"Mabel" to typowa młodzieżowa książka o wampirach, jakich wiele na rynku od czasu ukazania się "Zmierzchu", daleko jej do klasyki Anne Rice. Czyta się ją szybko, ale nie ma w sobie nic odkrywczego, nic, co mogłoby zachwycić część moich gotyckich upodobań. Niespełniona miłość, wampiry, wojna pomiędzy rodami. Mam również kilka uwag do autorki. Błędy logiczne, które łatwo jest zauważyć: nauczycielka, która dostała swojego vampa (zwierzątko wzmacniające moc szczególnie uzdolnionych wampirów rozpoczynających naukę w szkole, lat 16) 10 lat wcześniej, a kilka stron później informacja że ta sama nauczycielka pracuje tam od kilkunastu lat. Wampiry prawie się nie starzeją, wyglądają praktycznie na zawsze tak, jak w czasie przemiany, więc dlaczego rodzice Mabel i jej sąsiedzi wyglądali na wiek ludzkich rodziców, a nie przypominali wizualnie jej rówieśników? Wiele jest w treści podobnych niedopracowań.
Kolejna uwaga, to płaskość postaci. Ktoś, kto od lat nienawidzi kogoś, zmienia zdanie po 5minutowej rozmowie? Niewiele jest tutaj życia wewnętrznego bohaterów, decyzje są podejmowane bezrefleksyjnie, ot tak sobie, przez co sprawiają oni wrażenie osób niedojrzałych i czasami po prostu głupich.

Na koniec może plusy. Na początku każdego rozdziału znajduje się cytat, który oddaje nastrój następującej po nim treści. Intrygująca jest również okładka, która wzbudza ciekawość, i zachęca do czytania i poznania historii życia młodej kobiety okrytej czerwonym płaszczem.

Pełną treść recenzji znajdziecie tutaj:
http://nietoperzczytaioglada.blogspot.com/2018/05/mabel-anna-m-setla.html?m=1

"Mabel" to typowa młodzieżowa książka o wampirach, jakich wiele na rynku od czasu ukazania się "Zmierzchu", daleko jej do klasyki Anne Rice. Czyta się ją szybko, ale nie ma w sobie nic odkrywczego, nic, co mogłoby zachwycić część moich gotyckich upodobań. Niespełniona miłość, wampiry, wojna pomiędzy rodami. Mam również kilka uwag do autorki. Błędy logiczne, które łatwo jest...