotów. Nie sposób jej odłożyć, jedynie przewertować, a już na pewno nie da się jej zapomnieć. Nawet jeśli ta powieść nie znajdzie się w waszych topkach najlepszych książek roku, to na pewno zapamiętacie ją na długo.
Kinga Kolenda
_____
* Cytat z książki.
11 Popieram
Link do recenzji
512
12
10
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 790
- 256
- 80
- 52
- 12
- 11
- 8
- 7
- 7
- 5
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
Czasem nie można znaleźć tego, czego się szuka - choćby najwytrwalej.
Czasem świat ukrywa to przed nami.
Artykuły
Artykuły
Opinie [46]
Bardzo, bardzo smutna.
Pokaż mimo toLiteratura amerykańskie niestety nie przestaje mnie rozczarowywać. Zawsze znajduje w tych książkach coś z narracji bardziej gazetowej niż prawdziwie literackiej.
Pokaż mimo toTrochę nie rozumiem zachwytu nad tą książką. Ciekawa historia, jednak napisana prostym, niewciągającym językiem.
Pokaż mimo toDopiero po przeczytaniu „Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie” Jesmyn Ward zrozumiałam, czym jest powieść o amerykańskim Południu. Jojo wyrusza z matką i malutką siostrą w podróż do więzienia Parchman w sercu Missisipi, z którego wychodzi właśnie jego ojciec. Nie znają się zbyt dobrze i ta wyprawa ma pomóc nie tylko chłopcu lepiej poznać ojca, ale przede wszystkim zacieśnić...
więcejPoruszająca, oniryczna opowieść z czeluści południowych stanów USA. O rodzinie, miłości, rasizmie i śmierci
Pokaż mimo toTrudne, brudne, nieprzyjemne.
więcejKsiążka, którą chce się jak najszybciej skończyć, żeby nie mieć z nią więcej do czynienia. W niesamowity sposób pokazuje, że największe dramaty wcale nie muszą odbywać się w politycznych gabinetach. I to, że ludzkie uczucia są strasznie skomplikowane.
Po przeczytaniu tej książki dwa razy będę się zastanawiał, czy mam prawo oceniać kogoś po...
jak komuś ten tytuł nie wyda się pretensjonalny i grafomański, to pewnie sama książka też się spodoba. Niestety Ward nie umie pisać, ale byłby z tego bardzo dobry film, dajcie tę książkę Jordanowi Peelowi.
Pokaż mimo toWarto. Wspólczesna historia o czarnych w Ameryce. Polecam.
Pokaż mimo toCzasami kupuję książkę bo zaintryguje mnie grafika na okładce. Lub tytuł. To ten typ i nie zawiodłem się.
więcejRealizm magiczny prosto z amerykańskiego południa. Ze zbrodniami z przeszłości. Z powracającymi duchami. Z problemami społecznymi współczesności.
Świetna, intrygująca literatura. Mam nadzieję, że autorka stworzy jeszcze wiele poruszających historii. I mam nadzieję, że...
https://wypozyczone.blogspot.com/2019/11/duchy.html
więcejDawno nie czytałam czegoś tak… dobrego? mocnego? chwytającego za serce? W zasadzie każdy z powyższych komentarzy jest zbyt ogólnikowy i zbyt skromny na podsumowanie powieści Jesmyn Ward "Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie”. Tej książce należy się dużo więcej, niż tylko kilka słów-etykietek…
Zresztą, tymi “etykietkam”...